Ochrona Środowiska 2011

Przeczytaj także: Ochrona Środowiska 2010

W 2010 r. oddano do użytku urządzenia i instalacje do unieszkodliwiania odpadów o łącznej wydajności 1,3 mln ton/rok. W porównaniu z 2000 r. nastąpił wzrost o 54,5% wydajności tych urządzeń.

Nakłady na środki trwałe służące gospodarce wodnej w 2010 r. wyniosły 3,6 mld zł (w cenach bieżących) i były o 116% wyższe niż w 2000 r. Podobnie jak w roku 2000 ponad połowę tej kwoty przeznaczono na ujęcia i doprowadzanie wody. W porównaniu z 2000 r. zwiększył się udział nakładów na budowę i modernizację stacji uzdatniania wody z 12% do 20%. Udział nakładów na budowę zbiorników i stopni wodnych wzrósł podobnie – z 12% do 20%, zaś na regulację i zabudowę rzek i potoków w 2010 r. wydano 6% kwoty ogółem (w 2000 r. wydano 9%). Udział nakładów na obwałowania przeciwpowodziowe powtórnie wzrósł w 2010 r. do 11%, jednak nie osiągnął poziomu 15% z 2000 r.

W porównaniu z 2000 r. nakłady na środki trwałe służące gospodarce wodnej wzrosły w większości kierunków inwestowania. Największy wzrost wystąpił w nakładach na: budowę i modernizację stacji uzdatniania wody, budowę zbiorników i stopni wodnych oraz ujęcia i doprowadzenia wody (odpowiednio o 260%, 114% i 111%). Najmniejszy wzrost (o 44%) odnotowano w nakładach na regulację i zabudowę rzek i potoków.

Udział ww. nakładów na ochronę środowiska zwiększył się z 4,9% w 2000 r. do 5,0% w 2010 r. co stanowiło odpowiednio 0,88% (w 2000 r.) i 0,77% (w 2010 r.) nakładów w produkcie krajowym brutto. Analogicznie, udział nakładów na gospodarkę wodną wzrósł z 1,2% w 2000 r. do 1,6% w 2010 r. co stanowiło odpowiednio 0,22% i 0,25% nakładów w produkcie krajowym brutto. Udziały te generalnie oscylują na wyrównanym poziomie. Zauważalny wzrost wielkości nakładów na gospodarkę wodną w ostatnich latach związany jest ze wzrostem nakładów na ujęcia i doprowadzenia wody, a w 2010 r. znaczenie w tym wzroście miały nakłady na obwałowania przeciwpowodziowe i stacje pomp.

Od kilku lat nie obserwuje się znaczących zmian udziału środków własnych inwestorów w ogólnych nakładach na środki trwałe służące gospodarce wodnej. W 2000 r. stanowiły one 45,4%, zaś w 2010 r. – 43,0%. Środki z budżetu centralnego angażowane są okresowo przy dużych inwestycjach, jak np. budowa zbiorników wodnych. W zasadzie nie obserwuje się zmian udziału środków z budżetów: województw, powiatów oraz gmin (współudział). Wyjątkiem jest udział środków z zagranicy, dla którego odnotowano wzrost z 13,1% w 2000 r. do 19,0% w 2010 r., oraz wzrost udziału pożyczek i kredytów krajowych z 4,1% w 2000 r. do 8,4% w 2010 r.

Efekty uzyskane w wyniku przekazania do użytku inwestycji w gospodarce wodnej
charakteryzowały się zmienną tendencją w okresie ostatnich kilku lat. Największe zmiany odnotowano w wydajności oddanych do użytku ujęć wodnych, która zmniejszyła się z 300 tys. m3/dobę w 2000 r. do 106 tys. m3/dobę w 2010 r. Długość przekazanych do eksploatacji sieci wodociągowych wyniosła w 2010 r. 6,3 tys. km, uregulowano i zabudowano 299 km rzek i potoków oraz wybudowano 110 km obwałowań przeciwpowodziowych.
W finansowaniu działalności inwestycyjnej na rzecz ochrony środowiska dużą rolę pełnią w Polsce celowe fundusze ekologiczne. Najważniejsze z nich to Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz fundusze wojewódzkie. Udział ww. funduszy w nakładach na środki trwałe służące ochronie środowiska zmniejszył się z 20,0% w 2000 r. do 13,9% w 2010 r., natomiast na środki trwałe w gospodarce wodnej wzrósł z 8,9% w 2000 r. do 12,6% w 2010 r. Środki, którymi dysponują fundusze pochodzą głównie z opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska oraz kar za naruszenie wymagań w zakresie ochrony środowiska, opłat oraz kar za usuwanie drzew i krzewów, a także ze spłat pożyczek udzielanych inwestorom na realizację przedsięwzięć w ochronie środowiska oraz opłat z tytułu handlu emisjami. Przychody finansowe, które stanowią dla funduszy drugie co do wielkości źródło środków przeznaczanych na finansowanie ochrony środowiska, składają się głównie z odsetek z oprocentowania od udzielonych pożyczek i kredytów oraz z odsetek z lokowania przejściowo wolnych środków.