Indeks biznesu PKPP Lewiatan IV 2013

Przeczytaj także: Indeks biznesu PKPP Lewiatan III 2013

Dane z gospodarki nie wskazują na istotne odwrócenie stagnacji głównego czynnika wzrostu, jakim jest popyt wewnętrzny; przy wysokim bezrobociu i malejącym zatrudnieniu nawet spadek inflacji z niewielkim wzrostem płac nominalnych nie zahamował realnego kurczenia się funduszu płac. Malejący wzrost gospodarczy i niska inflacja wpłynęły na obniżenie dochodów budżetowych i gwałtowny wzrost deficytu, co dodatkowo destabilizuje sytuację makroekonomiczną. Jedynym czynnikiem podtrzymującym dynamikę gospodarki pozostaje dodatni eksport netto, lecz pogarszająca się koniunktura na świecie również tutaj nic dobrego nie wróży.

Indeks kwartalny, półroczny i roczny

Indeks Biznesu PKPP Lewiatan w kwietniu w notowaniu zarówno kwartalnym jak i rocznym utrzymał niskie poziomy z poprzedniego miesiąca odpowiednio 24 pkt. i 33 pkt., natomiast w notowaniu półrocznym stracił jeden punkt malejąc do 27 pkt. Wydaje się, że oba indeksy osiągnęły już swoje minimum, a ciągle malejący trend indeksu półrocznego przy utrzymaniu niskiego poziomu indeksu kwartalnego z I. kwartału oznacza, że nie ma wielkich nadziei na poprawę koniunktury w II. kwartale. Kolejne kwartały do końca roku też nie powinny przynieść istotnej poprawy, bo indeks roczny jest ciągle w dołku i nie wykazuje tendencji na odbicie w górę. Dane z gospodarki nie wskazują na istotne odwrócenie stagnacji głównego czynnika wzrostu, jakim jest popyt wewnętrzny, bo chociaż kwartalny indeks popytu lekko drgnął w górę, to w notowaniu rocznym jeszcze się obniżył. Bezrobocie utrzymuje się na wysokim poziomie, nadal maleje zatrudnienie, a pomimo że płace realne, dzięki spadającej inflacji, odnotowały niewielki wzrost, to nie uchroniło to przed dalszym spadkiem funduszu płac. Produkcja sprzedana przemysłu i sprzedaż detaliczna nadal maleją, co potwierdza brak ożywienia popytu wewnętrznego. Wprawdzie sytuację ratuje ciągle dodatni eksport netto, ale w dłuższej perspektywie przy słabnącej koniunkturze na świecie trudno będzie mu skompensować spadek popytu krajowego. Niski popyt krajowy i malejąca inflacja odbijają się na dochodach budżetowych i pogłębiają deficyt finansów publicznych, co pogarsza sytuację makroekonomiczną gospodarki.

Indeks popytu globalnego (ocenia konsumpcję krajową, eksport, inwestycje krajowe i zagraniczne)

Indeks popytu kwartalny lekko drgnął w górę z 6 do 8 pkt., ale indeks półroczny utrzymał się na poziomie 7 pkt., a indeks roczny stracił dwa punkty malejąc do poziomu 12 pkt. Indeksy popytu są nadal poniżej minimum spowolnienia sprzed trzech lat, co potwierdza, że główną przyczyną obecnego załamania tempa wzrostu gospodarczego jest popyt krajowy, a szczególnie konsumpcja. Wyniki sprzedaży detalicznej oraz produkcji sprzedanej przemysłu w pierwszych miesiącach bieżącego roku nie wskazują na jakąkolwiek poprawę w stosunku do sytuacji odnotowanej w ostatnim kwartale ub. roku. Przy obecnej stopie bezrobocia i dalszym spadku zatrudnienia, niewielki ostatnio wzrost płacy realnej, dzięki malejącej inflacji, nie ożywi wystarczająco popytu konsumpcyjnego, bo realny fundusz płac nadal spada. Towarzyszy temu niski poziom aktywności inwestycyjnej przedsiębiorstw. Jedynym komponentem popytu podtrzymującym dynamikę gospodarki pozostaje dodatni eksport netto, którego rola w łącznym popycie jest jednak znacznie mniejsza niż konsumpcji, a pogarszająca się koniunktura na świecie również tutaj nic dobrego nie wróży.