Jakość życia Polaków 2012

Przeczytaj także: Jakość życia Polaków 2010

W grupie raźniej, czyli ilu Polak ma przyjaciół?

Relacje społeczne pozytywnie wpływają na samopoczucie. Ci, którzy oceniają pozytywnie swoje samopoczucie (78%) rozmawiali w ciągu ostatnich 3 miesięcy z kilkorgiem sąsiadów oraz mają kilkoro bliskich przyjaciół (od 4 do 9). Wyniki badania „Jakość życia Polaków. Philips Index 2012” pokazują, że relacje z przyjaciółmi i znajomymi to obszar życia, z którego zadowolonych jest 90% Polaków. Relacje są oceniane tym lepiej, im lepsza sytuacja materialna respondenta: wśród Polaków o dobrej sytuacji materialnej zanotowano 93% pozytywnych ocen relacji z przyjaciółmi, a dla Polaków o złej sytuacji materialnej analogiczny wynik wyniósł 83%. Najlepiej swoje relacje z przyjaciółmi oceniają mieszkańcy miast do 20 tys. mieszkańców (95%). Okazuje się, że nie tylko przyjaciele, ale i dzieci wpływają na zadowolenie z relacji społecznych. 96% Polaków posiadających trójkę dzieci dobrze ocenia swoje relacje z przyjaciółmi, w porównaniu do 89%, którzy dzieci nie mają. Statystycznie Polacy mają od 2 do 6 bliskich przyjaciół. Osoby, które wyraźnie częściej deklarują większą liczbę bliskich przyjaciół (10 i więcej), są zazwyczaj w młodszym wieku (18-24 lata). Są to także osoby z wykształceniem zawodowym oraz mieszkający w liczniejszych gospodarstwach domowych. Wraz ze wzrostem wykształcenia i wieku, liczba ta ogranicza się średnio do 2-3 bliskich przyjaciół.
Polaka miejsce na ziemi

Zdecydowanie najlepiej oceniają swoje miejsce zamieszkania osoby w wieku 35-44 lata, pozostające w stałym związku (85% ocen pozytywnych). Natomiast najmłodsi dorośli Polacy, w wieku 18-25 lat oceniają ten aspekt życia stosunkowo gorzej (74% ocen pozytywnych). Najprostszym wyjaśnieniem takich wyników, jest fakt, że im starsi jesteśmy, im bardziej ustabilizowane życie prowadzimy, a nasza sytuacja materialna jest lepsza, tym częściej stać nas na mieszkanie w miejscu, w którym czujemy się najlepiej.

Z sąsiadem za pan brat

Jak wynika z badania „Jakość życia Polaków. Philips Index 2012”, trzech na czterech Polaków deklaruje, że ma dobre samopoczucie. Odnosząc się do powszechnego stereotypu, w którym najczęściej lubimy ponarzekać, pojawia się pytanie: o czym w takim razie rozmawiać z sąsiadami? Okazuje się, że statystycznie rozmawiamy w miesiącu średnio z około ośmioma sąsiadami. Połowa Polaków rozmawiała w ciągu ostatnich 3 miesięcy z nie więcej niż pięcioma sąsiadami, co dwudziesty nie rozmawiał z żadnym. Kontakty z mniejszą liczbą sąsiadów miały osoby z wykształceniem wyższym (średnio z sześcioma sąsiadami) oraz mieszkańcy miast powyżej 500 tys. (także średnio z 6 sąsiadami). W dużym mieście nie sprzyja temu ani jazda windą, ani długi dzień pracy. Wśród respondentów z wyższym wykształceniem poświęca się średnio mniej czasu dla rodziny i dla znajomych niż wśród grup z niższym wykształceniem.
Aktywność sąsiedzka ma też związek z chęcią zwiększenia troski o własne zdrowie – spośród tych, co prawie nie rozmawiają z sąsiadami, tylko 20% ma chęć w tym roku bardziej zadbać o swoje zdrowie. Natomiast wśród tych, którzy ostatnio rozmawiali z 4-9 sąsiadami – chęć zadbania o zdrowie wyraża dwa razy więcej Polaków. „Patrząc na te wyniki można sobie wyobrazić zajętego pracą człowieka, który mało widuje się z sąsiadami na spacerach i koło domu, bo większość dnia spędza np. w pracy i dbałość o zdrowie nie jest jego priorytetem. Z drugiej strony – osobę zagadującą do znajomych, sąsiadów, zaangażowaną w lokalne życie społeczne, która np. ze względu na wiek czuje potrzebę zwiększenia troski o zdrowie” – tłumaczy dr Jacek Wasilewski, kulturoznawca z Uniwersytetu Warszawskiego.