E-learning a studia tradycyjne

Przeczytaj także: E-learning: edukacja na odległość

Rozwiązania e-learningowe powinny zainteresować przede wszystkim tych studentów, którzy mieszkają w miejscowościach oddalonych od dobrych ośrodków akademickich oraz takich, którzy z różnych przyczyn nie mogą sobie pozwolić na zbyt dalekie, codzienne dojazdy na zajęcia. Komputer z dostępem do Internetu pozwala studentom z całego kraju na uniknięcie kosztów związanych z wynajmem mieszkania w mieście uniwersyteckim, oraz kosztów dojazdów. Z powodzeniem, w tym trybie mogą też studiować osoby na stałe mieszkające za granicą, polskie studia są bowiem znacznie tańsze niż te w innych krajach.

W krajach rozwiniętych, a w szczególności w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, e-learning jest od lat stosowaną, szeroko dostępną alternatywą dla tradycyjnego kształcenia. Uczelnie amerykańskie już od dawna budują odpowiednią infrastrukturę, tworzą standardy e-nauczania, a także szkolą wyspecjalizowanych wykładowców. Według danych Sloan Consortium międzynarodowej organizacji monitorującej rozwój edukacji internetowej, do końca 2009 roku już ponad 5,6 mln uczniów i studentów korzystało z e-learningu. W Polsce system ten dopiero raczkuje. W środowiskach akademickich wciąż trwają spory dotyczące oceny skuteczności takiego systemu nauki, a wiele osób traktuje e-learning jako niepełnowartościowy sposób kształcenia.

Badanie potwierdza, że studenci dziś nie oceniają pozytywnie działań szkół wyższych w tym obszarze. Według aż 73,3 proc. studentów polskie uczelnie nie są odpowiednio przygotowane do powszechnego stosowania e-learningu. Tylko jedna czwarta ankietowanych wystawiła polskim uczelniom pozytywną ocenę.

Polski system szkolnictwa wyższego jest nadal postrzegany jako tradycyjny, a nawet przestarzały w wielu obszarach. Stąd prawdopodobnie stosunkowo surowa ocena przygotowania polskich uczelni do umiejętnego prowadzenia zajęć w trybie e-learning – komentuje prof. Krzysztof Bartosik. Ponieważ rzeczywista wiedza studentów na temat tego trybu kształcenia jest dosyć mała, nie do końca wiedzą oni jak dobry e-learning powinien wyglądać. Niezaprzeczalnym faktem jest, że wiele szkół wyższych w Polsce nie przywiązuje właściwej wagi do wysokiej jakości zajęć w e-learningu – dodaje. Zdarza się bowiem, że niektóre uczelnie e-learningiem nazywają przesyłanie materiałów do samodzielnego opracowania drogą elektroniczną. Istnieją jednak już w Polsce i takie, które oferują zajęcia w e-learningu, na najwyższym światowym poziomie. Na uczelniach tych zajęcia w e-learningu odbywają się na żywo, a studenci mają kontakt z wykładowcą i innymi studentami w czasie rzeczywistym. Dzięki możliwości rozwiązywania zadań, uczestniczenia w dyskusjach w czasie rzeczywistym zajęcia są bardzo zbliżone do tych prowadzonych tradycyjnie na uczelni. Przyszli studenci muszą więc dokładnie przyjrzeć się systemowi, jaki stosuje uczelnia, na której chcą studiować w tym trybie. Żeby jednak mogli to zrobić, najpierw muszą wiedzieć czego powinni oczekiwać.

E-learning może stać się istotnym filarem edukacji, a tym samym być atrakcyjną alternatywą także dla najbardziej ambitnych studentów. Wyniki badania pokazują, że istnieje spory potencjał dla rozwoju tego sposobu kształcenia. Polskie uczelnie muszą jednak dopracować swoje systemy e-learningowe tak, aby mogły być one traktowane jako równie wartościowe co zajęcia tradycyjne. Natomiast uczelnie, które już teraz z powodzeniem stosują e-learning, powinny robić co w ich mocy, aby popularyzować ten system nauczania.