Opowieść chirurga mózgu

Przeczytaj także: Jak najlepiej przemawiać

W dobrej historii usłyszymy jak czuje się osoba zmagająca się z przeciwnościami losu, jak musi się starać, jak musi kombinować, jak fortele wymyślać, jakie decyzje podejmować, na jakie wyczyny się zdobywać, aby na koniec poznać smak prawdy i zwycięstwa. Wszystkie historie - od Greków przez Szekspira do współczesnych pisarzy - opowiadały o fundamentalnym konflikcie pomiędzy subiektywnym pragnieniem i okrutną rzeczywistością.

Chcesz wzbudzić zainteresowanie? Opowiedz historię ukazującą konflikt pomiędzy oczekiwaniem, a rzeczywistością w całym jego dramacie i okrucieństwie.

Dlaczego opowiadanie?

Opowieść jest najstarszą formą przekazywania i zapamiętywania informacji. Dobre historie potrafią uchwycić i sugestywnie przekazać jakąś prawdę o życiu. Chętnie ich słuchamy z pięciu powodów:

1. Łatwiej angażują słuchacza. Anegdoty angażują emocje. Nie ma lepszego sposobu przekazywania informacji.

2. Łatwiej je zrozumieć. Opowiadania są konkretne. Zamieniają abstrakcyjne pojęcia - takie jak korzyści produktu lub usługi - na przykłady z życia i doświadczenia konkretnych ludzi.

3. Łatwiej w nie uwierzyć. Czy według Ciebie "udowodniono ponad wszelką wątpliwość, że palenie jest główną przyczyną wszelkich statystyk"? Ludzie, którzy sceptycznie podchodzą do statystyk - któż bez zastrzeżeń wierzy statystykom? - większym zaufaniem darzą opowieści. Słuchacze wierzą, że jeśli coś pomogło innym ludziom, to pomoże także im.

4. Łatwiej je zapamiętać. Ludzie przyswajają sobie historie na trzy sposoby - za pomocą faktów, obrazów i emocji. Ta potrójna absorbcja pomaga lepiej i dłużej zapamiętać informacje przekazane w historiach.

5. Łatwiej je powtarzać. Ludzie chętniej dzielą się historiami niż samymi informacjami. Anegdoty wzmagają zainteresowanie tematem.

Atrybuty pasjonującej opowieści

Najważniejsze historie życia usłyszałeś tysiące razy od chwili, kiedy matka wzięła Ciebie pierwszy raz na kolana. Czytałeś dobre książki, oglądałeś filmy, chodziłeś do teatru. Co więcej, ludzie w czasie pracy instynktownie tworzą historie.

Psychologowie poznania opisują jak ludzki umysł starając się zrozumieć i zapamiętać wydarzenia porządkuje fakty w ciąg zdarzeń od pierwotnego pragnienia przez perypetie do realizacji tego pragnienia. Historie są takie jakimi je pamiętamy. Wyrzucamy z nich punkty i plany działania. Zostaje tylko narracja.