Polityka energetyczna UE a polski rynek energii

Przeczytaj także: Opłaty energetyczne rosną i będą wzrastać

Rosnącymi cenami energii niepokoi się też Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan. Przedsiębiorcy zrzeszeni w tej organizacji uważają, że to właśnie wzrost cen energii, poza inflacją i rosnącym długiem publicznym będą największym zagrożeniem dla stabilnego rozwoju rodzimej gospodarki. Według pesymistycznych szacunków, wysokie ceny energii mogą obniżyć wzrost gospodarczy nawet o około 1,4 - 1,6 pkt proc.

Elektrownia jądrowa: musztarda po obiedzie

Według rządowego dokumentu "Polityka energetyczna Polski do 2025 roku" z 2005 roku, do 2025 roku prognozowany jest wzrost krajowego zużycia energii finalnej o 48-55 proc., energii pierwotnej o 41-50 procent, a energii elektrycznej o 80-93 procent. Prognoza zapotrzebowania na paliwa i energię w horyzoncie do 2025 r. została opracowana na podstawie scenariusza makroekonomicznego rozwoju kraju, zakładającego, iż tempo wzrostu PKB w okresie do 2025 roku średniorocznie wyniesie około 5,2 proc.

W przeciwieństwie do wielu krajów europejskich Polska nie posiada elektrowni jądrowych. Wprowadzenie energetyki jądrowej jest - zdaniem autorów rządowego raportu - celowe ze względu na potrzebę dywersyfikacji nośników energii pierwotnej oraz konieczność ograniczenia emisji gazów cieplarnianych i dwutlenku siarki do atmosfery. Obliczenia prognostyczne autorów raportu wskazywały na potrzebę rozpoczęcia eksploatacji energetyki jądrowej około roku 2020. Jednak przyjęcie przez państwa nowego pakietu klimatycznego, znacznie zaostrzającego zasady wytwarzania i gospodarowania energią weryfikuje rządowe prognozy. Przyjęta w styczniu 2005 roku „Polityka energetyczna Polski do roku 2025” w wyniku kolejnych prac rozpoczętych jesienią 2007 r. zostanie najprawdopodobniej w bieżącym roku zastąpiona "Polityką energetyczną Polski do roku 2030”.

W Polsce energia elektryczna jest produkowana niemal wyłącznie z węgla kamiennego i brunatnego. Jeśli nie zmienimy profilu polskiej elektroenergetyki, nie mamy szans na to, aby spełnić wymogi unijne. Państwa, które do tej pory opowiadały się przeciw energii atomowej, teraz przekonują się do niej – elektrownie atomowe są w Czechach, na Słowacji, Ukrainie, Litwie, w Szwecji, we Francji ponad 80 proc. elektryczności pochodzi z elektrowni jądrowych.

Polacy niechętnie myślą o energetyce jądrowej z powodu katastrofy w Czarnobylu w 1986 roku. Ale niestety alternatywne źródła energii, takie jak wiatr, są w stanie zaspokoić zaledwie kilkanaście proc. zapotrzebowania energetycznego Polski.

Z perspektywy kilkunastu już lat od decyzji wstrzymującej budowę w Żarnowcu polskiej elektrowni jądrowej widać już wyraźnie, że była ona była błędna. Rząd T. Mazowieckiego, podejmując decyzję o zatrzymaniu budowy polskiej elektrowni jądrowej, uznał, że inwestycja taka jest zbędna dla wewnętrznego bilansu energetycznego, jej rentowność w porównaniu do elektrowni konwencjonalnych jest wątpliwa. Ówczesny minister przemysłu, Tadeusz Syryjczyk, stwierdził nawet, że "Elektrownia Jądrowa Żarnowiec jest inwestycją zbędną dla polskiego systemu energetycznego w horyzoncie 10 do 20 lat, a potem wcale nie ma pewności, że energetyka jądrowa będzie potrzebna". Nacisk rodzimego lobby ekologicznego, wzmocnionego dodatkowo lękiem społeczeństwa przed energetyką jądrową, spowodował niemożliwe już do wyrównania straty. Oprócz zaniechania budowy elektrowni jądrowej w Żarnowcu został w kraju na wiele lat zatrzymany rozwój energetyki jądrowej. W obecnych warunkach gospodarczych zbudowanie i uruchomienie elektrowni jądrowej będzie już dużo kosztowniejsze, zaś w z biegiem lat w bilansie energetycznym kraju będzie coraz bardziej odczuwalny brak mocy, która mogłaby pochodzić z rodzimej "atomówki" (lub nawet kilku). Polska swój najlepszy czas na zbudowanie i uruchomienie elektrowni jądrowej już straciła.