Jak zrobić dobrą prezentację

Przeczytaj także: Sztuka prezentacji, czyli jak dotrzeć do odbiorcy?

Bez napięcia nudno
Mówca, który odczuwa pewne napięcie i podniecenie przed swoim wystąpieniem, bardziej porywa słuchaczy niż mówca, który w takiej sytuacji odczuwa obojętność. W dużej firmie był kiedyś młody mężczyzna, który nieustannie chwalił się przed swoimi znajomymi, jak łatwo przychodzi mu występowanie przed innymi. Reguły firmy nakazywały każdemu pracownikowi zaprezentowanie raz w miesiącu swoich projektów przed 50 osobami. Współpracownicy tego mężczyzny zawsze byli w takiej sytuacji zdenerwowani. On sam uważał ich za tchórzów aż do dnia, gdy jego szef wskazał na niego i powiedział: Masz rację, jesteś niezwykle pewny siebie, jeśli chodzi o wystąpienia..., ale jesteś niesamowicie nudny, gdy się ciebie słucha.

Może się zdarzyć, że początkujący mówca z zazdrością obserwuje wystąpienie kogoś bardziej doświadczonego i pewnego siebie. Jednak z drugiej strony często ktoś bardziej doświadczony zazdrości temu początkującemu jego autentyczności i entuzjazmu, które sprawiają, że chętnie się go słucha. To może się zdarzyć tylko wtedy, gdy ten, kto przemawia, czuje się przed swoim wystąpieniem naładowany energią.

Kontroluj zdenerwowanie
Chodzi więc o to, abyś zaakceptował fakt, że pojawia się napięcie i zdenerwowanie. Mogą ci one wręcz pomóc, byś bardziej efektywnie przeprowadził prezentację. Spróbuj nauczyć się kontrolować napięcie, aby cię ono nie blokowało. Zanim zaczniesz pokonywać jakąś przeszkodę, musisz zrozumieć, dlaczego właściwie się pojawiła i co ją stwarza. Strach jest czymś, co czujemy, gdy uświadamiamy sobie, że jesteśmy w jakiś sposób zagrożeni. Doświadczenie strachu jest potrzebną i pożyteczną reakcją. Bez niej życie przestałoby istnieć. Nikt nie zatroszczyłby się o to, by się bronić. Przed tysiącami lat, gdy nasi przodkowie polowali w lesie, zdarzało się, że byli zaskakiwani przez dzikie zwierzęta.
Strach był wówczas czymś, co sprawiało, że krew napływała do mięśni i wydzielał się pot. To powodowało, że ciało było przygotowane na wysiłek fizyczny. Myśliwy potrzebował tego szybkiego przestawienia się organizmu po to, by móc podjąć walkę lub zdobyć się na ucieczkę.

Wyuczone zachowanie
W dzisiejszych czasach nie mamy już tak wielkiej potrzeby, aby reagować w ten sposób. Gdy odczuwasz strach przed publicznymi wystąpieniami, pomoże ci już to, że krew dopłynie do mięśni i wzrośnie wydzielanie potu. Musisz jednak zaakceptować fakt, że taka reakcja ma miejsce.

Dlaczego tak się dzieje? Przecież grupa, przed którą masz się wypowiedzieć, nie stanowi dla ciebie właściwie żadnego zagrożenia. Zastanów się jeszcze raz - dlaczego się denerwujesz? Odpowiedź brzmi: Dlatego, że nauczyłeś się odczuwać strach. Jednak na coś, co zostało ci wpojone, możesz wpłynąć swoimi myślami i nastawieniem. Dwuletnie dziecko nie boi się powiedzieć, co myśli i czuje. Strach przed publicznymi wystąpieniami jest czymś, co nabywamy z biegiem lat. Być może mamy w pamięci odstraszający obraz nieudanego referatu wygłoszonego w szkole lub mowy, z którą sobie nie poradziliśmy. I nawet jeśli w rzeczywistości nie mieliśmy żadnych przykrych doświadczeń, nasza wyobraźnia łatwo tworzy przyszłe sytuacje, w których ponosimy dotkliwą porażkę. Prawdziwe lub wyimaginowane niepowodzenia - tu leży przyczyna strachu! Wszystko to jest zatem zjawiskiem na płaszczyźnie myślowej i musi zostać opanowane, abyś mógł radzić sobie z napięciem. Nie ma cudownych środków przeciw takiemu zdenerwowaniu. Są jednak pewne kroki, które musisz przedsięwziąć, by uczynić z napięcia swojego sprzymierzeńca.

Strach przed zdenerwowaniem
Nic nie pomoże powtarzanie sobie w duchu: Teraz się nie denerwuj! Murowane, że zaczniesz się denerwować tym, że możesz się zdenerwować. Nieoczekiwane momenty mogą nadejść w każdym wystąpieniu, lecz to twoje nastawienie decyduje o tym, jakie one będą. Spróbuj najpierw zebrać jak najwięcej informacji do swojej prezentacji po to, by twoje ewentualne zaskoczenie nie było spowodowane brakiem przygotowania. Jeśli przygotujesz się rzetelnie i przeprowadzisz swoje zadanie tak dobrze, jak tylko potrafisz, uda ci się. Musisz uwierzyć w swój własny sukces.