Antyki to dobra inwestycja

Przeczytaj także: Rynek sztuki: art banking w powijakach

Mianem "antyk" możemy określić przedmioty sprzed II wojny światowej, jest to umowna granica, jednak powszechnie stosowana. Antyki mogą obejmować różne dziedziny kolekcjonerskie od wyposażenia mieszkania, po biżuterię, broń, a nawet zabawki. Na rynku nie istnieją żadne granice cenowe dla poszczególnych kategorii. Im starszy przedmiot i bardziej zdobiony, tym droższy. Wartości też dodaje ciekawa historia związana z przedmiotem.

Czym jest AFI

Antique Furniture Index (AFI) przedstawia koniunkturę na rynku antyków w Anglii i dostępny jest głównie inwestorom private bankingu. Indeks nie przewiduje, ale obrazuje zmiany zaszłe na rynku. Mierzony jest już od czterdziestu dwóch lat.

Po raz pierwszy AFI został opracowany przez Jana Andrewsa w 1968 roku, w którym to przedstawił mieszankę sprzedaży 1400 typowych mebli antyków wg siedmiu składowych, w tym m.in.: sprzedaż wg cen detalicznych, na aukcjach, na targach i rynkach. Zebrane dane z całego kraju wraz z wykresem ilustrującym zmiany, zawarł w książce "British Antique Furniture", która stanowi istną encyklopedię wiedzy o antykach i historii.

AFI jest jedynym do tej pory udokumentowanym indeksem, notowanym nieprzerwanie od 40 lat. Od samego początku powstania indeksu do dziś, metody badania rynku nie uległy zmianie, dzięki czemu zachowały porównywalność na przestrzeni lat. Indeks obejmuje wybrane przykłady mebli antycznych dobrej jakości, łatwo dostępnych dla kolekcjonerów w wielu regionach i hrabstwach Anglii. Nie zawiera bogatych kolekcji muzealnych, dzięki czemu krzywa AFI jest ograniczona i nie notuje ekstremalnie wysokich wartości.

Przez 40 lat wskaźnik wzrósł od wartości początkowej na poziomie 100 do rekordowej wartości 3492 w 2003. Obecnie znajduje się jednak na poziomie mniejszym niż trzy tysiące. AFI zależy głównie od sytuacji na giełdzie i cen domów w południowej Anglii. Na ilustracji odczytujemy generalną tendencję wzrostową wskaźnika, jednak zdarzają się także okresy spadku jego wartości. Tak zdarzyło się m. in. w 2002 roku, kiedy to indeks przestał nadążać za sprzedażą domów na południowym - wschodzie. Sytuacja uległa poprawie dwa lata temu, ku zadowoleniu kolekcjonerów i miłośników antyków, AFI, mimo niskiej sprzedaży mieszkań, gwałtownie wzrósł w górę. Odnotowano nawet wzrost wartości antyków, co w czasach obecnego kryzysu jest dobrą wróżbą. Szczególnie wyróżniły się wówczas dobrej jakości meble z Gruzji.

Podsumowanie 2009

Rok 2009 był ciężkim okresem na rynku sprzedaży antyków. Wartości licytowanych przedmiotów nie zachwycały, a sprzedaż detaliczna również nie była zadowalająca. Poza Londynem nie można było sprzedać elementów niskiej jakości, a wiele dobrych pozycji o średniej jakości osiągnęło wyłącznie najniższy poziom wstępnych szacunków sprzedaży. W ciągu roku zrealizowano tylko kilka spektakularnych transakcji, jednak o wiele mniej niż w 2008 roku. Ostatecznie więc ze względu na spadek wszystkich siedmiu składników indeks spadł w dół o 206 punktów w stosunku do 2008 roku. Spowodowało to rozczarowanie wśród inwestorów, zwłaszcza uwzględniając dobre wyniki w roku poprzednim. Nawet najwięksi angielscy producenci zostali dotknięci kryzysem. Patrząc jednak na wzrost (choć powolny) w branży nieruchomości, istnieje nadzieja na powrót dobrych czasów dla sprzedawców antyków.