Korupcja w Polsce 2007

Przeczytaj także: Korupcja w Polsce i na świecie 2006

Dochodzi do tego ten aspekt sprawy, że biegły opiniujący na potrzeby policji lub prokuratury jest zainteresowany współpracą z tą jednostką w celu osiągnięcia zysku, przeto w większości spraw opiniuje w taki sposób, ażeby w jak najpełniejszy sposób urzeczywistnić wolę mocodawcy.

Drugą korupcjogenną sferą w systemie sądownictwa jest wadliwa organizacja i działanie korporacji prawniczych świadczących pomoc prawną.

Średni poziom świadczonej przez adwokatów oraz radców prawnych pomocy prawnej jest niewysoki. Doświadczenia Transparency International Polska zebrane w toku działania Programu Interwencyjnego wskazują, że nagminna jest w tych korporacjach praktyka sprzeniewierzania się interesom klientów w celu osiągnięcia korzyści finansowych.

W realiach „Polski Powiatowej” adwokaci i radcowie prawni są często pośrednikami pomiędzy różnymi ogniwami lokalnego układu korupcyjnego– stanowią łącznik pomiędzy sędziami, ławnikami, prokuraturą. Ten organizowany aparat tworzony przez nieuczciwych funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości funkcjonuje w większości polskich powiatów. Sprzyjają temu następujące czynniki:

1. Brak częstej wymiany kadr na szczeblu prezesów sądów oraz kierowników prokuratur, co powoduje, że osoby te często przez lata pełnią swoje funkcję, na trwałe wtapiają się w miejscową elitę towarzysko –biznesową doprowadzając do powstawania nieformalnych grup opartych na wspólnocie znajomości i interesów; jeżeli obywatel pragnie uzyskać korzystne dla siebie rozstrzygnięcie, to najbardziej skuteczną metodą dochodzenia swoich roszczeń będzie „szukanie dojścia”, co odbywa się najczęściej za pośrednictwem adwokata lub radcy prawnego prowadzącego swoją kancelarię w siedzibie sądu procesowego;
2. Zamknięcie korporacji prawniczych, ułatwiające skupianie prestiżu władzy i dochodów w ograniczonego kręgu osób.

Czynnikiem sprzyjającym korupcji w tej sferze jest niedostateczny poziom oraz zbyt mała ilość adwokatów albo radców prawnych świadczących pomoc prawną. Na statystycznego przedstawiciela fachowej obsługi prawnej przypada w Polsce około 70 spraw rocznie, co daje naszemu krajowi siódme miejsce w w Europie. Wypada przy tym zauważyć, ze w każdym z pozostałych dużych krajów Unii Europejskiej na statystycznego adwokata przypada znacznie miej spraw.

Konsekwencją tak dużej liczby spraw przypadającej na adwokata jest niski poziom świadczonych usług, wysoka cena tych usług oraz powstające w warunkach monopolu układy korupcyjne bazujące na wieloletnich znajomościach i wzajemnych powiązaniach koleżeńsko – zawodowych.

Czynnikiem sprzyjającym korupcji w sądownictwie są niektóre elementy procedur sądowych, w szczególności sposób protokołowania czynności w postępowaniu przed sądem. Protokół z rozprawy lub z innej czynności jest w praktyce jedynym dowodem ilustrującym przebieg postępowania. W sprawach, w których występują mechanizmy korupcyjne, nagminną praktyką jest nieprawidłowe sporządzanie protokołów, tzn. protokołowanie wybiórcze, opuszczanie pewnych fragmentów wypowiedzi czy wręcz tendencyjne przeinaczanie w sposób korzystny dla jednej ze stron. Ważkość tego, co zostanie zapisane w protokole wynika z faktu, że dokument ten jest analizowany przez sędziów wyższych instancji przy ponownym rozpoznawaniu sprawy.

Wprawdzie istnieją w procedurach sądowych unormowania pozwalające na utrwalanie przebiegu rozprawy za pomocą urządzeń, tym nie mniej sądy najczęściej nie wyrażają zgody na takie utrwalanie uzasadniając to bliżej nieokreślonym „dobrem wymiaru sprawiedliwości”. Powoduje to w praktyce wyeliminowanie możliwości dochodzenia przez stronę postępowania swoich praw, albowiem treść protokołu nie odpowiada rzeczywistemu przebiegowi rozprawy(zwłaszcza, że w sprawach, w których dochodzi do korupcji, sędziowie za wszelką cenę starają się ukryć prawdziwy przebieg sprawy, poprowadzić ją w sposób niekorzystny dla strony naruszając jej prawa).