Działania marketingowe a nurt kidult

Przeczytaj także: Spożywcze produkty dla dzieci: bajkowy świat nazw i opakowań

Marketerze, polując na kidulta, pamiętaj!

Kidult to nie ofiara wieku średniego

To, że kidulci są zamożni i starsi, nie oznacza, że cierpią na syndrom kryzysu wieku średniego i chcą stłumić myśl o starzeniu wydatkami na pokaz. Być może jednym z ich motywów jest kult młodości, jednak styl kidult to raczej styl życia i wielowarstwowy trend, który utrzymuje się już od wieku lat. Warto więc poważnie traktować tę grupę celową.

Kidultom się... nie komunikuje

Przede wszystkim kidulci nie chcą, aby marki kierowały swe przekazy właśnie do nich. Do zakupów zachęca ich właśnie to, że znacznie młodsi konsumenci wybierają chętnie daną markę. Gdyby marketerzy celowali w samych kidultów, to w mniemaniu tych odbiorców przekazy straciłyby dla nich swoją wartość dobra ekskluzywnego, bo dla młodzieży. Taki przekaz nie miałby dla nich wiarygodności.

Podejście protekcjonalne? No nie...

Kidulci szczególnie nie lubią być traktowani protekcjonalnie. Przekaz typu „każdy trzydziestokilkuletni mężczyzna marzy o...” nie jest więc wskazany. Protekcjonalny styl nie sprawdza się ani w przypadku komunikacji do młodzieży, ani do dorosłych. W Stanach Zjednoczonych sieć restauracji Applebees reklamowała się hasłem „Prowadzenie samochodu jest znacznie łatwiejsze niż gotowanie”, uwłaczając tym samym swojej grupie celowej (według założeń firmy były to matki prowadzące gospodarstwo domowe, a reklama sugerowała brak kompetencji w dziedzinie gotowania). Ten sam mechanizm występuje w przypadku reklam kierowanych do nastolatków – bardzo rzadko występują w nich sami zainteresowani, bo dla nastolatka nie ma nic gorszego niż bycie pouczanym przez innego nastolatka.

Tylko nie mów do mnie „kidult”!

Zabronione jest też używanie słowa „kidult”. Choć ten trend jest wszechobecny, słowo nadal ma pejoratywny wydźwięk, szczególnie że istnieje nawet cała sekcja poświęcona kidultom na słynnym blogu krytykującym hipsterów diehipster.wordpress.com. Tak jak w przypadku podążania przez różne marki za tym, co modne wśród hipsterów, podążanie za trendami w przypadku kidultów też może być ryzykowne.

Kidultowy nie oznacza zdziecinniały

Choć, jak wspomniałam, samo określenie kidult jest często odbieranie negatywnie, nie oznacza to, że kidulci są dziecinni. To grupa osób dysponujących dużymi środkami, często piastujących wysokie stanowiska i z wyższym wykształceniem. To, że lubią stylistykę młodzieżową, nie oznacza, że zachowują się niedojrzale w pracy czy w domu.

Uwaga na język i narzędzia

W komunikacji do kidultów należy uważać na język i odpowiednio dobierać narzędzia. Język zrozumiały dla młodzieży nie zawsze jest zrozumiały dla kidultów, nawet tych najbardziej na czasie. Nie wszyscy kidulci są w stanie nadążyć za wszystkimi trendami w social mediach, zazwyczaj mają nieznaczne opóźnienie w stosunku do nastolatków. Każdy kidult umie obsługiwać Facebooka, ale nie każdy umie obsługiwać Snapchat i czyta Reddit.

Familiada

Nie należy mylić produktów familijnych (łączących pokolenia) z produktami dla kidultów. Choć istnieją gry na konsole dla całej rodziny, kidult chętniej kupi grę, w którą będzie grał sam, wracając niejako do starych czasów grania na pececie solo.

Kidulci to nie patologia!

W lutym 2013 r. w stanie Nowy Jork 33-letnia Judy Viger została aresztowana za narażanie dziecka. Ta matka szesnastoletniego chłopca bardzo chciała sprawić chłopcu przyjemność na urodziny i postanowiła wynająć dla niego striptizerki. Omylna interpretacja definicji słowa kidult pojawiła się w kontekście wielu artykułów o tym zdarzeniu. W tej sytuacji to nie własne upodobania, ale raczej chęć bycia „cool na siłę” przeszkodziła kobiecie w zdrowej ocenie sytuacji.