Ewolucja złośliwego oprogramowania 2012

Przeczytaj także: Złośliwe oprogramowanie. Ransomware uderza w dyski NAS

Innym ciekawym okazem jest Trojan.Win32.Patched.dj (17 miejsce). Jest to werdykt wykrycia dla zainfekowanych plików .exe i .dll. Jego funkcja szkodliwa polega na przesłaniu e-mailem informacji o infekcji do twórcy tego szkodnika, otwarciu portu na komputerze, a następnie czekaniu na polecenia. Stojący za tym szkodnikiem hakerzy mogą pobrać pliki na zainfekowany komputer, wykonać je, zamknąć programy działające na komputerze itd. Docelowo, szkodnik ten jest wykorzystywany do tworzenia botnetów. Cyberprzestępcy w dużej mierze przerzucili się na tworzenie botnetów poprzez infekowanie komputerów online przy użyciu exploitów. Techniki obejmujące infekowanie plików wykonywalnych nie są popularne wśród komercyjnie ukierunkowanych twórców szkodliwego oprogramowania, ponieważ kontrolowanie samodzielnego rozprzestrzeniania się wirusów i robaków jest bardzo trudne, a duże botnety są szybko wykrywane przez organy ścigania.

Mechanizmy infekcji szybko ewoluują - w tym roku nasz ranking nie zawiera żadnych nowych rodzin wirusów czy robaków. Liderzy to Sality, Virut, Nimnul oraz Kido.

Szerszy obraz

Aby ocenić, w których państwach użytkownicy są najczęściej narażeni na cyberzagrożenia, obliczyliśmy, jak często produkty antywirusowe generowały werdykty wykrycia na maszynach użytkowników w każdym kraju. Uzyskane dane określają ryzyko infekcji, na jakie są narażone komputery w różnych krajach na całym świecie, dostarczając wskaźnik agresywności środowiska, w którym działają komputery w różnych państwach.

Zagrożenia sieciowe

Najbardziej interesującym wskaźnikiem jest ryzyko infekcji online, która jest głównym źródłem szkodliwych obiektów dla użytkowników w większości krajów na świecie.

Drugi rok z rzędu na pierwszym miejscu w rankingu znajduje się Rosja. W stosunku do zeszłego roku poziom ryzyka dla użytkowników rosyjskich zwiększył się z 55,9 do 58,6%. Niestety rosyjski segment internetu stanowi schronienie dla różnych projektów cyberprzestępczych. W 2012 roku cyberprzestępcy wykorzystali rosnącą popularność bankowości online wśród indywidualnych użytkowników i przedsiębiorców i aktywnie rozprzestrzeniali szkodliwe oprogramowanie atakujące te systemy. Innym powszechnym oszustwem w rosyjskiej części internetu jest zarabianie pieniędzy na SMS-ach premium: oszuści proszą użytkowników o zapłacenie za towary/usługi poprzez wysłanie wiadomości na numer premium, nie dostarczają jednak obiecanych towarów/usług.

Na drugim i trzecim miejscu w rankingu uplasowały się Tadżykistan (58,5%) i Azerbejdżan (57,1% użytkowników padło ofiarą ataków), które awansowały odpowiednio z 17 i 6 miejsca.

Trzy najniższe pozycje w rankingu Top 20 dla 2012 roku zajmują Włochy, Stany Zjednoczone oraz Hiszpania.

Stany Zjednoczone, które w 2011 roku znajdowały się na trzecim miejscu, spadły na 19 pozycję: udział użytkowników, którzy padli ofiarą ataków, zmniejszył się z 50,1 do 45,1%. Spadek ten można przypisać skutecznym wysiłkom ukierunkowanym na zwalczanie cyberprzestępczości jak również rozbiciu kilku dużych botnetów, takich jak DNSChanger, Hlux oraz kilka sieci zombie ZeuS (Zbot).

Włochy i Hiszpania stanowią nowicjuszy w rankingu Top 20 stworzonym w oparciu o liczbę użytkowników, którzy padli ofiarą ataków podczas surfowania po Sieci. Liczba incydentów na jednego użytkownika zwiększyła się w tych państwach w 2012 roku, głównie na skutek ataków trojanów bankowych.

Wszystkie państwa można przydzielić do jednej z poniższych kategorii ze względu na poziom ryzyka online:

• Wysokie ryzyko
  Grupa ta obejmuje 31 państw, w których poziom ryzyka waha się w granicach 41-60%. Oprócz państw z rankingu Top 20 znalazła się w niej również Australia (44,4%), Indonezja (44,2%), Kanada (42,8%), Gruzja (42,3%) oraz Wielka Brytania (41,1%).
• Średnie ryzyko
  Ta grupa składa się z 110 państw, w których poziom ryzyka waha się w granicach 21-40,9%. Obejmuje takie państwa jak Turcja (39,9%), Francja (39,8%), Chile (39,4%), Chiny (38,4%), Polska (37,1%), Litwa (35,3%), Szwecja (34,1%), Austria (34%), Ekwador (33,3%), Niemcy (31,8%), Finlandia (27,9%), Norwegia (27,3%), Japonia (22,8) oraz Dania (21,6%).
• Niskie ryzyko
  W 2012 roku do grupy tej (poziom ryzyka od 0% do 20,9%) należało 10 państw: Gabon (20,6%), Togo (20,5%), Reunion (20,2%), Niger (19,6%), Mauritius (18%), Gwadelupa (17,8%), Martynika (17,7%), Benin (17,2%), Burundi (16,9%) i Kongo (16,7%).

Pierwsza grupa powiększyła się o ośmiu nowych członków. Większość należących do niej państw to państwa postradzieckie i azjatyckie. Niestety, liczba państw europejskich w grupie wysokiego ryzyka również wzrosła.