Prawo telekomunikacyjne - podsumowanie

Przeczytaj także: Nowe prawo telekomunikacyjne chroni abonentów

Znacząca pozycja rynkowa

Jeżeli analiza rynku wykaże, że na danym rynku właściwym nie występuje skuteczna konkurencja, Prezes URTiP wyznacza przedsiębiorcę o znaczącej pozycji rynkowej. Zgodnie z nową ustawą, pozycja znacząca jest to pozycja odpowiadająca dominacji w rozumieniu prawa wspólnotowego. W praktyce, w pewnym uproszczeniu, oznacza to pozycję przedsiębiorcy posiadającego 40% lub większy udział w rynku.

Ustawa wprowadza pojęcie kolektywnej znaczącej pozycji rynkowej, którą dwóch lub więcej przedsiębiorców może zajmować wspólnie, nawet w braku jakichkolwiek powiązań pomiędzy nimi. Do stwierdzenia takiej pozycji wystarczy, aby dwóch lub więcej przedsiębiorców wspólnie posiadało na rynku właściwym pozycję ekonomiczną równoważną dominacji. Oznacza to, że jeżeli w wyniku analizy danego rynku właściwego Prezes URTiP stwierdzi, że nie występuje na nim skuteczna konkurencja, może uznać, że trzej operatorzy komórkowi posiadają na tym rynku pozycję znaczącą, pomimo że żaden z nich samodzielnie nie ma pozycji, która byłaby równoważna dominacji.

Zgodnie z ustawą, przedsiębiorca telekomunikacyjny zajmujący znaczącą pozycję na danym rynku właściwym, zajmuje znaczącą pozycję również na rynku powiązanym, jeżeli powiązania pomiędzy obu rynkami są tego rodzaju, że siła rynkowa przedsiębiorcy jest przenoszona z rynku właściwego na rynek powiązany, w taki sposób, że wzmacnia pozycję tego przedsiębiorcy na rynku powiązanym.

Na operatora o znaczącej pozycji rynkowej Prezes URTiP może nałożyć jeden lub więcej obowiązków wskazanych w ustawie. Ustawa zawiera szeroki katalog takich obowiązków. Obowiązek zapewnienia dostępu może oznaczać, między innymi, obowiązek zapewnienia dostępu do określonych elementów sieci telekomunikacyjnej, obowiązek oferowania usług na warunkach hurtowych w celu ich dalszej sprzedaży przez innego przedsiębiorcę, obowiązek przyznawania dostępu do interfejsów, protokołów lub innych kluczowych technologii niezbędnych dla interoperacyjności usług, w tym usług sieci wirtualnych, obowiązek zapewnienia infrastruktury telekomunikacyjnej, obowiązek zapewnienia systemów taryfowych, systemów wystawiania faktur i pobierania należności, a także roaming krajowy w sieciach ruchomych.

Wyjątkowo Prezes URTiP może nałożyć na operatorów o znaczącej pozycji rynkowej obowiązki inne niż przewidziane w ustawie, a także może nałożyć obowiązki na przedsiębiorców nie posiadających znaczącej pozycji rynkowej, jeżeli kontrolują oni dostęp do użytkowników końcowych.

Obowiązek negocjowania umów o dostępie telekomunikacyjnym

Na wszystkich operatorów ustawa nakłada obowiązek negocjowania umów o dostępie do sieci telekomunikacyjnej na wniosek innego przedsiębiorcy. Kierując się przesłankami określonymi w ustawie, Prezes URTiP może wydać decyzję zastępującą umowę o dostępie telekomunikacyjnym.

Finansowanie usługi powszechnej

Ustawa stanowi, iż przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu, wyznaczonemu przez Prezesa URTiP do świadczenia usługi powszechnej, przysługuje dopłata do kosztów świadczonych przez niego usług, które wchodzą w skład usługi powszechnej , wówczas gdy usługi te są nierentowne (tzw. Fundusz Usług Powszechnych). Dopłata stanowi kwotę kosztu netto świadczenia poszczególnej usługi składającej się na usługę powszechną. Do dopłaty zobowiązany jest przedsiębiorca telekomunikacyjny, którego przychód z działalności telekomunikacyjnej w roku kalendarzowym, za który przysługuje dopłata przekroczył 4 miliony złotych. Wysokość udziału danego przedsiębiorcy w pokryciu dopłaty nie może przewyższyć 1 % jego przychodów.