Pisanie skutecznych tekstów

Przeczytaj także: SEO copywriting

PO CO?

• Po pierwsze, można pisać aby kogoś o czymś poinformować, by wzbogacić wiedzę odbiorcy.
• Po drugie, można kogoś do czegoś przekonać: przyjęcia określonego sposobu widzenia, myślenia lub działania.
• Po trzecie, można wywołać emocje: zabawić, wzruszyć, zachwycić pięknem słowa.

Przyjęty cel powinien być jednoznacznie zakomunikowany czytelnikowi jak najwcześniej się da – nawet w tytule tekstu. Nie powinien też zmieniać się w trakcie tekstu.

W JAKICH OKOLICZNOŚCIACH?

Akt komunikacji pisanej składa się z dwóch całkowicie oddzielnych faz: w innym miejscu i czasie odbywa się konstruowanie tekstu przez autora, w innym – jego odbiór przez czytelnika. Miejsca i czasu odbioru tekstu nie da się do końca przewidzieć, co nastręcza wielu trudności autorowi. Dziennikarz tworzy ważny i wymagający refleksji reportaż problemowy, ale czytelnik przegląda go, stojąc w zatłoczonym tramwaju. Na ile zatem autor powinien dopasować trudność tekstu?

Kontekst komunikacyjny to także kontekst kulturowy, czyli właściwy danej grupie ludzi świat pojęć, znaczeń i wartości, symboli i stereotypów, obyczajów i scenariuszy zachowań. Autor tekstu może zakładać, że pisze do osób z tego samego kręgu kultury, ale w rzeczywistości może trafić do zupełnie innego kręgu. Za jaskrawy przykład tej rozbieżności niech posłuży naukowiec tworzący tekst w tygodniku czytanym przez pracowników fizycznych. Takie pojęcia jak sukces, rozwój czy nawet dobro grupy są inaczej rozumiane przez naukowca (który może przekładać dobro grupy nad dobro jednostki) i inaczej przez pracownika-czytelnika (który stawia swoje dobro nad dobrem grupy).

Opisane cztery pytania dotyczące tekstu pomogą ci przygotować tekst zgodny z twoimi celami oraz będący łatwy w odbiorze dla czytelników.




Więcej wskazówek przydatnych podczas tworzenia tekstów pisanych, rozwijających sposób myślenia o sobie, o swojej wiedzy i o narzędziach jej przekazywania, znajdziesz w książce „Jak dobrze pisać. Od myśli do tekstu” Jolanty Maćkiewicz (Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011). Wykorzystanie za wiedzą Wydawcy.