Co to jest coaching?

Przeczytaj także: Coaching - czy warto jeść tę żabę?

To całkiem proste – celem coachingu jest dostarczenie wartości poprzez trwałą zmianę.

• Zmiana – coś musi się zmienić na końcu coachingu. Coach i klient muszą zdefiniować i uzgodnić co to będzie. Jeżeli klient nie myśli, nie czuje, nie zachowuje się inaczej na końcu coachingu to jaki jest sens inwestowania czasu i energii? Warto jest bardzo dokładnie określić pożądaną zmianę, wspiera to całość coachingowego zaangażowania.
• Wartości – ludzie zyskują gdy skupiają się na wartościach, które są pochodną zmiany niż na samej zmianie. Klient musi skupić się mniej na zmianie a bardziej na tym co zyska dzięki temu, że zmiana będzie trwała.
• Trwałość – coaching który się nie kończy nie jest coachingiem. Najlepszym i etycznym coachem jest ten, który umożliwia klientowi samodzielne latanie i nie jest od niego zależny (nie uzależnia też klienta od siebie).

Trzy filary których coach musi zawsze szukać to stopień zaproszenia, zamiarów i niezależności klienta.

• Zaproszenie – coach musi być zaproszony by pomóc klientowi i nie może narzucić się z pomocą w imię krucjaty „zrobię twoje życie lepszym”. Mogę kogoś coachować 24 h na dobę i posiwieć z wysiłku ale dopóki ten ktoś nie zechce być coachowanym, dopóty będę marnowała swój czas i prawdopodobnie jego czas również. Coach musi się upewnić, że klient chce tego z własnej woli, a nie przychodzi by zadowolić innych.
• Zamiar – coaching to nie gadanie o działaniu, to przede wszystkim działania. Coach musi być pewnym, ze klient chce zmiany, chce zdać sobie sprawę z tego co może zyskać, i chce by zmiana była trwała, nawet wtedy gdy nie będzie w pobliżu nikogo , kto mógłby pomóc. Celem coacha w tym obszarze jest testowanie i upewnienie się, że klient jest całkowicie zaangażowany w zmianę (przed przyjęciem zlecenia). W innym przypadku szanse na to, że coaching się nie powiedzie drastycznie wzrastają.
• Niezależność – rolą coacha jest pomoc klientowi by pomógł sobie sam, a nie robienie rzeczy za niego. Jakakolwiek zamiana jest bardziej trwała gdy klient jest jej autorem i bierze za nią pełną odpowiedzialność. Zarówno coach jak i klient muszą być świadomi tego, że kiedyś ich związek się skończy i klient będzie radził sobie sam.

Nie zawsze jest możliwe otrzymanie potwierdzenia, że każdy z trzech filarów jest na swoim miejscu. Filary te są jak wrota które klient musi przekroczyć przed podjęciem przez coacha zobowiązania do coachingu.

Kiedy już coach ma zaufanie do klienta i jego motywacji do zmiany pojawia się następny krok – nawiązanie silnej relacji coachingowej. Jedną z podstawowych rzeczy w tym momencie jest umiejętność coacha zbudowania zaufania między nim a klientem. Dzięki niemu przejście procesu coachingu będzie dla klienta możliwe.

Czas spędzony razem przez klienta i coacha jest procesem inwestycji, w którym oboje chcą zyskać. Najważniejszą rzeczą na początku każdego coachingu jest zrozumienie czego klient potrzebuje, by móc zaufać coachowi, a potem zaoferowanie mu tego jak najszybciej. Gdy coach wchodzi w przymierze coachingowe, klient powierza mu siebie. Gdy pracujesz jako coach musisz być bardzo świadomy zasięgu w jakim zamierzasz zajmować się powierzonym sobie darem i odpowiedzialności jaka z tym jest związana.

Podstawową ideą coachingu jest to by klient był zaangażowany w proces wyboru. By wzmacniać jego pole postrzegania i wiarę w siebie. W innym przypadku wkładamy go w pozycję podporządkowania i zależności. Metody, których coach używa w pracy to m.in.: budowanie zaufania, dawanie feedback'u, kwestionowanie postrzegania, naświetlanie ograniczających przekonań i wynurzających się cieni, stawianie wyzwań, i inne.

Autor: Olga Rzycka