Indeks biznesu PKPP Lewiatan VIII 2009

Przeczytaj także: Indeks biznesu PKPP Lewiatan VII 2009

Zdaniem ekspertów PKPP Lewiatan w najbliższym czasie czeka nas raczej balansowanie w dołku niskiej koniunktury. Wyniki gospodarki z pierwszego półrocza okazały się lepsze od oczekiwanych, a Polska jedynym krajem w Europie, który nie odnotował spadku PKB. Stało się to jednak głównie dzięki uruchomionym wcześniej, z dużym wyprzedzeniem w stosunku do nadejścia recesji, stymulatorom popytu w postaci redukcji obciążeń podatkowych, oraz płynnemu kursowi waluty i deprecjacji złotówki, co umożliwiło elastyczne dostosowanie w obrotach z zagranicą. Ale dobre wyniki gospodarki z I. półrocza trudno będzie poprawić, a nawet utrzymać w najbliższym czasie, ponieważ siła obu korzystnych czynników znacznie osłabnie. Wyraźnie systematycznie malejący na skutek zahamowania wzrostu wynagrodzeń i rosnącego bezrobocia fundusz płac zahamuje wzrost wydatków konsumpcyjnych, a aprecjacja złotego zapewne pogorszy saldo obrotów z zagranicą. Optymizmem napawa jedynie dobra kondycja finansowa przedsiębiorstw, czego nie można powiedzieć o stanie finansów państwa. O ile ten pierwszy czynnik w połączeniu z oczekiwanym przyspieszeniem napływu środków z funduszy unijnych daje nadzieje na opanowanie zapaści inwestycyjnej, to rosnący deficyt budżetowy i inflacja niosą ryzyko destabilizacji gospodarki.

Indeks Biznesu Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych jest wskaźnikiem koniunktury gospodarczej w kraju, obliczanym i publikowanym miesięcznie od początku 2003 r. Powstaje na podstawie prognoz czołówki ekonomistów polskich oceniających koniunkturę na bieżący kwartał, półrocze i cały rok. Liczony jest w skali 100-punktowej, w której 50 odpowiada prognozie wzrostu gospodarczego w granicach 3-3,5 % PKB rocznie.

Indeks kwartalny, półroczny i roczny
Indeks Biznesu PKPP Lewiatan w sierpniu utrzymał poziom notowania rocznego z poprzedniego miesiąca 35 pkt, natomiast stracił kolejne dwa punkty w notowaniu kwartalnym do poziomu 32 pkt, Wprawdzie indeks roczny od kilku miesięcy pozostaje na tym samym poziomie, to jednak indeks kwartalny ciągle ma tendencję do obsuwania się w dół. Nie można więc z całą pewnością przewidywać, że dno koniunktury mamy już za sobą. Z niskiego, ale stabilnego, notowania indeksu rocznego, oraz wahań indeksu kwartalnego można raczej sądzić, że w najbliższym czasie czeka nas balansowanie na poziomie bardzo niskiej koniunktury. Chociaż wyniki gospodarki z pierwszego półrocza okazały się lepsze od oczekiwanych, to trudno będzie je poprawić w najbliższym czasie. Najbardziej pesymistycznie wygląda prognoza popytu, gdyż z miesiąca na miesiąc maleje fundusz płac, co pociągnie konsumpcję dalej w dół, oraz umacnia się kurs złotego, co utrudni utrzymanie eksportu netto na dotychczasowym poziomie. Oba czynniki popytowe będą więc działały niekorzystnie, a na ożywienie inwestycji w obecnej sytuacji trudno liczyć. Największym optymizmem napawają ciągle finanse przedsiębiorstw, czego nie można powiedzieć o finansach państwa.

Indeks popytu globalnego (ocenia konsumpcję krajową, eksport, inwestycje krajowe i zagraniczne)

Indeks popytu stracił kolejne sześć punktów w notowaniu kwartalnym malejąc do 15 pkt, a indeks roczny cztery punkty do 20 pkt, co w obu przypadkach oznacza najniższe dotąd zarejestrowane wartości. Wprawdzie dynamika płac nominalnych trochę się poprawiła w ostatnim miesiącu, ale maleje zatrudnienie i rosną ceny, stąd realny fundusz płac kurczy się już od kilku miesięcy. To będzie miało z pewnością wpływ na dalsze obniżenie tempa wzrostu wydatków konsumpcyjnych, które i tak znacznie zmalało w drugim kwartale tego roku w stosunku do pierwszego.