Polskie mikroprzedsiębiorstwa

Przeczytaj także: Mikroprzedsiębiorstwa polskie w 2018 r.

Spadkową tendencję liczby najmniejszych firm GUS odnotował w leśnictwie (ponad 22 procent), pośrednictwie finansowym (ponad 6 procent), a także w przemyśle i budownictwie, transporcie, ochronie zdrowia oraz handlu. Natomiast niewielki wzrost tej liczby małych firm wystąpił w edukacji, działalności usługowej i hotelarskiej oraz w obsłudze nieruchomości.

Największą część mikroprzedsiębiorstw stanowią firmy handlowe, przy czym obserwowany od 2001 r. spadek ich udziału w ogólnej liczbie mikrofirm, został w 2003 r. zahamowany. W grupie 1 miliona 661 tysięcy firm zatrudniających nie więcej niż 9 osób, 1592 tys. to jednostki należące do osób fizycznych, zaś 69 tys. - osoby prawne. W 2003 r. struktura badanej zbiorowości z punktu widzenia formy prawnej jednostek nie uległa zmianie: podobnie jak w 2002 r. osoby fizyczne stanowiły 96 procent, osoby prawne 4 procent wszystkich podmiotów.

W 2003 roku w najmniejszych przedsiębiorstwach znalazło pracę 3 miliony 367 tysięcy osób, z czego ponad 91 procent było zatrudnionych w firmach osób fizycznych, zaś blisko 9 procent w przedsiębiorstwach osób prawnych i jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej. Dla 2 milionów 617 tys. osób takie małe firmy stanowiły ich główne miejsce pracy. Spośród wszystkich pracujących, dla których badana firma stanowiła główne miejsce pracy, 49,8 procent stanowili właściciele i pomagający członkowie ich rodzin, 50 procent pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, a pozostałe 0,2 procent to osoby, z którymi zawarto umowę agencyjno-prowizyjną.

Przeciętne wynagrodzenie miesięczne brutto na jednego zatrudnionego w najmniejszych firmach wyniosło w 2003 roku 1348 zł (w 2002 r. - 1218 zł). Najwyższe wynagrodzenia odnotowano w przedsiębiorstwach zajmujących się pośrednictwem finansowym (1791 zł) i obsługą nieruchomości (1745 zł), natomiast najniższe - w działalności związanej z hotelami i restauracjami (1038 zł).