Dostęp do Internetu a usługa telefoniczna: wyrok ETS w sprawie TP

Przeczytaj także: Tańsza Neostrada

Wyrok ETS był konsekwencją pytania Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej „NSA”), dotyczącego wykładni prawa unijnego. NSA postanowił na podstawie art. 234 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską skierować do ETS pytanie prejudycjalne dotyczące wykładni przepisów prawa wspólnotowego o treści: czy prawo wspólnotowe zezwala państwom członkowskim na wprowadzenie zakazu, adresowanego do wszystkich przedsiębiorców, świadczących usługi telekomunikacyjne, uzależniania zawarcia umowy o świadczenie usług od zakupu innej usługi ( tzw. sprzedaż łączona)? W szczególności, czy tego rodzaju środek nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia celów dyrektyw pakietu telekomunikacyjnego oraz w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze – czy w świetle prawa wspólnotowego krajowy organ regulacyjny jest właściwy do kontroli przestrzegania zakazu określonego w art.57 ust.1 pkt 1 ustawy prawo telekomunikacyjne?

ETS stwierdził, że dyrektywę 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dalej „dyrektywa ramowa”) i dyrektywę 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dalej „dyrektywa o usłudze powszechnej”) należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie przepisom krajowym, takim jak art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne z dnia 16 lipca 2004 r. (dalej „Prawo telekomunikacyjne”), w brzmieniu mającym zastosowanie do okoliczności będących przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, które zakazują uzależniania zawarcia umowy o świadczenie usług od zawarcia przez użytkownika końcowego umowy o świadczenie innych usług.

Podsumowując, ETS orzekł, że państwo członkowskie może zakazać uzależniania zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych od zawarcia przez użytkownika końcowego innej umowy. Przepisy art. 57 ust. 1 pkt 1 Prawa telekomunikacyjnego, które zakazywały dostawcy uzależniania zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej, od zawarcia przez użytkownika końcowego umowy o świadczenie innych usług lub nabycia urządzenia u określonego dostawcy, nie są zabronione przez dyrektywę ramową i dyrektywę o usłudze powszechnej.

Powyższy wyrok ETS jest potwierdzeniem dotychczasowej praktyki wyrażonej w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej „WSA”), w którym oddalono skargę TP na decyzję Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej „Prezes UKE”) w sprawie nakazania TP usunięcia do 15 lutego 2007 r. nieprawidłowości, polegających na uzależnianiu zawarcia umowy o świadczenie usługi neostrada tp od świadczenia usługi telefonicznej. Wyrok ETS jest zarazem potwierdzeniem prawidłowości wyroku WSA i decyzji Prezesa UKE z prawem UE, co jest niezwykle ważne w związku z faktem, iż od dnia 1 maja 2004 roku Polska jest państwem członkowskim UE i prawo UE ma zastosowanie również do spraw polskich obywateli.