Telemedycyna w opinii Polaków

Przeczytaj także: Europejski portal "Zdrowie"

Telemedycyna, czyli wykorzystanie nowoczesnych technologii: Internetu, łączy satelitarnych czy sieci komórkowych w świadczeniu usług medycznych na odległość, jest w krajach wysoko rozwiniętych ważnym uzupełnieniem bezpośredniego kontaktu lekarz – pacjent. Forma ta przynosi szereg korzyści, m.in. przyspiesza diagnostykę, ułatwia dostęp do opieki zdrowotnej osobom oddalonym od ośrodków medycznych, ogranicza koszty związane z np. transportem. W Polsce telemedycyna jest jeszcze rzadkością. Dwie trzecie (65%) Polaków badanych przez TNS OBOP nigdy nie słyszało o istnieniu takich usług; a 67% nie wie o możliwości korzystania z nich w Polsce.
Badani, którzy o telemedycynie słyszeli, rozpoznają ją najczęściej jako możliwość uzyskania informacji o dostępie do specjalisty lub zamawiania wizyty za pośrednictwem Internetu czy telefonu (22%), zdalne diagnozowanie umożliwiające pomiar parametrów życiowych (9%) czy telekonsultacje lekarzy z odległych ośrodków i operacje teleasystowane (10%).

Ogólna akceptacja dla wprowadzenia telemedycyny w Polsce kształtuje się na poziomie 42%, taki bowiem odsetek Polaków deklarował w 2007 r, że podoba im się pomysł upowszechnienia usług medycznych świadczonych za pośrednictwem telefonu lub Internetu. W porównaniu do 2006 r. mamy jednak tutaj do czynienia z lekką tendencją spadkową, ponieważ wówczas akceptację w mniejszym lub większym stopniu deklarowało nieco więcej, bo 46% badanych.

Mimo, że ogólna akceptacja dla telemedycyny jest wyrażana częściej, niż pogląd przeciwny, konkretne usługi telemedyczne nie wzbudzają jednak zaufania Polaków. Jedynie zamawianie wizyty, np. przez Internet lub informacja o dostępie do specjalisty spotyka się opiniami pozytywnymi wyrażanymi częściej (46%) niż opinie negatywne (44%). W przypadku wszystkich pozostałych usług, o które pytali ankieterzy proporcje są odwrotne.