Wakacje 2016: 500 zł na dziecko nie pomogło?

Przeczytaj także: Wakacje 2016: w biurach podróży tęsknota za zimą?

Podkreślamy jeszcze raz wyraźnie taki punkt widzenia – prezentowany już wcześniej w niektórych naszych materiałach - niejako w kontrze do ukazujących się w mediach poglądów, że program 500+ nie działa lub działa słabo, bo dynamika sprzedaży nie rośnie wobec roku ubiegłego tak jak oczekują tego tzw. fachowcy. Dobra rada w tej sytuacji jest taka, aby jednak poczekać spokojnie na efekty jeszcze 2-3 miesiące i dopiero wtedy startować z wnioskami jak skutecznie przenosi się program na przyrost dynamiki sprzedaży w poszczególnych segmentach sprzedaży detalicznej.

Polska nie zawiedzie, ale zawieść mogą inni

Reasumując z punku widzenia krajowych czynników wewnętrznych wyśmienita koniunktura dla turystyki wyjazdowej jest w wysokim stopniu prawdopodobna. Niestety jest jeszcze otoczenie, które tak optymistyczne już nie jest i wcale nie mamy na myśli obaw przed terroryzmem, którego negatywny wpływ powinien powoli słabnąć. Bardzo ciemną chmurą która zaczyna majaczyć na horyzoncie stają się kolejne zagrożenia o ponadnarodowym charakterze ekonomicznym, przy których emocjonujący dziś prawie wszystkich Brexit może zejść na dalszy plan.

W szybkim tempie pogarsza się sytuacja zachodnioeuropejskiego sektora bankowego, zwłaszcza we Włoszech, ale problemy narastają też w bankach niemieckich, francuskich, a także w innych krajach. Nie jest to na razie temat zbytnio eksponowany przez media, ale świadomość narastającego problemu jest już wśród ekonomistów powszechna, choć na razie materializuje się głównie w dramatycznych spadkach cen akcji banków na światowych giełdach. Nie będziemy na razie drążyć tej sprawy, gdyż zainteresowani mogą znaleźć w tej kwestii rosnącą liczbę informacji na portalach ekonomicznych.

Słabnie nasz główny partner gospodarczy

Chcemy za to zwrócić uwagę na mało znany, ale dość trafnie prognozujący koniunkturalne kłopoty element jakim jest ujemna korelacja pomiędzy sytuacją w przemyśle wiodących gospodarek (w tym przypadku głównie Niemiec, ale też Francji), a sytuacją w krajach o przemysłach substytucyjnych lub zaopatrzeniowych wobec tych pierwszych. Silnie spadająca dynamika produkcji przemysłowej w gospodarkach wiodących, a za to jednoczesne przyspieszenie w tych drugich z reguły sygnalizuje kłopoty. W środę o godzinie 11.00 Eurostat poda najnowsze dane o produkcji przemysłowej w krajach UE, ale już dziś zastanawia silna poprawa w krajach V-4 (z wyjątkiem na razie przemysłu w Polsce) i bardzo słabnące dane dla europejskich potęg przemysłowych, w tym głównie Niemiec.

Do sprawy wrócimy w kolejnym materiale, ale przy okazji jednak chcielibyśmy już dziś wyrazić uspokajający pogląd, że ewentualny globalny kryzys gospodarczy, którego prawdopodobieństwo według wielu banków inwestycyjnych stale rośnie, będzie miał negatywny wpływ na naszą gospodarkę, a także co za tym idzie na koniunkturę w polskiej turystyce wyjazdowej, ale powinien on być daleko mniejszy niż się na pierwszy ogląd wydaje. Argumentację silnie za tym przemawiającą podamy w następnych materiałach.

Turystyczny Fundusz Gwarancyjny – lepiej później , ale „lepiej”

Właśnie okazało się, że powstanie Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego zostanie odsunięte przynajmniej do września, co jednak nie musi koniecznie oznaczać zmartwienia, gdyż w ten sposób powstaje szansa na bardziej dogłębne przemyślenie jego konstrukcji. Większym problemem mogłaby okazać się sytuacja, w której TFG nie spełniłby swojej roli, a nawet stał się źródłem konfuzji w turystyce. O funduszu powiedziano już sporo, ale stanowczo zbyt mało na temat wcale niemałych ryzyk, które generuje jego projekt w obecnej postaci.

W zeszłym tygodniu na posiedzeniu połączonych sejmowych komisji finansów i kultury fizycznej, sportu i turystyki odbyło się pierwsze czytanie projektu ustawy u zmianie ustawy o usługach turystycznych, powołującego do życia Turystyczny Fundusz Gwarancyjny.

W relacji Turystyka.rp.pl z tego zdarzenia pojawił się ciekawy głos byłej minister MSiT Joanny Muchy, która zwróciła uwagę na problem prewencyjnej kontroli przedsiębiorstw turystycznych, który zapewne pozwoliłby identyfikować solidniejszych i mniej solidnych organizatorów, a dzięki temu różnicować składki według ich sytuacji finansowej (czyli ryzyka jakie generują). W ten sposób został dotknięty problem, który zapewne stanowi potencjalnie bardzo duże ryzyko dla proponowanych rozwiązań, zwłaszcza sytuacji przypuszczalnie bardzo dobrej koniunktury w polskiej turystyce wyjazdowej w najbliższych latach.