Energia wiatrowa w Polsce

Przeczytaj także: Elektrownie wiatrowe tańsze niż atom?

Dofinansowanie ze środków UE oraz kredyty preferencyjne dla inwestycji w produkcję energii wiatrowej

Najbardziej znane inwestorom branży wiatrowej działanie 9.4 Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko zostało już wykorzystane. Sprawa ma się podobnie również w przypadku programów regionalnych, w ramach których przyznawano wsparcie mniejszym beneficjentom i projektom. Nie oznacza to jednak, że publiczne finansowanie pomocowe ukierunkowane na rozwój energetyki wiatrowej przestało być dostępne.

W dalszym ciągu zainteresowaniem inwestorów może cieszyć się niedotacyjny instrument wsparcia energetyki wiatrowej, jakim jest program pożyczek preferencyjnych udzielany bezpośrednio z NFOŚiGW lub z jego oddziałów regionalnych. Program ten jest o tyle ciekawy, iż swoim obszarem interwencji zbliżony jest do PO IŚ 9.4. Do chwili obecnej NFOŚiGW przeprowadził już trzy konkursy w ramach tego programu. Niewykluczone, że w najbliższym okresie otwarty zostanie kolejny nabór wniosków. Z tego właśnie powodu, jaki i z uwagi na fakt, że program podlega zmianom i udoskonaleniom, należy przypomnieć jego kluczowe założenia.

Na wsparcie w programie krajowym organizowanym przez NFOŚiGW mogą liczyć m.in. inwestycje w elektrownie wiatrowe o mocy do 10 MW. Całkowita wartość inwestycji nie może być niższa niż 10 mln zł. Narzędziem pomocowym jest preferencyjna pożyczka z możliwością umorzenia. Kwota takiej pożyczki może wynieść od 4 mln zł do 50 mln zł i aż do 75% kosztów kwalifikowanych przedsięwzięcia. Jej oprocentowanie to WIBOR 3M + 50 pkt. bazowych. Okres finansowania – do 15 lat, licząc od pierwszej wypłaty środków.

Pożyczka, na wniosek inwestora, może ulec umorzeniu w drodze decyzji Zarządu NFOŚiGW, przez co instrument ten efektywnie zbliży się do dotacyjnych form wsparcia inwestycji. Umorzenie może wynosić do 50% kwoty pożyczki, a stopień umorzenia zależny jest od uzyskanej rentowności przedsięwzięcia. Umorzenie może nastąpić tylko po potwierdzeniu uzyskania zakładanych wskaźników ekologicznych i finansowych projektu.

Katalog kosztów kwalifikujących się do pomocy obejmuje koszty opracowania dokumentacji wymaganej na etapie przygotowania inwestycji. Koszty przygotowawcze nie mogą przekroczyć równowartości 200 tys. euro i mogą stać się kosztami kwalifikowanymi projektu, nawet jeżeli zostały poniesione przed złożeniem wniosku lecz nie wcześniej niż 1 stycznia 2009 r. Ponadto, do kosztów kwalifikowanych zalicza się koszt nabycia gruntu, koszty nabycia lub wytworzenia nowych środków trwałych (w tym budowli i budynków, maszyn i urządzeń, narzędzi, przyrządów, aparatury i infrastruktury technicznej związanej z inwestycją). Kwalifikowane są także: koszt instalacji i uruchomienia środków trwałych,nabycie wartości niematerialnych i prawnych w formie patentów, licencji, nieopatentowanej wiedzy technicznej, technologicznej lub z zakresu organizacji i zarządzania oraz koszt nadzoru inwestycyjnego. Należy pamiętać, że jeden wnioskodawca, działający w imieniu własnym lub za pośrednictwem spółek zależnych, może złożyć tylko jeden wniosek o dofinansowanie.

Główne przeszkody w zakładaniu farm wiatrowych

Rozwój farm wiatrowych, choć coraz szybszy, jest nadal ograniczony szeregiem barier. Główną przeszkodę stanowi złożoność i nieprzejrzystość procedur związanych z przygotowaniem inwestycji. Dotyczy to m.in. zasad uzgadniania warunków przyłączenia inwestycji do krajowego systemu elektroenergetycznego oraz oceny oddziaływania inwestycji na środowisko. Nie bez znaczenia jest także rosnący sprzeciw społeczny wobec rozwoju branży. W efekcie, okres przygotowania inwestycji przekracza średnio 4 lata, a odsetek projektów, które nigdy nie doczekają się realizacji, jest bardzo wysoki.