Indeks biznesu PKPP Lewiatan III 2012

Przeczytaj także: Indeks biznesu PKPP Lewiatan XII 2013

Po półrocznej tendencji spadkowej poziom indeksu wydaje się stabilizować wyraźnie poniżej połowy skali, z notowaniami w zasadzie wyrównanymi w skali roku. Dane za ostatni kwartał ub. roku pokazały utrzymującą się dobrą koniunkturę, z widocznym jednak malejącym trendem spożycia indywidualnego. Chociaż dynamika produkcji sprzedanej przemysłu i sprzedaży detalicznej jeszcze w styczniu były imponujące, to już luty pokazał silne wyhamowanie wzrostu produkcji przemysłowej, oraz dynamiki płacy realnej i zatrudnienia, a zatem także funduszu płac. Są to sygnały kurczącego się popytu zagranicznego i pogarszających się perspektyw wzrostu konsumpcji krajowej z uwagi na malejący fundusz płac i rosnące bezrobocie.

Indeks kwartalny, półroczny i roczny

Indeks Biznesu PKPP Lewiatan w marcu utrzymał notowania z poprzedniego miesiąca, indeks kwartalny na poziomie 42 pkt, a roczny 41 pkt. Indeks półroczny natomiast obniżył się o jeden punkt do 43 pkt. Po półrocznej tendencji spadkowej poziom indeksu wydaje się stabilizować wyraźnie poniżej połowy skali, z notowaniami w zasadzie wyrównanymi w skali roku. Można zatem oczekiwać wyraźnego spowolnienia tempa wzrostu w stosunku do roku ubiegłego, ale w miarę ustabilizowanego, z perspektywą lekkiego odbicia w górę w drugim kwartale i nieznaczną tendencją spadkową w drugiej połowie roku. Dane za ostatni kwartał ub. roku pokazały utrzymującą się dobrą koniunkturę, z widocznym jednak malejącym trendem spożycia indywidualnego. Chociaż dynamika produkcji sprzedanej przemysłu i sprzedaży detalicznej jeszcze w styczniu były imponujące, to już luty pokazał silne wyhamowanie wzrostu produkcji przemysłowej, oraz dynamiki płacy realnej i zatrudnienia, a zatem także funduszu płac. Są to sygnały kurczącego się popytu zagranicznego i pogarszających się perspektyw wzrostu konsumpcji krajowej z uwagi na malejący fundusz płac i rosnące bezrobocie. Wobec pesymistycznych oczekiwań dalszego wzrostu popytu krajowego i zagranicznego niepewny wydaje się dalszy wzrost inwestycji, zwłaszcza w drugiej połowie roku. Solidną podstawą wzrostu pozostaje jednak bardzo dobra kondycja sektora przedsiębiorstw i banków, które muszą jakoś skonsumować swoje rekordowe zyski. Wprawdzie niski deficyt finansów publicznych w ubiegłym roku poprawił parametry makroekonomicznej stabilności, jednak znowu je pogarszają szybki przyrost deficytu w pierwszych miesiącach tego roku oraz utrzymująca się wysoka inflacja i rosnące bezrobocie.

Indeks popytu globalnego (ocenia konsumpcję krajową, eksport, inwestycje krajowe i zagraniczne)

Indeksy popytu utrzymują się na niskim poziomie mimo lekkiej korekty o jeden punkt w górę, kwartalny do 42 pkt., a roczny do 37 pkt. Już ostatni kwartał ub. roku wskazywał wyraźne spowolnienie popytu indywidualnego przy dalszym spadku wydatków na spożycie zbiorowe. W tym roku należy się spodziewać utrzymania tej tendencji w przypadku konsumentów indywidualnych na skutek wysokiego bezrobocia i ograniczenia wzrostu płac realnych, oraz na skutek dalszej konsolidacji i redukcji wydatków budżetowych w przypadku spożycia zbiorowego. Wyniki sprzedaży detalicznej w ostatnich dwóch miesiącach wskazują jednak, że nie dojdzie do gwałtownego załamania, a raczej stopniowego spowolnienia, zwłaszcza w drugiej połowie roku, bo indeks półroczny wskazuje nawet tendencję rosnącą w stosunku do kwartalnego. Są też szanse, że dobra kondycja finansowa przedsiębiorstw pozwoli na wzrost płac rekompensujący skutki inflacji. W pierwszej połowie roku popyt krajowy będzie też podtrzymywany jeszcze przez inwestycje, głównie publiczne związane z Euro i funduszami unijnymi, oraz dalszy napływ bezpośrednich inwestycji zagranicznych. W zakresie popytu zagranicznego można liczyć na stabilną kondycję gospodarki niemieckiej, naszego głównego partnera handlowego, zakładając, że groźba kryzysu finansowego w strefie euro została w tym roku zażegnana.