Polskie rady nadzorcze 2012

Przeczytaj także: Rady nadzorcze 2017

Nadal jednak radom nadzorczym brakuje narzędzi i rozwiązań wykorzystywanych do planowania, kontroli wewnętrznej czy analiz poszczególnych obszarów działalności spółek w związku z zapewnieniem im transparentności i wiarygodności funkcjonowania.

Wyniki ankiety Deloitte potwierdzają rosnący liczbowy udział członków niezależnych w składzie rad nadzorczych polskich spółek (dobra praktyka wskazuje na dwóch niezależnych członków). Zwiększa się także liczba kobiet, 15% ankietowanych spółek ma w swoim składzie od 25% do 50% kobiet.

Dodatkowo, połowa członków w radach zasiada w nich dłużej niż 3 lata. Rośnie także odsetek ekspertów, którzy spełniają kryterium kwalifikacji w dziedzinie rachunkowości lub rewizji finansowej określonych w Ustawie o biegłych rewidentach i ich samorządzie. Wszystko to potwierdza proces stabilizacji składów rad nadzorczych, który powinien odzwierciedlać się w pozytywnym oddziaływaniu na funkcjonowanie spółek.

Polskie rady nadzorcze w przeważającej większości spotykają się częściej niż wymaga tego Kodeks spółek handlowych, z reguły raz na kwartał. Czas trwania spotkań sukcesywnie ulega wydłużeniu. W 2007 r. 73% ankietowanych wskazywało na posiedzenia trwające 2-4 godziny, zaś w 2012 r. odsetek ten wynosi już tylko 31%. Widać także istotny wzrost ilości posiedzeń trwających cały dzień, z 23% w 2007 do 43% w 2012 r. Zgodnie z kodeksem „Dobrych Praktyk Spółek Notowanych na GPW” członek rady nadzorczej powinien być w stanie poświęcić niezbędną ilość czasu na wykonywanie swoich obowiązków. Wyniki badania Deloitte wskazują, że skala zaangażowania członków poza posiedzeniami wynosi przeciętnie około 60 godzin w roku.
Rady nadzorcze coraz częściej dostrzegają korzyści wynikające ze współpracy z wyspecjalizowanymi doradcami. 35% badanych korzysta z audytorów lub doradców zewnętrznych w zakresie innym niż statutowe badanie rocznego lub śródrocznego przeglądu sprawozdania finansowego. Najczęściej, bo w prawie połowie przypadków, rady nadzorcze polskich firm korzystają z zewnętrznej pomocy prawnej.

„Spółki, w tym szczególnie te, które są notowane na warszawskim parkiecie, w ostatnich latach coraz bardziej świadomie podchodzą do tematyki zarządzania ryzykami związanymi z ich działalnością. Część rad nadzorczych deklaruje, że analiza ryzyk przedsiębiorstwa znajduje się w ich agendzie. Jednak tylko niewielka liczba spośród nich podchodzi do tego zagadnienia kompleksowo i w zaplanowany sposób. Wciąż wiele rad zajmuje się ryzykami i podejściem spółki do zarządzania nimi jedynie incydentalnie, pozostawiając tę problematykę głównie w obszarze zainteresowania zarządów. Kierunek działania rad jest dobrze obrany, a praktyczne standardy ich funkcjonowania zostaną wypracowane w ciągu najbliższych lat.” - mówi Jakub Bojanowski, Partner w Dziale Zarządzania Ryzykiem Deloitte.
Z trzeciej edycji badania Deloitte wynika, że rady nadzorcze nadal, w dużej części przypadków, nie są aktywnymi uczestnikami procesu audytowego. Spółki nie wykorzystują w pełni korzyści związanych z narzędziem, jakim jest dobrze funkcjonujący audyt wewnętrzny. Pozytywnie zwiększyło się zainteresowanie rad i komitetów audytu rezultatami prac biegłych rewidentów, ale w dalszym ciągu rady nie uczestniczą w koordynacji prac audytorów wewnętrznych i zewnętrznych.

Ponad 50% badanych wskazało, że w nadzorowanej przez nich organizacji wdrożono kodeks etyki, który jest postrzegany jako ważny element funkcjonowania przedsiębiorstw na całym świecie. Wynik ten wskazuje na wzrost zainteresowania tym narzędziem o 10 punktów procentowych w porównaniu do wyników z 2007 r.