Analiza na bazie zdyskontowanych przepływów pieniężnych

Przeczytaj także: 4 ważne aspekty analizy PEST

Obecnie główną metodą analizy na bazie zdyskontowanych przepływów pieniężnych jest model dwufazowy, który po początkowym okresie zmiennej dynamiki zakłada stabilizację przedsięwzięcia i stałą stopę wzrostu. Model ten uwzględnia również korektę o wartość aktywów nieoperacyjnych. Główną zaletą tej metody jest zastosowanie jako bazy wyceny przepływów pieniężnych zamiast zysków księgowych. Istnieje wiele zalet powyższego podejścia, do których zaliczyć należy lepsze oddanie poziomu gotówki generowanego przez dany podmiot, który to poziom najlepiej obrazuje wartość większości podmiotów oraz znacznie mniejszą podatność na manipulacje niż to ma miejsce w przypadku zysków księgowych. Istotne jest tu również reagowanie poziomu przepływów pieniężnych i zysków w kontekście zmian księgowych i regulacji podatkowych.

Dla przykładu utworzenie rezerwy, która w następnych latach zostanie rozwiązana, wpływa na obniżenie zysku w roku bieżącym i zwiększenie w przyszłym okresie, co ma odzwierciedlenie podatkowe. W kontekście większej wartości otrzymywanego pieniądza w okresie obecnym niż przyszłym w przypadku zysku mamy do czynienia z obniżeniem zysku bieżącego i zwiększeniem przyszłego. W kontekście przepływów zwiększamy bieżący przepływ przez zapłatę mniejszego podatku i zmniejszamy przyszły. Jak łatwo zauważyć na powyższym przykładzie to wartość przepływu pieniężnego lepiej oddaje wartość jaką otrzymuje inwestor.

Do głównych założeń jakie wpływają w tej metodzie na poziom uzyskiwanej wyceny należą:

• poziom skali działalności w poszczególnych latach prognozy szczegółowej
• dynamika marż na głównych poziomach sprawozdawczych
• poziom wymaganych inwestycji
• dynamika cykli rotacji
• planowana i możliwa do uzyskania struktura finansowania
• poziom wzrostu w okresie rezydualnym

W celu przeprowadzenia wyceny metodą DCF należy dokonać kilku czynności. Po pierwsze należy obliczyć średni ważony koszt kapitału inwestowanego w przedsięwzięcie (WACC), który w późniejszych obliczeniach posłuży jako stopa dyskontowa. Następnie należy obliczyć poszczególne wartości przepływów pieniężnych generowanych przez dane przedsięwzięcie oraz wyestymować poziom stopy wzrostu, który posłuży do obliczeń odnoszących się do fazy stabilnego rozwoju. Wartość generowana przez fazę stabilnego wzrostu jest określana jako wartość rezydualna i w wielu przypadkach stanowi ona główny składnik wyceny, w szczególności jeżeli okres objęty szczegółową prognozą był krótki. Początkowy okres szczegółowej prognozy powinien w tym przypadku wahać się w przedziale 5-10 lat.