Nowe kompilatory Intela

Przeczytaj także: McAfee Deep Defender

Wersje 7.0 kompilatorów Intel C++ i Intel Fortran dla systemów Windows i Linux umożliwiają aplikacjom uruchamianym w systemach z procesorami Intel Itanium 2, Intel Xeon i Intel Pentium 4 uzyskanie wydajności nawet o 40 procent większej w porównaniu z aplikacjami utworzonymi za pomocą obecnie dostępnych kompilatorów.

Twórcy oprogramowania wykorzystują kompilatory do "tłumaczenia" programów napisanych w językach wyższego poziomu, takich jak C++ lub Fortran, na kod maszynowy "rozumiany" przez procesor. Lepszej jakości kompilator umożliwia uzyskanie aplikacji o większej wydajności. Kompilatory Intela projektowane są w sposób zapewniający twórcom oprogramowania uzyskanie największej możliwej wydajności programów pracujących w systemach komputerowych i telekomunikacyjnych wykorzystujących procesory Intela.

Kompilatory te zostały w wysokim stopniu zoptymalizowane pod kątem wykorzystania możliwości procesorów Intel Itanium 2, Intel Pentium 4 i Intel Xeon, w wyniku czego tworzą skompilowany kod o wyższej jakości, co z kolei oznacza szybsze działanie programów. Do aplikacji, które najbardziej skorzystają na użyciu nowych kompilatorów Intela, należą wykorzystywane w biznesie programy do przetwarzania transakcyjnego, dokonujące intensywnych obliczeń aplikacje finansowe, inżynierskie i naukowe, gry, oprogramowanie multimedialne i graficzne oraz oprogramowanie do tworzenia efektów specjalnych.

Nowe kompilatory obsługują wiele funkcji środowiska Compaq Visual Fortran (obejmuje to m.in. zgodność składni linii poleceń) i są w dużym stopniu zintegrowane z Microsoft Visual Studio. Wersja dla systemu Linux zapewnia zgodność z GNU C++ przy zastosowaniu binarnego interfejsu aplikacyjnego C++. Dzięki temu twórcy oprogramowania mogą szybko i bez problemów zacząć korzystać z kompilatorów Intela i przekonać się o ich zaletach.

Nowe kompilatory ułatwią również programistom tworzenie aplikacji wielowątkowych i skorzystanie z zalet technologii hiperwątkowej Intela. Rozdzielenie programu na wątki jest techniką programistyczną polegającą na wyznaczeniu grupy zadań, które mogą być wykonywane jednocześnie przez kilka procesorów w systemach wieloprocesorowych. Technologia hiperwątkowa Intela (Hyper-Threading) umożliwia funkcjonowanie pojedynczego procesora fizycznego jako kilku procesorów logicznych, zdolnych do jednoczesnego wykonywania kilku zadań.

Wersje 7.0 kompilatorów Intela wyposażone są w funkcję automatycznego zrównoleglenia kodu, samoczynnie wykrywającą możliwości rozdzielenia programu na równolegle wykonywane wątki, zawierają również mechanizmy obsługi OpenMP. OpenMP jest branżowym standardem dyrektyw wysokiego poziomu, upraszczających zarządzanie tworzeniem wielowątkowego oprogramowania aplikacyjnego.