Wskaźniki gospodarcze a kryzys

Przeczytaj także: Mierniki gospodarcze LEI, Ifo, Nędzy i ZEW

Wskaźnik jest obliczany na podstawie wyników sond wśród wybranych 200 placówek bankowych z całego kraju, reprezentujących wszystkie typy banków krajowych, z wyjątkiem banków zagranicznych, samochodowych i internetowych. Badanie jest przeprowadzane co miesiąc.

Respondenci odpowiadają na pytania dotyczące oceny oraz prognozy rozwoju sytuacji w następujących obszarach działalności danej placówki bankowej:

• zmian stanów depozytów złotowych,
• zmian stanu depozytów walutowych,
• zmian stanów kredytów złotowych,
• zmian stanu depozytów walutowych,
• oprocentowania kredytów,
• relacji depozytów walutowych do złotowych,
• relacji kredytów walutowych do złotowych,
• popytu na jednostki funduszy inwestycyjnych,
• popytu na akcje i obligacje,
• ogólnej sytuacji ekonomicznej placówek.

Podobnie, jak w przypadku wskaźnika PMI, tu również respondenci mają do wyboru trzy możliwe odpowiedzi, formułując swe oceny w porównaniu do miesiąca poprzedniego: nastąpił wzrost (poprawa), brak zmiany, nastąpił spadek (pogorszenie). Różnice między odsetkiem odpowiedzi pozytywnych i odsetkiem odpowiedzi negatywnych w poszczególnych kategoriach pytań stanowią podstawę dla tworzenia cząstkowych wskaźników ocen i prognoz. Te z kolei pozwalają zidentyfikować tendencję w danym obszarze funkcjonowania sektora bankowego i służą do obliczania ogólnego wskaźnika koniunktury w placówkach bankowych - PENGAB.

Ponadto przedstawiciele placówek bankowych odpowiadają na pytania dotyczące:

• przewidywanego na koniec roku oprocentowania kredytu lombardowego, trzymiesięcznej lokaty i kredytu na cele gospodarcze,
• oczekiwanej stopy inflacji,
• kursu dolara i euro na koniec roku,
• bieżących wydarzeń i spraw istotnych z punku widzenia funkcjonowania sektora bankowego.