UKE a rynek telekomunikacyjny 2006-2011

Przeczytaj także: Firmy a rynek telekomunikacyjny 2010

Polska znalazła się w gronie krajów, w których w ciągu ostatnich pięciu lat najszybciej rosła liczba połączeń wykonywanych z sieci mobilnych. Do 2009 r. średnioroczny wzrost wyniósł 30,6%. W I poł. 2010 r. użytkownicy zrealizowali ok. 16,5 mld połączeń, które trwały łącznie ok. 28 mld minut.

Głównym efektem regulacji MTR, widocznym dla konsumentów, była obniżka cen detalicznych połączeń w sieciach mobilnych i do sieci mobilnych. Jak podaje Audytel, skutkiem działań regulacyjnych w latach 2006 – 2010 była nadwyżka konsumentów wysokości ponad 19,4 mld zł, co nawet z uwzględnieniem spadku przychodów operatorów dało bilans dobrobytu społecznego na poziomie ok. 12,7 mld zł. Wg raportu Komisji Europejskiej Polska znalazła się wśród krajów o najniższych cenach usług mobilnych w Europie. W latach 2005 - 2010 o ok. 39% spadły ceny połączeń głosowych i o ok. 59% za wiadomości SMS, za które klient płaci obecnie odpowiednio ok. 0,40 zł i 0,17 zł.

Badania konsumenckie wskazują, że w 2010 r. Polacy wydawali na telefon komórkowy w systemie abonamentowym ok. 75 zł. W latach 2006 - 2010 średnia miesięczna opłata za korzystanie z telefonu komórkowego spadła więc o ok. 18% (z 91,1 zł).

Polityka Prezesa UKE zmusiła operatorów zasiedziałych do stosowania niższych marż na połączenia głosowe, zachęcając ich tym samym do poszukiwania innych źródeł przychodu (rozbudowa oferty dostępu mobilnego do Internetu).
Miesięczny koszt korzystania z telefonu komórkowego w Polsce w najtańszym planie w 2005 r. wynosił 140 zł, podczas gdy średnia dla kilkunastu państw UE wynosiła 119,5 zł. Oznacza to, że w Polsce użytkownik wydawał o ok. 18% więcej niż przeciętny mieszkaniec UE. Do 2010 r. koszt miesięcznego korzystania z usług telefonii ruchomej spadł o 72%, kształtując się na poziomie o 39% niższym niż średnia europejska.

W wyniku zainicjowanych i wprowadzonych przez Prezesa UKE zmian w zakresie przenośności numerów, na koniec września 2010 r. zanotowano ponad 1170 tys. przeniesionych numerów w sieci ruchomej.

3.3. Dostęp do Internetu

Jak podaje UKE, wprowadzone zmiany przełożyły się na szybki rozwój usług szerokopasmowych. Na koniec 2010 r. liczba łączy BSA, na których operatorzy alternatywni świadczyli usługi detaliczne, wyniosła prawie 526 tys. Odnotowano zatem znaczący ich przyrost względem 2006 r., kiedy ich liczba wynosiła 59 sztuk. Zauważalny był również wzrost liczby lokalnych pętli abonenckich uwolnionych w oparciu o postanowienia oferty ramowej opisującej zasady dostępu do lokalnej pętli abonenckiej (LLU). Na jej podstawie TP na koniec 2010 r. uwolniła prawie 130 tys. pętli.

Na koniec 2010 r. liczba łączy szerokopasmowych wyniosła ponad 9,6 mln, z tego łączy stacjonarnych było ok. 6,1 mln. W 2010 r. już ponad 45% gospodarstw domowych korzystało z Internetu szerokopasmowego.

Podobnie do lat ubiegłych, w 2010 r. najczęściej wykorzystywaną technologią świadczenia usługi była technologia xDSL. Technologia ta była źródłem stałego dostępu do sieci dla blisko 3,1 mln konsumentów, z czego niecałe 2 mln było klientami TP. Drugą technologią pod względem liczby stacjonarnych zakończeń, wykorzystywaną przez operatorów do świadczenia usług szerokopasmowej transmisji danych, był standard DOCSIS stosowany przez operatorów sieci telewizji kablowych. Na koniec 2010 r. z usług tych korzystało ok. 1,7 mln abonentów. Liczba użytkowników korzystających z Internetu za pośrednictwem sieci komórkowych (modemy 2G/3G) wyniosła ok. 3,5 mln. Konsumenci w Polsce zaczynają postrzegać dostęp do Internetu przez sieć GSM jako substytut stacjonarnego.