Jak przygotować prezentację?

Przeczytaj także: Prezentacja niczym hollywoodzki film

Aspekt merytoryczny, czyli treść prezentacji

Zacznij od stworzenia wstępnego szkicu swojego wystąpienia. Łatwo powiedzieć… Zwykle bywa tak, że kiedy wena twórcza jest najbardziej potrzebna, to wtedy ulatuje, a ziejąca pustką biała kartka przeraża i paraliżuje twoje niedoszłe działania.

Znasz takie uczucie? Jeśli tak, to znaczy, że jesteś ofiarą powszechnego, nadmiernego perfekcjonizmu dotykającego mówców, prezenterów i innych osób, które tworzą. Wielu z nich zbyt wiele od siebie wymaga. Zabierając się do pracy, chcieliby od razu stworzyć dzieło doskonałe i niewymagające poprawek, co w praktyce jest, niestety, bardzo mało prawdopodobne.

Wskazówka
Bądź dla siebie bardziej wyrozumiały. Zamiast czekać na stworzenie od razu idealnego dzieła, zacznij w ogóle działać! Przyniesie to nieoczekiwane, pozytywne efekty!

O wiele łatwiej będzie ci naszkicować najważniejsze punkty przyszłego wystąpienia, jeśli na etapie planowania zapiszesz w s z e l k i e pomysły, które wpadną ci do głowy. Stosuj przy tej okazji indywidualną sesję „burzy mózgów”. Dobrze, abyś nastawił się na d o s k o n a l e n i e słabszych pomysłów, zamiast je od razu eliminować.

Co będziesz mówić słuchaczom? – układanie szkieletu prezentacji

Niezmiernie ważne jest ułożenie szkieletu prezentacji, czyli sporządzenie jej konspektu. To kwestia kluczowa, która ma niebagatelny wpływ na powodzenie całego przedsięwzięcia. Pomoże ci on zobaczyć w całości planowane wystąpienie i odsłoni ewentualne niespójności i powtórzenia treści, które na tym etapie łatwo przenieść we właściwe miejsce.

Szkielet powinien zawierać jedynie najważniejsze kwestie, słowa i frazy kluczowe, które następnie uzupełnisz resztą „ciała” prezentacji. Zapisz najpierw najbardziej ogólne i hasłowe zagadnienia, które chcesz poruszyć w wystąpieniu, a następnie sukcesywnie i konsekwentnie dokładaj do nich coraz bardziej szczegółowe treści. Stosuj zasadę dedukcji, znanej dzięki Sherlockowi Holmesowi, czyli „od ogółu do szczegółu”.

Wskazówka
Żeby ułatwić innym odbiór komunikatu, warto wykazywać się empatią. Jest to umiejętność wczucia się w sytuację drugiego człowieka. Dlatego, przygotowując się do wystąpienia, pomyśl, jak byś odebrał omawiane przez ciebie kwestie, gdybyś był na widowni. Najprawdopodobniej twoi słuchacze tak właśnie zareagują. Empatyczne podejście do zagadnienia pozwoli mówcy i prezenterowi zminimalizować efekt zaskoczenia wywołanego nieprzewidzianą reakcją audytorium w trakcie realizacji wystąpienia. Ułatwi również stosowanie odpowiednich zabiegów i technik (np. pytań retorycznych) podnoszących jakość i stopień zrozumienia przekazu.

Niezastąpione przy planowaniu wystąpień publicznych są tzw. notatki nielinearne, które pozwalają w sposób szybki, treściwy i aktywizujący kreatywne pokłady naszego mózgu wykonać szkielet wystąpienia. Osobiście, przygotowując taki konspekt prezentacji, korzystam ze wspomnianych notatek nielinearnych – map myśli (z ang. mind map), ponieważ taki sposób przygotowania konspektu wydaje mi się najbardziej efektywny i najszybszy.

Wiesz z pewnością, jak wygląda ludzki mózg – przypomina kształtem orzech włoski. Składa się z dwóch bardzo pofałdowanych półkul, różniących się między sobą specjalizacją funkcji. Półkula lewa (tzw. profesorska) odpowiada za myślenie logiczne, analityczne, koordynuje mowę. Prawa natomiast (artystyczna) to emocje, postrzeganie całościowe, percepcja kształtów, kolorów, obrazów. W „tradycyjnym” sposobie notowania konspektów eksploatujemy tylko jedną z nich,
a konkretnie lewą. Żeby zwiększyć możliwości swojego umysłu, należy zaktywizować cały mózg.

Gdy otworzysz jakikolwiek podręcznik, książkę naukową czy popularnonaukową, zwróć uwagę, jak jest napisana. Zwykle znajduje się w niej mało rysunków oraz dużo treści słownej. Ludzka wiedza jest zarchiwizowana i przekazywana w taki sposób, że wykorzystuje głównie myślenie lewopółkulowe.