Jak zrobić dobrą prezentację

Przeczytaj także: Sztuka prezentacji, czyli jak dotrzeć do odbiorcy?

Potwierdzenie twoich myśli
Gdy przemawiasz do innych, wpływasz nie tylko na swoich słuchaczy, ale i na samego siebie. Nawet, gdy ty sam zmuszasz się do uporządkowania swoich myśli, wzmacniasz je w sobie, utwierdzasz się w określonych przekonaniach i zyskujesz pewność siebie. Nie można zapominać o tym pozytywnym skutku twoich afirmacyjnych myśli.

Entuzjazm
Jeśli nadarzy ci się okazja, by mówić, postaraj się, by niepotrzebnie nie utrudniać sprawy. Często osoby poproszone o przemowę czy wystąpienie, wmawiają sobie, że będą mówić o czymś, o czym niewiele wiedzą lub poświęcili temu niewiele uwagi. Potem wygłaszają mowę, którą wyróżnia jedynie jej długość.

Jeśli masz możliwość, by wybrać temat, na który będziesz się wypowiadał, wybierz coś, na czym się znasz. Wybierz temat, który nastawia cię entuzjastycznie. Entuzjazm jest najbardziej zaraźliwą chorobą świata. Im bardziej entuzjastycznie jesteś nastawiony do tematu wystąpienia, tym bardziej entuzjastyczni będą twoi słuchacze. Serce zaczyna tobie mocniej bić. Pocą ci się ręce. Odczuwasz suchość w ustach, trzęsą ci się kolana. Ściska cię w gardle. W głowie masz zamęt. Jesteś spięty i denerwujesz się przed przemową, którą musisz zaraz wygłosić do 50 osób. Dlaczego tak jest? Przecież nie wydarzy się nic strasznego, jeśli staniesz przed grupą osób i przez parę chwil o czymś poopowiadasz. Lecz mimo to jesteś zdenerwowany.

To, czego najbardziej się boimy
W badaniach przeprowadzonych w USA trzem tysiącom osób postawiono pytanie: Czego się najbardziej boisz? Jak myślisz, jaka odpowiedź znalazła się na szczycie tej listy? Śmierć? Węże? Choroby? Awarie elektrowni atomowych? Wojny?
Otóż nie. Na szczycie tej listy znalazło się hasło: Przemawianie przed publicznością. 41% pytanych odpowiedziało, że najbardziej ze wszystkiego boi się stanąć przed grupą i przemawiać. Jedynie 19% pytanych odpowiedziało, że najbardziej boi się śmierci. Na drugim miejscu znalazł się lęk wysokości, na trzecim owady i robactwo, a na czwartym problemy finansowe. W USA już małe dzieci przygotowuje się w szkole do przemawiania na forum, a umiejętność dobrego komunikowania się uważana jest za ważny czynnik sprzyjający sukcesowi. W Polsce nie ma takiej tradycji. Wystarczy spojrzeć i posłuchać polskich polityków i innych osób publicznych. Próżno porównywać ich z tymi amerykańskimi.

Umiarkowana trema jest dobra
Artysta, który chwali się, że nigdy nie odczuwa tremy, nie jest artystą - jest kłamcą albo durniem, powiedział kiedyś słynny śpiewak operowy Caruso. Niemal wszyscy ludzie czują jakiś stopień napięcia przed publicznym wystąpieniem. Ernest Hugo Järegard, znany aktor szwedzki, w jednym z wywiadów radiowych mówił o ogromnej tremie, z powodu której cierpi wielu jego kolegów po fachu. Opowiadał, jak wiele z czołowych gwiazd szwedzkiej sceny na każdy spektakl zabiera ze sobą miskę, do której wymiotuje w przerwie. Trema nie jest więc czymś, na co cierpisz wyłącznie ty. Wszyscy czują napięcie zanim wystąpią przed grupą. Decydującą różnicą między doświadczonym a początkującym mówcą jest sposób, w jaki rozpoznają oni i traktują tremę.

Na początku musisz nauczyć się, jak traktować swoje napięcie. Samo w sobie jest ono niezwykle pomocne w nowych i trudnych dla nas sytuacjach. Największy problem pojawia się, gdy nie mamy odwagi przyznać przed samymi sobą lub przed innymi, że jesteśmy zdenerwowani. Aby stać się dobrym mówcą, nie musisz pracować nad tym, by przysłowiowe motyle w brzuchu znikły. Jedyne, co musisz zrobić, to sprawić, by wszystkie motyle leciały w tym samym kierunku. Przyczyną tego, że zaczynają się tobie trząść kolana, jest nagłe wydzielanie kwasu mlekowego. Nie jest to stan chorobowy, ale coś całkowicie naturalnego.