Digital Nomad Visa: ile kosztuje życie cyfrowego nomady?

Przeczytaj także: Freelancer: jak i gdzie znajduje klientów?

Życie cyfrowego nomada wybrało już 35 milionów ludzi

Legalny pobyt, możliwość pracy zdalnej dla zagranicznej firmy, regulacja kwestii podatków – to tylko wybrane udogodnienia, które oferuje Digital Nomad Visa, czyli specjalny rodzaj wizy proponowany przez niektóre rządy osobom chcącym pracować zdalnie z dowolnego miejsca na ziemi.

Na życie cyfrowego nomady (czyli łączenie pracy zdalnej i podróżowania) zdecydowało się już 35 milionów ludzi z całego świata. W Polsce ten trend również staje się popularny. Jak podaje Główny Urząd Statystyczny, zdalnie pracuje ponad 7% Polaków, a według raportu Useme „Freelancing w Polsce 2023” liczba freelancerów tej jesieni sięgnęła 330 tysięcy. To o 8% więcej niż w ubiegłym roku.

Jak zauważają eksperci językowi z platformy Preply, polski cyfrowy nomada to osoba młoda, która ceni sobie wolność i mieszka za granicą, mimo że ma już stałe zatrudnienie lub prowadzi online działalność gospodarczą. Na drodze organizacji takiego życia poza krajem jeszcze do niedawna pojawiały się przeszkody, bo większość państw nie nadążała za zmieniającymi się realiami, a kwestia wiz dla osób pracujących zdalnie nie była uregulowana. Kilka lat temu zaczęło się to zmieniać.

Życie w tropikach może być kuszące, jednak związane z nim koszty mogą być przytłaczające

Na liście przygotowanej przez Preply znalazł się tylko jeden kraj europejski. Jest nim Estonia, która w przeciwieństwie do innych państw oferujących tego typu wizy wyłącznie dla osób spoza UE i EOG, nie ma żadnych ograniczeń narodowościowych. Państwo to kusi przyjezdnych powszechną digitalizacją, szybkim internetem i możliwością komunikacji w języku angielskim.

Eksperci z Preply podkreślają, że większość nomadów szuka jednak ucieczki w odległe, najlepiej tropikalne zakątki. Tu oferta jest szeroka – w zależności od naszych preferencji, znajomości języka czy możliwości finansowych. Jednym z głównych wymagań otrzymania takiej wizy jest wykazanie minimalnych dochodów na określonym poziomie. Te wahają się od ponad tysiąca (np. w Ekwadorze) do trzech tysięcy dolarów (np. w Kostaryce i na Mauritiusie) na miesiąc. Wyjątkiem są Bahamy i Bermudy, gdzie nie ma żadnych wymogów związanych z zarobkami. Należy się tam natomiast liczyć z wysokimi kosztami życia. Na Bermudach wynoszą one średnio ponad pięć tysięcy dolarów miesięcznie.

Okres ważności wizy dla nomadów wynosi od pół roku do czterech lat

Twórcy zestawienia przekonują, że pogoda, piękna przyroda i bogata kultura wynagradzają wydatki. Jeśli zależy nam jednak na niższych kosztach życia, sugerują zamieszkanie w Meksyku. Obecnie średni koszt utrzymania dla jednej osoby wynosi tam około 1180 dolarów na miesiąc.

Meksyk sukcesywnie wygrywa różne rankingi miejsc najprzyjaźniejszych do życia dla obcokrajowców – zauważa Sylvia Johnson, ekspert ds. umiejętności językowych i międzykulturowych w Preply. – W 2023 roku zajął pod tym względem pierwsze miejsce w badaniu przeprowadzonym przez InterNations i od 2014 roku konsekwentnie plasuje się w pierwszej piątce.

Poszczególne kraje różnią się od siebie nie tylko wymaganiami względem ekspatów, ale też okresem ważności wizy. Najbardziej rygorystyczne są Wyspy Zielonego Przylądka, które oferują sześciomiesięczny pobyt z możliwością przedłużenia o kolejne pół roku. Inaczej wygląda sytuacja na Mauritiusie, gdzie co prawda wiza również wydawana jest na pół roku (lub rok), ale po tym czasie można ją dowolnie przedłużać.

Okres ważności wizy cyfrowego nomady w pozostałych pozaeuropejskich miejscach ujętych w zestawieniu:

• Kostaryka – 1 rok z możliwością przedłużenia na kolejny rok
• Meksyk – od 6 miesięcy do 4 lat
• Panama – 9 miesięcy z możliwością przedłużenia o kolejnych 9 miesięcy
• Ekwador – 2 lata z możliwością dalszego przedłużania co dwa lata
• Barbados – 1 rok z możliwością odnowienia
• Bermudy – 1 rok
• Bahamy – 1 rok z możliwością przedłużenia do 3 lat
• Tajwan – 1-3 lata z możliwością odnowienia

Znajomość jedynie języka angielskiego może okazać się niewystarczająca

Ważnym czynnikiem przy wyborze miejsca zamieszkania jest też obowiązujący tam język.

W miejscach takich jak Kostaryka, Barbados czy Bermudy bez problemu dogadamy się po angielsku. Jeśli jednak zależy nam na swobodnej komunikacji z lokalnymi mieszkańcami i zanurzeniu się w danej kulturze, znajomość hiszpańskiego lub portugalskiego będzie przydatna w większości krajów z listy – komentuje Sylvia Johnson.

Aby otrzymać wizę w państwie, w którym tego typu dokument formalnie obowiązuje, należy wypełnić wniosek i przygotować zbiór niezbędnych dokumentów. W przypadku niektórych krajów proces można przejść online; w innych niezbędna będzie wizyta w ambasadzie lub konsulacie. Koszt uzyskania wizy waha się od kilkudziesięciu do kilkuset dolarów. Jedynie Mauritius oferuje Premium Travel Visa, czyli wizę dla cyfrowych nomadów, całkowicie bezpłatnie.