Psychologia w coachingu

Przeczytaj także: Coaching kadry zarządzającej

Coaching nie przebiega jak wymiana oleju w samochodzie – przyjeżdżasz na stację obsługi i przekazujesz innym odpowiedzialność za wykonanie roboty. Traktując go w ten sposób, dajesz podwładnym, przełożonym, a także samemu/samej sobie jasny sygnał: w gruncie rzeczy nie zależy mi na zwiększaniu efektywności inwestycji, rozwoju kapitału ludzkiego, wzmacnianiu relacji, sprawnym rozwiązywaniu konfliktów, utrzymaniu równowagi praca-życie osobiste.

Zaangażowanie w swój osobisty proces rozwoju może przejawiać się na kilka sposobów: wykonywanie dodatkowych ćwiczeń, wymyślanie własnych krótkich ćwiczeń rozwijających wybrane wymiary indywidualnej wartości (wszystkich wymiarów jest 24, to duże pole do popisu), zbieranie doświadczeń życiowych pod zamierzonym kątem i samodzielna refleksja nad nimi, tworzenie i opisywanie scenariuszy przyszłości, analizowanie przeszłych kluczowych momentów życiowych, rozwijanie umiejętności tworzenia wachlarza możliwych rozwiązań dla codziennych czynności, lektura artykułów i książek z zakresu coachingu, rozwoju i psychologii itd.

Szczególnie warto przyjrzeć się lekturze artykułów i książek z zakresu psychologii.

Tak, tak, nie jesteś psychologiem.

Tak samo jak nie jesteś specjalistą od kartografii, a przecież korzystasz z map i odbiornika GPS by poruszać się po mieście i by dotrzeć do celu na wakacyjnej wyprawie.

Tak samo jak nie jesteś wykwalifikowanym kucharzem, a przecież przygotowujesz posiłki dla siebie, rodziny i znajomych.

Warto znać nieco psychologii na własny użytek. Dzięki temu unikasz błędów i pułapek, w które wpadli inni. Życie dostarcza mniej nieprzyjemnych niespodzianek, kosztuje mniej nerwów i ogólnie przebiega w bardziej spokojnej atmosferze.

Bo jeśli nie, to…

…będziesz skupiać się na teraźniejszości i przyszłości kosztem przeszłości. Przeżywanie pozytywnych emocji jest podstawowym elementem każdej motywacji do działania. Pozytywne emocje można rozpatrywać pod kątem teraźniejszości (i odczuwać radość, zachwyt, spokój, zapał, rozkosz), przyszłości (optymizm, nadzieja, wiara, ufność), przeszłości (satysfakcja, zadowolenie, spełnienie, duma, pogoda ducha). Jeśli skupiasz się na tym by aktualnie przeżywać miłe chwile (np. radość z tego co masz lub zapał do wykonywania danej czynności) i by przeżywać je jutro, za tydzień lub za miesiąc (np. patrzysz z nadzieją na nowe zadanie, że przebiegnie tak dobrze jak twoje ostatnie zadanie), ale zaniedbasz przeszłość (np. odczuwasz niepokój z powodu spraw zakończonych w złej atmosferze lub nie cieszą cię twoje dotychczasowe osiągnięcia), to na jakiej podstawie zakładasz, że to się zmieni w przyszłości (puk, puk, to ja – rzeczywistość – pukam do drzwi)? Nieważne co uda ci się osiągnąć – zawsze coś będzie rzucać na to cień i nie będziesz się tym cieszyć. Będziesz zawsze odczuwać pragnienie, lecz nigdy go nie ugasisz. Niezbyt to rozsądne spędzić życie na ciągłej gonitwie do przodu i nigdy nie przystanąć na odpoczynek.

…będziesz osiągać cele jeden po drugim, ale w głębi serca pozostaniesz osobą łatwą do zranienia, niepewną swojej wartości, polegającej na szczęściu w kontaktach z innymi ludźmi, pozbawioną siły woli i niezdolną do znoszenia trudności. Osiąganie celów nie jest bowiem wartością osobistą człowieka, nie zjednuje przyjaciół (co najwyżej pasożytów-oportunistów) i nie buduje kapitału na przyszłość. Osiągnięcia poparte wartościami takimi jak mądrość, wiedza, męstwo, wytrwałość, humanitaryzm, dobroć, sprawiedliwość, bezstronność, umiar, pokora, wdzięczność, poczucie humoru, taką zdolność tworzenia kapitału – inwestowania w ciebie – posiadają.