Zdrowie w Polsce w 2004 r.

Przeczytaj także: Ile kosztuje prywatna wizyta lekarska?

Z kolei intensywny trening (np. siłownia) lub uprawianie sportu wyczynowego z racji swojego charakteru to domena głównie młodych mężczyzn do 30 roku życia. W takich zajęciach uczestniczy częściej niż co czwarty 15-19 latek i co piąty dwudziestolatek. Stosunkowo rzadko sportem lub intensywnym treningiem zajmują się młode dziewczęta – tylko co 13 z grupy w wieku 15-19 lat i co 20 dziewczyna będąca w wieku 20 lat.

Aktywność fizyczna dzieci

Spośród 4051,9 tys. dzieci uczęszczających do szkoły w lekcjach wychowania fizycznego uczestniczy blisko 94%. Z tej liczby prawie 37,4% ćwiczy 3 godziny tygodniowo, 27,9% - 4, a 20,2% - 2 godziny.

W zajęciach gimnastyki korekcyjnej w szkole i poza szkołą uczestniczy prawie co szóste dziecko (16,7%), z tego blisko połowa ćwiczy przez jedną godzinę, a 1/3 dwie godziny w tygodniu. Najliczniejszą grupę ćwiczących stanowią 7-9-latki.

Ponad 30% dzieci uprawia sport poza lekcjami wychowania fizycznego (33% chłopców i około 28% dziewczynek). Stosunkowo liczna grupa dzieci (36%) ma zajęcia sportowe dwie godziny w tygodniu. Częstość uprawiania sportu zależy od wieku dziecka. Zajmuje się nim 1/4 dzieci w młodszym wieku szkolnym i ponad 1/3 dzieci w grupie wieku 10-14 lat.

Jednocześnie dzieci spędzają przed ekranem (monitorem) przeciętnie 2,5 godziny dziennie (w 1996 r. nieco ponad 2 godziny). Chłopcy trochę więcej czasu niż dziewczynki poświęcają na oglądanie telewizji lub korzystanie z komputera - przeciętnie odpowiednio 2,6 i 2,4 godziny dziennie. Tylko 2,1% dzieci 2-letnich i starszych w ogóle nie ogląda telewizji, video, DVD i/lub nie korzysta z komputera.

Niepełnosprawność biologiczna i prawna

Wyniki badania stanu zdrowia ludności wskazują, że w 2004 roku w Polsce żyło prawie 6 mln dorosłych (w wieku 15 lat i więcej) osób niepełnosprawnych, tj. prawie 19% populacji w wieku 15 lat i więcej (dla kobiet - 19,7%, dla mężczyzn – 17,9%).

Prawie 78% populacji dorosłych osób niepełnosprawnych posiada orzeczenie prawne o inwalidztwie, zaś pozostałe 22% orzeczenia prawnego nie ma, ale ma poważne ograniczenia w wykonywaniu podstawowych czynności życiowych. Równocześnie częściej niż co czwarta osoba niepełnosprawna posiada orzeczenie o niepełnosprawności, ale wg subiektywnej oceny nie ma żadnych ograniczeń.

U dorosłych osób niepełnosprawnych najczęściej występują schorzenia układu krążenia (u 49% tej zbiorowości),, w następnej kolejności – uszkodzenia i choroby narządu ruchu (46%), uszkodzenia i choroby narządu wzroku (blisko 30%), słuchu (14%), schorzenia neurologiczne (29%) oraz schorzenia psychiczne (10%).

Dorosłe osoby niepełnosprawne oczywiście gorzej oceniają swoje zdrowie niż osoby sprawne, częściej występują u nich długotrwałe problemy zdrowotne czy choroby przewlekłe. Bardzo często mają trudności z wykonywaniem podstawowych czynności życiowych i znaczna część populacji (zwłaszcza w podeszłym wieku) wymaga bezwzględnie pomocy ze strony innych osób.