GUS o PKB w rachunkach regionalnych 2005

Przeczytaj także: GUS o PKB w II kw. 2007

Charakterystyczną cechą polskiej gospodarki jest silna koncentracja generowania produktu krajowego brutto w kilku województwach. W latach 1995-2005 największe udziały w tworzeniu PKB niezmiennie utrzymywały województwa: mazowieckie, śląskie, wielkopolskie, dolnośląskie i małopolskie. W 2005 roku jednostki produkcyjne z wymienionych pięciu województw, w których pracowało 53,2% pracujących w gospodarce narodowej, wytworzyły łącznie 59,2% krajowej wartości PKB (w 1995 roku – 55,7%). Czołówkę tej grupy stanowiły dwa województwa: mazowieckie i śląskie, wytwarzające łącznie w kolejnych latach omawianego okresu około 1/3 PKB w kraju, przy czym udział województwa mazowieckiego zwiększył się z 16,8% w roku 1995 do 21,4% w 2005 roku, natomiast udział województwa śląskiego zmniejszył się z 15,1% w 1995 roku do 13,3% w roku 2005. W porównaniu do 2004 roku udział województwa mazowieckiego zwiększył się o 0,9 punktu procentowego, a województwa śląskiego zmniejszył się o 0,6 punktu procentowego.

Stała była również grupa województw, dla których w kolejnych latach omawianego okresu odnotowano najniższe udziały w tworzeniu produktu krajowego brutto (3% i mniej każde), lecz ich lokaty zmieniały się – były to województwa: opolskie, podlaskie, lubuskie, świętokrzyskie i warmińsko-mazurskie. Łączny udział tych województw w generowaniu produktu krajowego brutto, w których w 2005 roku pracowało 14,4% ogółu pracujących w gospodarce narodowej, zmniejszył się z 13,5% w roku 1995 do 12,4% w 2005 roku.

W przekroju podregionów w 2005 roku największy udział w generowaniu krajowej wartości produktu krajowego brutto uzyskało miasto Warszawa – 13,3% (województwo mazowieckie) oraz podregion centralny śląski (województwo śląskie) – 8,7%. Natomiast najmniejsze udziały – 0,5%, odnotowano w podregionach: bialskopodlaskim (województwo lubelskie), ełckim (województwo warmińsko-mazurskie) oraz łomżyńskim (województwo podlaskie).
Dysproporcje w poziomie rozwoju gospodarczego województw i podregionów najlepiej obrazuje produkt krajowy brutto w przeliczeniu na 1 mieszkańca. W 2005 roku przeciętny poziom PKB na 1 mieszkańca dla Polski wyniósł 25,8 tys. zł.

W latach 2000-2005 najwyższy poziom produktu krajowego brutto na 1 mieszkańca odnotowano w województwie mazowieckim – w 2005 roku przewyższał on średnią krajową o 58,4% (w 2000 roku – o 51,0%, a w 2004 roku – o 52,3%). Województwo mazowieckie utrzymując pierwszą lokatę z roku na rok zwiększało dystans dzielący go od innych województw. Drugą lokatę niezmiennie zajmowało województwo śląskie z poziomem PKB na 1 mieszkańca także wyższym od przeciętnej dla kraju – w 2005 roku o 7,9% (w 2000 roku o 7,7%, a w 2004 roku o 12,3%). W 2005 roku poziom PKB na 1 mieszkańca przekraczający średnią krajową odnotowano również w województwach: wielkopolskim i dolnośląskim przewyższając przeciętną dla kraju odpowiednio o 6,9% i 3,3%.

Niski poziom PKB na 1 mieszkańca utrzymywał się w województwach: lubelskim, podkarpackim, podlaskim, świętokrzyskim i warmińsko-mazurskim – w kolejnych latach nieznacznie zmieniały się tylko ich lokaty. W 2005 roku wartość PKB na 1 mieszkańca kształtowała się w tych województwach na poziomie od 68,3% do 76,5% średniej krajowej (w 2000 roku od 69,8% do 78,3%).