Ubezpieczyciele a wdrożenie Solvency II

Przeczytaj także: Firmy ubezpieczeniowe a gotowość na Solvency II

3. Konieczność wzięcia udziału zakładów ubezpieczeń w piątym badaniu ilościowym

Wyniki badania pokazują, że na identyfikację wyzwań oraz ryzyk wynikających z Solvency II przez zakłady ubezpieczeń wpływa między innymi ich uczestnictwo w prowadzonych przez CEIOPS ilościowych badaniach QIS oraz poziom doświadczenia we wdrożeniu, jakie posiada dany zakład ubezpieczeń. Dlatego też aktywne uczestnictwo wszystkich zainteresowanych jednostek oraz kadry zarządczej w piątym badaniu ilościowym może przynieść wiele korzyści, a przede wszystkim powinno pozwolić na stwierdzenie, na jakim etapie wdrożenia Solvency II znajduje się zakład ubezpieczeń oraz które zadania wdrożeniowe należy potraktować priorytetowo.

4. Analiza obszarów budzących obawy i wątpliwości

Wyniki badania wskazują na pilną konieczność przeprowadzenia analizy luk oraz skoncentrowanie się na tych obszarach, które w ocenie zakładu ubezpieczeń będą budzić najwięcej wątpliwości lub wymagają największych zmian, niezależnie, którego Filaru dotyczą.

5. Świadomość poziomu wypłacalności

Ze względu na stopień złożoności i konieczność akceptacji przez organy nadzorcze modeli wewnętrznych dla potrzeb Filaru I spodziewamy się, że w pierwszym momencie wejścia w życie Dyrektywy Solvency II w większości przypadków stosowane będą przez zakłady ubezpieczeń metody standardowe opracowane przez organy nadzoru, które z racji konserwatywnego podejście będą generowały wymóg utrzymywania wyższego poziomu marginesu wypłacalności.

„Wejście w życie postanowień Dyrektywy Solvency II jest niezaprzeczalnie jedną z najpoważniejszych obecnie zmian regulacyjnych w sektorze ubezpieczeniowym, która skutkować będzie dużymi przemianami w zakresie zarządzania ryzykiem a być może nawet modelu biznesowego zakładów ubezpieczeń i reasekuracji”, podsumowuje. „Choć przygotowania do wdrożenia wymogów Solvency II są sprawą priorytetową dla zakładów ubezpieczeń działających w regionie Europy Środkowo – Wschodniej, to aby zdążyć z pracami wdrożeniowymi do października 2012, który obecnie jest proponowanym terminem wejścia w życie wymogów Dyrektywy, niezbędne jest przyspieszenie tempa wdrażania Solvency II.”

Informacje o badaniu
Badanie KPMG zostało przeprowadzone na grupie 88 ubezpieczycieli w trzynastu krajach Europy Środkowo – Wschodniej w pierwszym kwartale 2010 roku, już po opublikowaniu Dyrektywy Solvency II oraz ostatecznych rekomendacji CEIOPS w zakresie aktów wykonawczych Dyrektywy. Wyniki przeprowadzonego badania zostały zaprezentowanie w raporcie „Badanie KPMG na temat gotowości do wprowadzenia systemu Solvency II w Europie Środkowo-Wschodniej”. Raport przedstawia ogólne podejście podmiotów rynku ubezpieczeniowego do wymogów wprowadzanych nowymi przepisami, stopień przygotowania i zaawansowania prac wdrożeniowych oraz wskazuje obszary, które uznawane są za największe wyzwania we wdrożeniu Solvency II.