Najważniejsze trendy na rynku IT 2014

Przeczytaj także: Trendy IT 2014 w sektorze publicznym i szkolnictwie wyższym

Trend 3: Szersze zastosowanie chmury prywatnej

Używanie chmury publicznej do uruchamiania podstawowych aplikacji biznesowych nadal uważa się za ryzykowne ze względu na kwestie bezpieczeństwa, prywatności, jakości usług, awarii oraz wysokich kosztów przetwarzania aplikacji i uzyskiwania dostępu do danych w chmurze. Choć koszty infrastruktury początkowo są niskie, mogą szybko wzrosnąć ze względu na częste uzyskiwanie dostępu do danych poza siedzibą firmy.

Z wielu przyczyn podobnych do opisanych powyżej klienci wolą uruchamiać podstawowe aplikacje w chmurze prywatnej we własnej siedzibie, za swoimi zaporami i pod własną kontrolą. Nowe technologie, takie jak wirtualizacja, rozwiązania konwergentne, centrum danych definiowane przez oprogramowanie (Software Defined Data Center), oraz nowe modele biznesowe, na przykład usługi zarządzane, sprawiają, że wdrożenie modelu chmurowego staje się znacznie prostsze, efektywniejsze i tańsze.

Choć chmura prywatna nie oferuje elastyczności charakterystycznej dla dostawców dużych chmur publicznych, którzy mogą włączać i wyłączać zasoby zgodnie z bieżącym zapotrzebowaniem bez opóźnień, to jej użytkownicy wiedzą, że chmura jest chroniona zaporami sieciowymi i pozostaje pod ich bezpośrednią kontrolą. Dysponują narzędziami automatyzacyjnymi i mogą elastycznie przydzielać zasoby według potrzeb biznesowych. Bezpośrednie połączenie z chmurą prywatną może też ograniczyć koszty łączności z chmurą publiczną, a integracja aplikacji staje się znacznie łatwiejsza. Nadal można używać chmury publicznej do obsługi aplikacji typu „back office”. Można na przykład kopiować lub archiwizować część chmury prywatnej w chmurze publicznej. Różnica polega na tym, że teraz użytkownicy zyskują narzędzia, które pozwalają im dopasować chmurę do potrzeb biznesowych.

Trend 4: Eksplozja Big Data wymuszająca pojemności rzędu peta bajtów

Eksplozja danych nieustrukturyzowanych przesyłanych przez sieć leży u podstaw tego trendu. Konieczne będzie zastosowanie sieciowych systemów plików, które skalują się do petabajtów, osiągają znacznie większą liczbę operacji wejścia-wyjścia na sekundę (IOPS) i zwiększają wydajność poprzez deduplikację i dynamiczny podział na warstwy.

Pamięć NAS zyskuje również na popularności za sprawą wirtualizacji serwerów, ponieważ uważa się ją za łatwiejszą we wdrażaniu i zarządzaniu od pamięci SAN. NAS upraszcza organizowanie, tworzenie kopii zapasowych oraz przywracanie maszyn wirtualnych i może operować na pojedynczych maszynach wirtualnych, a nie na jednostkach LUN, które zawierają ich wiele. Pamięć SAN dotychczas była wydajniejsza niż NAS, ale nowe ulepszenia, takie jak Ethernet 10 Gb/s i korporacyjna pamięć flash zmniejszyły tę lukę. Jednakże tradycyjne serwery plików i systemy plików dostają zadyszki, kiedy obsługują operacje wejścia-wyjścia serwerów wirtualnych, które mnożą się w miarę wzrostu liczby maszyn wirtualnych w wielordzeniowych serwerach.

Aby spełnić te rosnące wymagania, systemy NAS muszą skalować się do petabajtów przy rozmiarach plików sięgających setek terabajtów, a dodatkowo zapewniać tysiące IOPS przy czasie reakcji krótszym niż 1 milisekunda.

Trend 5: Rozwiązanie do synchronizacji i udostępniania zastępujące „samowolkę IT”

Zjawisko BYOD przynosi wiele korzyści: zwiększa satysfakcję i produktywność użytkowników, obniża koszty IT i zapewnia elastyczność biznesową. Jeśli jednak nie jest kontrolowane i zarządzane przez dział IT, naraża dane korporacyjne na różne zagrożenia.

Niedawno kupiłem nowego iPhone’a 5 i pobrałem aplikację Mobile@work firmy Mobileiron. Zarejestrowałem się w witrynie Mobility.hds.com, zainstalowałem Mobileiron i uzyskałem dostęp do firmowej sieci. Mogłem korzystać z pulpitu komputera na iPhonie i komunikować się bezpiecznie z każdą osobą na świecie, ale kiedy chciałem udostępnić jej plik, musiałem wysłać go jako załącznik do wiadomości, zwiększając obciążenie sieci, serwera pocztowego, serwera kopii zapasowych, mojej skrzynki odbiorczej, mojego lokalnego archiwum, archiwum firmowego itd., albo użyć jakiejś usługi chmurowej, takiej jak Dropbox, która znajduje się poza zaporami sieciowymi i jest traktowana niechętnie przez naszego dyrektora ds. informacji. Aby bezpiecznie synchronizować i udostępniać pliki, musiałem pobrać jeszcze jedną aplikację na mojego iPhone’a.