Systemy transakcyjne

Przeczytaj także: Systemy transakcyjne na bazie analizy technicznej

Kolejną istotną kwestią jaka wiąże się z zajmowaniem pozycji i która może zostać uznana za uniwersalną dla poszczególnych podejść jest fakt, że wzrosty i spadki co do zasady mają odmienną charakterystykę. Dlatego też istotne jest zróżnicowanie sposobu zajmowania pozycji krótkich i długich. Wspólną kwestią jest również uwzględnianie poślizgu cenowego. Kwestia ta wraz z prowizjami transakcyjnymi jest niezwykle istotna podczas testowania systemu, gdyż bywa decydująca o sukcesie całego przedsięwzięcia. Jest to szczególnie istotne dla systemów często zajmujących pozycje. Zwykle bowiem podczas zawierania transakcji występuje niewielki poślizg cenowy, z którym nie mamy do czynienia na etapie testowania na danych historycznych.

Wspólną kwestią jest też wpływ jaki wywiera ilość zawieranych transakcji na poziom osiąganej stopy zwrotu. Sytuacja jest tu analogiczna jak w przypadku aktywnego zarządzania i strategii indeksowych. Również i tu w długim terminie w większości przypadków lepiej spisują się systemy wolniejsze generujące mniej transakcji. Jako podstawowy należy również uznać moduł odpowiedzialny za zarządzanie wielkością pozycji. Zdarza się również, że moduł ten jest częścią modułu odpowiedzialnego za zarządzanie ryzykiem. Celem tego modułu jest zarówno ograniczanie ryzyka i zmniejszanie pozycji na rozchwianym rynku, jak i chęć pełnego wykorzystania potencjału wzrostowego dłuższych trendów. Zasadą jest, że moduł ten powinien łączyć w sobie przynajmniej trzy zagadnienia.

Pierwszą kwestią jest odnoszenie wielkości pozycji do poziomu ryzyka jakie wynika ze zmienności rynkowej, płynności rynku czy innych czynników uwzględnianych w module zarządzania ryzykiem. Kolejną kwestią jest dobieranie wielkości pozycji do siły sygnału jaki zadecydował o otwarciu pozycji i jaki obecnie jest jej przypisany. Istotne jest również zarządzanie wielkością pozycji w kontekście aktualnego poziomu kapitału. Moduł ten wielokrotnie jednak jest dużo bardziej rozbudowany. Często mechanizm ten uwzględnia również prawdopodobieństwo wzrostu lub spadku i ich zakresów, a także długość trwania aktualnego ruchu w stosunku do ruchów cenowych spotykanych w przeszłości. Możliwe jest tu zastosowanie praktycznie dowolnego wskaźnika, którego wpływ na ruch cenowy może być prognozowany.

Obecnie na rynku możemy spotkać wielką różnorodność systemów transakcyjnych od jednomodułowych opartych na pojedynczym wskaźniku, tworzonych zwykle przez początkujących miłośników analizy technicznej, po zaawansowane programy wielomodułowe cechujące się dużą zdolnością adaptacji do zmieniających się warunków rynkowych. Ten drugi typ jest często stosowany przez różnorakiego rodzaju fundusze hedge, nierzadko dysponujące znacznymi aktywami i środkami pozwalającymi na projektowanie zaawansowanych narzędzi, jakimi są nowoczesne systemy transakcyjne.

Obecnie za najbardziej zaawansowane należy uznać systemy mieszane łączące w sobie, przy zarządzaniu pozycją zarówno elementy analizy technicznej jak i fundamentalnej. Te systemy z uwagi na postęp w dziedzinie tworzenia narzędzi programistycznych i baz danych wydają się mieć również najlepszą przyszłość przed sobą. Niezależnie od podgrupy do jakiej zaliczają się poszczególne systemy transakcyjne, do kluczowych czynników decydujących o sukcesie całego przedsięwzięcia należy również zaliczyć stosowanie dywersyfikacji względem rodzajów stosowanych systemów oraz instrumentów i rynków ich stosowania. Dywersyfikacja jest szczególnie istotna, ponieważ poszczególne systemy często cechują się niską korelacją względem siebie oraz rynku instrumentów, na którym operują.

Z tego też powodu systemy transakcyjne powinny wykorzystywać tą prawidłowość gdyż w znaczący sposób pozwala to na wygładzenie linii kapitału i poprawę długookresowej rentowności. Wysokie możliwości dywersyfikacji to również jedna z kluczowych zalet jaką posiadają systemy transakcyjne. Wspólnie z niskimi kosztami zarządzania, ograniczeniem wpływu czynnika ludzkiego tworzy to oryginalny produkt będący ciekawą alternatywą dla ulokowania części środków znajdujących się w portfelu inwestora. Podczas projektowania systemów transakcyjnych należy jednak zwracać szczególną uwagę na kompatybilność poszczególnych modułów. Istotny jest również fakt, że nie zawsze dodatkowe komplikacje algorytmu wpływają na poprawienie jego efektywności, natomiast prawie zawsze utrudniają jego analizę i usuwanie potencjalnych błędów. Ważne jest również aby system cechował się wysokim stopniem stabilności na różnych rynkach i w różnych okresach, co zdecydowanie zmniejsza ryzyko jego stosowania.