Cyberprzestępcy zarobili 10 mln euro

Przeczytaj także: Uwaga na fałszywe programy antywirusowe

Jednak nie wszyscy użytkownicy są w stanie rozpoznać problem. Ci, którzy odwiedzą strony, na których odbywa się sprzedaż fałszywych programów antywirusowych, napotkają produkty, które są klonami oryginalnych systemów zabezpieczających. „Trzeba przyznać, że fałszywe programy oraz powiązane z nimi witryny www potrafią wyglądać bardzo wiarygodnie. Nie może więc dziwić fakt, że część użytkowników dokonuje zakupu, zwłaszcza, że chce szybko zneutralizować zagrożenia obecne na ich komputerach” – twierdzi Sobianek z Panda Security Polska.

W trakcie procesu zakupu użytkownicy muszą wprowadzić poufne dane. Ich karty kredytowe zostają obciążone kwotą średnio 49,95 euro. To zapłata za program antywirusowy, którego nigdy nie otrzymują. „Jako że produkty te są imitacją dobrze znanych marek, ofiary – po zakupie fałszywego oprogramowania - często zwracają się do rzeczywistych producentów zabezpieczeń. Ci nie są w stanie im pomóc, ponieważ nie sprzedali tym użytkownikom żadnych licencji” – mówi Sobianek.

Nadal nie wiadomo, czy dane banków i numery kart kredytowych są później wykorzystywane przez cyberprzestępców. Jeżeli miałoby się tak stać, konsekwencje finansowe byłyby znacznie poważniejsze - zauważają specjaliści.

„Te techniki dowodzą pomysłowości cyberprzestępców, którzy stale szukają nowych sposobów zarabiania pieniędzy” - komentuje Sobianek.

Nowe rodzaje epidemii wirusowych

Panda Security zaznacza, że epidemie tego rodzaju to jeden z elementów dynamiki rozwoju złośliwego oprogramowania. W dzisiejszych czasach nie mamy już do czynienia z głośnymi epidemiami powodowanymi przez pojedyncze wirusy, takie jak „I love you” czy Sasser. Te niezwykle popularne złośliwe kody miały na celu przyniesienie ich twórcom szczególnie pojmowanej sławy i prestiżu poprzez infekcję jak największej liczby komputerów.

Obecnie cyberprzestępcy działają w zorganizowanych grupach o charakterze przestępczym, a ich celem jest osiągnięcie korzyści finansowych. Użytkownicy są więc bombardowani każdego dnia tysiącami nowych odmian złośliwego oprogramowania. W ten sposób autorzy złośliwych kodów chcą nasycić laboratoria antywirusowe, a jednocześnie uniknąć uwagi mediów, jaką z pewnością przyciągnęłaby epidemia spowodowana pojedynczym – spektakularnym – atakiem. Użytkownicy zyskali zatem fałszywe poczucie bezpieczeństwa.