Tydzień 11/2006 (13-19.03.2006)

Przeczytaj także: Tydzień 10/2006 (06-12.03.2006)

• W opinii Międzynarodowego Funduszu Walutowego tegoroczny wzrost gospodarczy przekroczy dotychczas prognozowane 4,3%. Ten optymizm MFW wynika z korzystnych procesów w gospodarce Japońskiej i ożywienia w Europie. Eksperci przewidują nawet, że wskaźnik ten wyniesie nawet 4,8%.
• W lutym stopa bezrobocia w USA wzrosła do 4,8% (wobec 4,7% w styczniu).
• Wzrost gospodarczy w Japonii w czwartym kwartale wyniósł 1,3% kw/kw, a w 2005 roku wyniósł 5,4%r/r.
• Produkcja przemysłowa w Chinach wzrosła w okresie stycznia i lutego o 16,2 % r/r. Wartość produkcji w tym okresie szacuje się na 138 mld USD.
• Unia Europejska wygrała przed trybunałem WTO spór z USA o likwidację systemu pomocy eksportowej dla firm. Ta pomoc została uznana za sprzeczną z regułami światowego handlu. Teraz Unia dała 2-miesięczne ultimatum na likwidację tego przepisu grożąc zastosowaniem wobec Stanów Zjednoczonych sankcji do wysokości 4 mld USD rocznie.
• Libia na nowo współpracuje z czołowymi gospodarczo krajami świata (zapłaciła za katastrofę nad Lockerbee, oddała do Rosji ładunki jądrowe). Teraz Francja będzie jej pomagać w budowie elektrowni jądrowych, które będą wytwarzać energię dla zakładów odsalania wody morskiej. Umowa międzyrządowa ma generalnie dotyczyć pokojowego wykorzystania energii nuklearnej.
• Kolejne unijne cła antydumpingowe na towary dalekowschodnie. Tym razem KE wprowadza w kwietniu cła na obuwie importowane z Chin i Wietnamu. Będzie ono sukcesywnie wzrastało z 4% do 19,4% dla Chin i do 16,4% dla Wietnamu. Podstawą decyzji jest oskarżenie chińskich i wietnamskich władz o stosowanie niedozwolonej pomocy dla tamtejszych producentów (korzystne pożyczki i ulgi podatkowe).
• Medgaz to nowy gazociąg, który począwszy od przyszłego roku. będzie dostarczać z Algierii do Hiszpanii gaz. Jego zdolność przesyłowa to 8-10 mld m sześc. gazu rocznie, długość 747 km (w tym 200 km pod wodą), a koszty wyniosa ok. 640 mln euro. Inwestycję finansuje konsorcjum z udziałem hiszpańskich firm Cepsa, Endesa i Iberdrola, państwowego koncernu algierskiego Sonatrach, brytyjskiego BP i francuskiego GdF.
• Francuski koncern energetyczny GdF chce pokryć 30% kosztów budowy gazociągu Nabucco, który ma dostarczać do Austrii przez Turcję, Bułgarię, Rumunię i Węgry gaz z Iranu, Azerbejdżanu, a nie wykluczone, że również z Turkmenii i Egiptu. Gazociąg ma transportować do 30 mld m sześc. gazu rocznie. Jego koszt szacuje się na 4,6 mld euro.
• Rosja umorzyła Algierii dług szacowany na 4,7 mld USD. Zawarto kontrakty na dostawę broni o wartości ok. 7,5 mld USD, w tym myśliwców Su-30 MK, MiG 29 SMT i treningowych Jak-130 za ponad 3,5 mld USD.

Komentarz do wydarzeń gospodarczych

---

CZY EUROPEJSKI ARCELOR BĘDZIE KOLEJNĄ ZDOBYCZĄ LAKSHMI MITTALA?

Dynamika, z jaką w ostatnich latach rozwija się MITTAL STEEL-imperium stalowe Lakhsmi Mittala jest imponująca. Nazwisko tego przedsiębiorcy poznaliśmy, gdy nasze huty przeżywały głęboki kryzys. Holding Polskie Huty Stali były zadłużone i zadłużenie to wzrastało. W takiej sytuacji hinduski przedsiębiorca niejako „z marszu” przejął PHS, w którym było 70% naszego potencjału hutniczego. Ta transakcja to nie tylko była sprzedaż zakładów produkcyjnych, bo oddaliśmy inwestorowi także dostęp do naszego rynku. Nie przewidywaliśmy jednak tego, że rok później światowe hutnictwo będzie przeżywało okres prosperity i poniesione przez Mittala koszty na zakup PHS w dużym stopniu zwrócą mu się w rocznym zysku Mittal Steel Poland.

Mittal Steel w roku ubiegłym wyprodukował ponad 50 mln ton Mittal i jest największym producentem stali na świecie. Dziś jednak rynek stali jest już zrównoważony i ceny są niższe. W rezultacie w 2005 zysk netto Mittala spadł o 38% do 3,4 mld USD, a w czwartym kwartale nawet o 60%, do 650 mln dolarów. Stało się tak, mimo że Mittal Steel dostarczył swoim odbiorcom o 17% więcej stali niż w roku 2004. Przyczyną takiej sytuacji było to, że rynek był bardziej zainteresowany produktami ze stali wyższych jakości, których huty Lakhsmi Mittala mają mały udział rynkowy, wytwarzają mniej rentowne produkty.

Teraz Mittal Steel zamierza przejąć kontrolę nad swoim największym konkurentem – europejskim Arcelorem. Jeśli mu się to uda, to jego możliwości produkcyjne wzrosłyby do 100 mln ton stali co oznacza, że miałby 10% światowego rynku. Jednak to, co kusi Lakhsmi Mittala to technologia konkurenta, bo produkuje on wyroby stalowe wysokiej jakości, których cena na światowych rynkach jest wysoka, gwarantując wyższe zyski.

Arcelor w roku ubiegłym wyprodukował 40 mln ton stali wartości 32,6 mld euro i osiągnął zysk w wysokości ok. 3,8 mld euro (wzrost o 65%r/r). Ma swoje huty w Luksemburgu, Belgii, Francji i Hiszpanii, których rządy sprzeciwiają się tej transakcji. Jednak wygląda na to, że przy bardzo rozdrobnionym akcjonariacie jest możliwe to wrogie przejęcie. Media informują, że te transakcję popiera obecnie 50 – 60% udziałowców Arcelora. Oferta Mittala, wartości ok.18,6 mld euro, opiera się głównie na wymianie akcji. Zaproponował on, że gotówką zapłaci tylko za 25% akcji Arcelora, a za pozostałe 75% swoimi walorami.

Przeciwny transakcji jest także zarząd Arcelora. Prezentuje on plany rozwojowe koncernu. Twierdzi, że w ciągu pięciu lat produkcja stali w koncernie ma wzrosnąć do 100 mln ton, a w latach 2006 - 2008 jego zysk operacyjny będzie wynosić średnio 7 mld euro rocznie (w 2005 r. - 5,6 mld euro). Obiecuje tez zwiększenie dywidend.

Eksperci twierdzą, że w ciągu najbliższych lat dojdzie do takich zmian na rynku stali, że jest powstanie 4-5 dużych koncernów o możliwościach produkcyjnych ok. 100 mln ton rocznie, co pozwoli im na kontrolę połowy światowego rynku.