Narodowy Spis Powszechny 2011 - wyniki wstępne

Przeczytaj także: Narodowy Spis Powszechny 2011 - wyniki

Wstępne wyniki spisu wskazują, że w okresie 2002-2011 miały miejsce duże zmiany w poszczególnych grupach wieku ludności, które dotyczyły zarówno rozmiarów, jak i struktury wieku, tzn. udziału tych grup w ogólnej liczbie ludności Polski. W okresie tym istotnie zmniejszył się odsetek ludności w wieku przedprodukcyjnym (z 23,2% w 2002 r. do 19,2% w 2011r.), jednocześnie wzrósł udział ludności w wieku produkcyjnym o 1,7 pkt procentowego, przy czym odsetek osób w wieku produkcyjnym mobilnym uległ nieznacznemu zmniejszeniu. Większe zmiany natomiast zaobserwowano w wieku produkcyjnym niemobilnym (45-59 - kobiety i 45-64 lata - mężczyźni) gdzie widoczny jest wzrost o ok. 2,4 pkt procentowego. Podobny wzrost (o 2,3 pkt procentowego) zaobserwowano w wieku poprodukcyjnym.

Wykształcenie ludności

Pozytywnym zjawiskiem obserwowanym w latach, które upłynęły od ostatniego spisu przeprowadzonego w 2002 roku jest stały wzrost poziomu wykształcenia ludności. W okresie międzyspisowym odsetek osób o wykształceniu ponadpodstawowym wzrósł z 66,9% w 2002 roku do 78,7% w 2011 roku tj. o 11,8 pkt procentowych.

Najbardziej dynamiczny wzrost został odnotowany w odniesieniu do osób o wykształceniu wyższym, których udział zwiększył się z 9,9% w 2002 roku do ponad 17,5% w 2011 roku ogółu ludności w wieku 13 lat i więcej. Na podobnym poziomie jak w 2002 roku kształtuje się odsetek ludności o wykształceniu średnim (łącznie z policealnym) ok. 33%. Natomiast znacząco obniżył się udział osób z wykształceniem podstawowym oraz podstawowym nieukończonym – do poziomu ok. 19,8%.

Zróżnicowanie regionalne

W 2011 roku najwięcej ludności faktycznie zamieszkałej (podobnie jak w 2002 roku) liczyły województwa: mazowieckie - 5369 tys. mieszkańców, co stanowiło 14% ogółu ludności kraju, śląskie – 4596 tys. (12%), wielkopolskie – 3415 tys. (8,9%), małopolskie – 3377 tys. (8,8%). Z kolei najmniej liczne województwa to: opolskie – 984 tys. osób (2,6%), lubuskie – 1004 tys. (2,6%) i podlaskie – 1204 osób (3,1%).

Ludność rezydująca

Wyniki wstępne spisu ludności wykazały, że w dniu 31 marca 2011 roku w Polsce mieszkało lub przebywało prawie 37,2 mln osób zaliczanych do ludności rezydującej. Ludność rezydująca w Polsce jest po raz pierwszy oficjalnie publikowana przez GUS. Począwszy od danych za 2011 rok corocznie – w najbliższych kilku latach – będą upowszechniane dwa stany ludności: rezydująca i faktyczna, przy czym zgodnie z Rozporządzeniem PE i Rady Nr 763/2008 to ludność rezydująca jest obowiązującą w porównaniach międzynarodowych.

Kategoria ludności rezydującej obejmuje:

• stałych mieszkańców, z wyjątkiem osób przebywających poza miejscem zamieszkania przez okres co najmniej 12 miesięcy bez względu na ich miejsce przebywania w kraju czy za granicą
• osoby przebywające czasowo przez okres co najmniej 12 miesięcy, przybyłe z innego miejsca w kraju lub z zagranicy.

W odniesieniu do ludności w ujęciu regionalnym lub lokalnym kategoria ludności rezydującej uwzględnia odpowiednio migracje wewnętrzne osób z zachowaniem identycznego kryterium 12 miesięcy czasowej nieobecności lub przebywania.

Liczba ludności rezydującej (według stanu w dniu 31 marca 2011 r.) jest mniejsza od liczby ludności faktycznie zamieszkałej w Polsce o około 1140 tys. osób, tj. o różnicę między liczbą Polaków przebywających za granicą a liczbą imigrantów przebywających w Polsce – z uwzględnieniem 12-miesięcznego kryterium przebywania/nieobecności. Wśród Polaków przebywających za granicą są osoby mieszkające poza krajem przez wiele lat, które utraciły już status polskich rezydentów.