Chiny: nie ma co liczyć na ożywienie w gospodarce?

Przeczytaj także: Coface: chińskie firmy w kłopotach

Sektory, które rosną

Sektorom, które mogą cieszyć się lepszymi i dłuższymi perspektywami wzrostu, takim jak branża farmaceutyczna i handel detaliczny, przypisano niskie lub średnie oceny ryzyka. Wyjątek od tej reguły stanowi branża technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) , która znajduje się w grupie wzrostu, choć przypisano jej wysoki stopień ryzyka. Wskazywałoby to, że ryzyko kredytowe chińskich przedsiębiorstw w sektorze ICT jest prawdopodobnie wysokie ze względu na dużą konkurencję w regionie, pomimo silnego i długoterminowego potencjału wzrostu tego rynku (patrz Tabela 1).

Najlepiej radzi sobie sektor farmaceutyczny, który notuje stabilne marże. Oprócz wyraźnej poprawy doświadczenia płatności wśród przedsiębiorców w 2015 roku, firmy farmaceutyczne są mniej zależne od pożyczek zaciąganych na ich działalność i ekspansję inwestycji trwałych. Perspektywa średnioterminowa jest dodatnia, przy wzroście strukturalnym popytu popartym ciągłym wzrostem klasy średniej i starzejącą się populacją.

Przegrane sektory z wysokim ryzykiem kredytowym

Przegrane sektory, które prawdopodobnie będą musiały stawić czoła długoterminowym wyzwaniom wzrostu, to m.in. sektor chemiczny i metalurgiczny, którym przypisano zarówno wysokie jak i bardzo wysokie oceny ryzyka. Z punktu widzenia ryzyka kredytowego, chińskim firmom z tych branż przypisano wysokie lub bardzo wysokie oceny ryzyka - co wskazuje na większe prawdopodobieństwo niewypłacalności i upadłości z powodu trudnych warunków gospodarczych. Sektory neutralne, czyli te, które pośrednio korzystają z rządowych reform strukturalnych (np. sektor rolniczy, drzewno-papierniczy i tekstylno-odzieżowy), otrzymały ocenę ryzyka na poziomie średnim lub wysokim.

Wśród 12 sektorów, tylko budowlany i metalurgiczny otrzymały oceny ryzyka na poziomie bardzo wysokim. Ryzyko w tych dwóch branżach łączy się z ostatnimi gorącymi tematami, takimi jak problemy z zadłużeniem podczas gwałtownego wzrostu kredytów nieregularnych, niewywiązaniem się z szeregu zobowiązań obligacyjnych korporacji, nadwyżką mocy produkcyjnych w przemyśle i firmy zombie. Przy wolniejszym tempie inwestycji prywatnych i spowolnieniu inwestycji przedsiębiorstw państwowych, w kontekście niskiej rentowności, możemy oczekiwać zahamowania wzrostu w budownictwie i sektorze instalacji w drugiej połowie roku. Położy się to cieniem na sektor budowlany i ograniczy popyt na materiały budowlane - w szczególności cement i metale, które i tak już cierpią na nadwyżkę mocy produkcyjnych. Tego ryzyka mogą w jakimś stopniu dotyczyć reformy państwowych przedsiębiorstw (SOE), w których mogą być wprowadzone środki dotyczące „Zamknięcia”, „Reorganizacji” i „Spółek publiczno-prywatnych”. Pomimo pewnych oznak delewarowania i rządowych reform, ryzyko kredytowe dla przedsiębiorstw budowlanych (w tym producentów materiałów budowlanych) zdaje się nasilać z perspektywą negatywną.

Oczekuje się, że chiński rząd nadal będzie przedstawiał korzystne inicjatywy polityczne, które dotyczą reform po stronie podażowej. Będą one kładły większy nacisk na zwiększenie potencjalnego wzrostu wśród branż usługowych i wspierały działania produkcyjne o wartości dodanej w perspektywie średnio- i długoterminowej. Jednak w kontekście trwających reform strukturalnych i reform przedsiębiorstw państwowych, chińska gospodarka ma utrzymać spowolnienie w 2016 i 2017 r., z ogólnym wzrostem ryzyka kredytowego w odniesieniu do chińskich przedsiębiorstw, stwierdza Jackit Wong, główny ekonomista Coface w regionie Azji i Pacyfiku.