Zarządzanie wiedzą w firmie

Przeczytaj także: Wiedza jako czynnik strategiczny w organizacji

Rola inspiratora wynika stąd, że menedżer niezdolny do podporządkowania się decyzjom innych członków zespołu może ograniczać obszar swobodnej działalności poszczególnych pracowników oraz utrudniać zdobywanie wiedzy i korzystanie z niej. Dlatego też zadaniem menedżerów nie powinno być bezpośrednie tworzenie innowacji, ale kreowanie warunków sprzyjających ich generowaniu. Menedżerowie mogą dostarczać podwładnym technologie, środki finansowe oraz czas, aby ci się zaangażowali i efektywnie pracowali. Brak skupienia na własnym wymiernym wkładzie powoduje, że menedżer nie ma oporów przed pomysłami zespołu i nie boi się

Rola mediatora polega na wspieraniu współpracy między członkami zespołu, łagodzeniu napięć, poszukiwaniu nowych sposobów współdziałania. Menedżer powinien więc poprzez komunikację i relacje stymulować pracę zespołową umożliwiającą wymianę wiedzy, dyfuzję najlepszych praktyk, metod pracy i niekonwencjonalnych sposobów rozwiązywania problemów. Ponadto menedżer powinien pozyskiwać dla zespołu ludzi z kompetencjami, których nie posiadają obecni członkowie zespołu (zarówno tymczasowo np. na inspirujące spotkania, jak i na stałe).

Rola organizatora polega na pozyskiwaniu zasobów i aktywów na potrzeby zespołu zgodnie ze zgłaszanym zapotrzebowaniem przez poszczególnych członków. Menedżerowie bazując na własnych kompetencjach, identyfikują zasoby otoczenia, decydują jak je ze sobą łączyć, monitorują przyrost wartości dodanej w poszczególnych stadiach procesów biznesowych. Są odpowiedzialni za jakość pracy partnerów biznesowych oraz podtrzymywanie komunikacji pomiędzy poszczególnymi partnerami tak, aby przepływ wartości i informacji był jak najbardziej korzystny dla wszystkich zainteresowanych.

Mając na uwadze wszystkie te informacje, menedżer może podjąć przemyślaną i zgodną z wyższymi celami firmy decyzję co do konkretnych metod szkolenia i rozwoju członków swojego zespołu. Metody te obejmują:

• metody stosowane bezpośrednio na stanowisku pracy: demonstrację, coaching, mentoring, rotację stanowisk pracy,
• metody stosowane bezpośrednio na stanowisku pracy lub poza nim: uczenie się w działaniu, instruowanie, pracę zadaniową, pracę projektową, czytanie pod kierunkiem, szkolenie wspomagane komputerowo, szkolenia multimedialne,
• metody stosowane poza stanowiskiem pracy: wykłady, rozmowy, studia przypadku, odgrywanie ról, symulacje, ćwiczenia grupowe, uczenie poza organizacją, e-learning.

Fachowe informacje o wiedzy, uczeniu się i rozwoju kadry firmowej pochodzą z książki „Kompetencje pracownicze w organizacji uczącej się. Metody doskonalenia i rozwoju” Marka Jabłońskiego (Wydawnictwo C.H. Beck, 2009).