Cash pooling w grupach kapitałowych

Przeczytaj także: Umowa cash poolingu w kosztach i przychodach podatkowych

Kalkulacje odsetek według 2 wariantów – historycznych danych oraz wariantu z uwzględnieniem wykorzystania cash poolingu wykazały, że kompensacja sald dodatnich oraz ujemnych pozwoliłaby na uzyskanie rocznych oszczędności szacowanych na poziomie 300 tys. zł. Analiza opłacalności planowanego rozwiązania została dokonana zarówno na poziomie grupy, jak również na poziomie każdej ze spółek. W każdym przypadku wykazano pozytywny efekt odsetkowy.

Wybór rozwiązania oraz osiągnięte korzyści

Grupa nie planowała zmiany struktury obsługi bankowej i zamierzała skorzystać z rozwiązania cash pooling w jednym z banków, w którym realizowane były przepływy operacyjne. Wszystkie banki sygnalizowały dostępne rozwiązania w tym zakresie. Została dokonana bardzo szczegółowa analiza ofert banków, aspektów prawnych i podatkowych związanych z wykorzystaniem różnych oferowanych rodzajów struktury. Ponieważ w największym stopniu grupa zainteresowana była osiągnięciem efektu odsetkowego i z powodu odmiennej specyfiki podmiotów tworzących grupę spółka-matka zamierzała pozostawić spółkom zależnym dużą swobodę decyzji w zakresie zarządzania płynnością na poziomie lokalnym, biorąc dodatkowo pod uwagę aspekty podatkowe, grupa zdecydowała się na wprowadzenie cash poolingu wirtualnego. Została wybrana oferta banku obsługującego operacje bieżące spółek, umożliwiającego skorzystanie z systemu raportowania, który w największym stopniu spełniał oczekiwania spółek.

Pierwszy poziom konsolidacji stanowiły środki gromadzone na rachunku głównym w spółce A posiadającej wielooddziałową strukturę. Jako drugi etap centralizacji środków postanowiono wprowadzić wirtualną konsolidację sald trzech rachunków spółek z grupy.

W ramach wdrożenia struktury spółka dominująca wprowadziła dodatkowy wewnętrzny system raportowania dotyczący wykorzystania struktury przez wszystkie spółki. Zostały wprowadzone limity wykorzystania wspólnych środków przez poszczególne podmioty, które zamierzano ująć w zapisach umowy z bankiem z zamiarem ich okresowej weryfikacji w przyszłości. Grupa utrzymała wewnętrzne finansowanie w postaci emisji obligacji dla okresów zapadalności powyżej 1 roku. Zewnętrzne finansowanie długoterminowe pozostało nadal zabezpieczone poprzez wykorzystanie długoterminowych kredytów bankowych.

Uzgodniono satysfakcjonującą wszystkie podmioty dokumentację z bankiem. System bankowości elektronicznej, który spełniał oczekiwania informacyjne spółek, został uzupełniony jedynie poprzez przygotowywane przez bank miesięczne raporty z wykorzystania struktury cash poolingu i rozliczenia odsetek.

Wprowadzenie struktury przyniosło następujące korzyści:

• pozostawiono lokalną kontrolę nad wykorzystaniem środków przez poszczególne spółki, udostępniając możliwość wykorzystania struktury w zakresie uzgodnionych limitów,
• osiągnięto oczekiwany pozytywny efekt odsetkowy,
• wspólne zarządzanie nadwyżkami środków pozwoliło, po okresie wstępnej, pozytywnej oceny funkcjonowania struktury, na globalne zredukowanie limitów kredytów w rachunku bieżącym,
• usprawniono obieg informacji o przepływach, co przyczyniło się do zwiększenia efektywności wykorzystania posiadanych środków również na poziomie poszczególnych spółek, zebrane informacje umożliwiły negocjacje korzystniejszych warunków współpracy z bankami,
• jednocześnie spółki utrzymały relacje z pozostałymi bankami w zakresie innych produktów, zachowując pożądaną, zdywersyfikowaną strukturę obsługi bankowej.

Fragment pochodzi z książki: „Finansowanie rozwoju przedsiębiorstwa. Studia przypadków. Wydanie 2” redakcja naukowa Marek Panfil.




Publikacja dotyczy wiodących form (własnego i obcego) zewnętrznego finansowania rozwoju przedsiębiorstwa, począwszy od inwestycji kapitałowych funduszy venture capital, przez pożyczkę, do emisji akcji w drodze pierwszej oferty publicznej oraz emisji obligacji korporacyjnych.