Zarządzanie ryzykiem inwestycyjnym

Przeczytaj także: Po Amber Gold konieczna ocena ryzyka

Podczas pomiaru ryzyka niezależnie od preferowanych sposobów, istotne jest aby pomiary te dokonywane były nie tylko w ujęciu globalnym ale również dla poszczególnych podgrup portfela. Popularne w tym procesie jest również tworzenie rozbudowanych modeli bazujących na wielu metodach pomiaru ryzyka, które pozwalają zarówno na wizualizacje zagregowanego poziomu ryzyka dla całego portfela i jego poszczególnych składowych, jak i pozwalają prześledzić jakie czynniki mają wpływ na występowanie określonej ekspozycji na ryzyko.

OGRANICZANIE RYZYKA

Ograniczenie ryzyka i świadomość jego wielkości oraz potencjalnych skutków to kwestia podstawowa w każdej odmianie działalności inwestycyjnej. Zarządzanie aktywami, które z założenia jest zwykle procesem długoterminowym jest również ściśle powiązane z koniecznością zarządzania ryzykiem i jego ograniczaniem. Związek ten jest wynikiem konieczności zachowania ciągłości i unikania znaczących obsunięć kapitału, których niwelacja niejednokrotnie zajmuje kilka lat. Ponieważ większość działalności inwestycyjnej ma ograniczone ramy czasowe niezwykle istotną kwestią jest ograniczanie ryzyka w końcowej fazie tej działalności, kiedy to brak jest już czasu na odrabianie potencjalnych strat i zmiany w strategii inwestycyjnej.

Tak wiec ograniczanie ryzyka i jego stopień jest elementem związanym nie tylko z preferencjami inwestora i jego celami ale również z obiektywnymi czynnikami do jakich zaliczyć można np. wspomniany powyżej etap realizacji strategii w jakim się ona znajduje. Niezależnie od preferencji inwestora i jego poziomu akceptacji ryzyka koniecznym wydaje się stosowanie procedur zmierzających do jego ograniczania. Wynika to głównie z pozytywnego wpływu jaki ograniczanie ryzyka rodzi w aspekcie przebiegu linii kapitału i długoterminowej rentowności posiadanych aktywów.

Istotna jest tu kompleksowość podejścia do tematyki ograniczania ryzyka. Procedura ta powinna bazować zarówno na danych fundamentalnych jak i potencjale analizy technicznej. Połączenie powyższych metod przy stosowaniu odpowiedniego modelu dywersyfikacji i ustaleniu poziomów koncentracji może pozwolić inwestorowi na znaczące ograniczenie poziomu maksymalnego obsunięcia kapitału. Często spotyka się stwierdzenia że niektórzy inwestorzy nie są zainteresowani ograniczaniem ryzyka gdyż łączy się ono ze zmniejszeniem poziomu oczekiwanej rentowności, co jest przez pewne grupy inwestorów nie akceptowalne.

Należy jednak pamiętać że odpowiednio przeprowadzony proces dywersyfikacji ryzyka i jego ograniczania może prowadzić to szybszego poziomu spadku wielkości obsunięć kapitału niż spadku rentowności. Powoduje to polepszenie współczynnika rentowności do poziomu maksymalnego obsunięcia kapitału. Zjawisko to rodzi możliwość wykorzystania dźwigni finansowej do doprowadzenia poziomu obsunięcia kapitału do poprzedniego poziomu, jednak tym razem przy wyższym poziomie oczekiwanej rentowności. Jest to szczególnie istotne gdyż w wielu przypadkach łatwiej jest uzyskać wymierne efekty na polu ograniczania ryzyka niż na polu oczekiwanej rentowności.