Analiza na bazie zdyskontowanych przepływów pieniężnych

Przeczytaj także: 4 ważne aspekty analizy PEST

Wartość spółki, obliczana na bazie metody zdyskontowanych wolnych przepływów pieniężnych, jest wypadkową przyszłych, prognozowanych przepływów pieniężnych z działalności operacyjnej jakie zakłada dany podmiot, a także inwestycji związanych z ich uzyskaniem oraz ryzyka wyrażonego za pomocą średnioważonego kosztu kapitału. Istnieją dwa zasadnicze podejścia w zakresie obliczania poszczególnych wartości niezbędnych do wyliczenia przyszłych przepływów pieniężnych.

Pierwszą i cieszącą się największą popularnością jest metoda oparta w dużej mierze na analizie jakościowej. W metodzie tej tworzony jest szczegółowy model opisujący poszczególne przyszłe pozycje bilansowe, zyski oraz przepływy pieniężne na bazie dokładnego zaprognozowania wszystkich głównych czynników wpływających na kształtowanie się powyższych pozycji, regularnie raportowanych przez podmiot.

Drugie z podejść opierające się na bardziej zagregowanych miarach i statystycznym podejściu do powyższej analizy oparte jest głównie na ilościowych metodach statystycznych, z mniejszą wagą analizy jakościowej.

Wybranie konkretnego podejścia jest w dużej mierze zależne od możliwości dotarcia do insaiderów z danego podmiotu. W przypadku opracowywania analizy przy współpracy zarządu spółki w większości przypadków dominuje podejście rozbudowane oparte na analizie jakościowej. Podejścia uproszczone mają natomiast głównie zastosowanie w przypadku ograniczonego czasu analizy lub braku możliwości dotarcia do szczegółowych danych, dostępnych jedynie dla insaiderów. Podczas przeprowadzania wyceny następuje dyskontowanie prognozowanych przepływów pieniężnych, które spółka będzie generować w celu uwzględnienia kosztu pieniądza w czasie oraz ryzyka związanego z działalnością podmiotu.

Wartość spółki na bazie metody zdyskontowanych operacyjnych strumieni pieniężnych obliczana jest według wzoru:

P = CF₁/(1+r₁) + CF₂/[(1+r₁)*(1+r₂)] +…+ CF_n/[(1+r₁)*(1+r₂)*…*(1+r_n)] + R + A - D

gdzie:

P - wartość przedsiębiorstwa,
CF - wartość przepływu w okresie, mierzona jako:
NOPLAT (EBIT – Podatek) + Amortyzacja – Nakłady inwestycyjne +/- Zmiana w kapitale obrotowym
r - stopa dyskontowa w okresie (WACC),
n - liczba lat szczegółowej prognozy,
g - stopa wzrostu FCF po okresie szczegółowej prognozy (wzrost rezydualny),
D - dług netto
A - aktywa nieoperacyjne
R - wartość rezydualna = [[CF*(1+g)]/(r_n-g)]/[(1+r₁)*(1+r₂)*…*(1+r_n)]

Kolejną zmienną uwzględnianą w wycenie DCF jest wartość rezydualna. Oprócz przepływów generowanych w okresie szczegółowej prognozy, to właśnie ona stanowi o wartości przedsiębiorstwa. Należy zatem przyjąć założenie odnośnie przyszłej działalności oraz dynamiki FCF generowanych przez dane przedsiębiorstwo po okresie szczegółowej prognozy. Należy tu pamiętać o standaryzacji przepływu stanowiącego bazę do obliczania wartości rezydualnej tak aby wyeliminowane zostały z niego wartości o charakterze nadzwyczajnym oraz aby wielkość amortyzacji została zrównana z poziomem inwestycji odtworzeniowych. FCF osiągany w kolejnych latach projekcji jest dyskontowany przez stopę dyskonta powstałą na bazie WACC w celu uzyskania ich bieżącej wartości.