Indeks globalizacji gospodarek światowych 2010

Przeczytaj także: Indeks globalizacji gospodarek światowych 2012

Indeks Globalizacji stanowi miarę tego jak głębokie są powiązania 60 największych gospodarek świata (pod względem Produktu Krajowego Brutto) z zagranicą. Eksperci Ernst & Young i Economist Intelligence Unit zestawili efektywność funkcjonowania gospodarek z 20 wskaźnikami mierzącymi stopień międzynarodowej integracji biznesu. Wskaźniki zostały zgrupowane w pięciu głównych kategoriach: Otwartość na handel, Przepływy kapitałowe, Wymiana technologii i wiedzy, Mobilność siły roboczej, Integracja kulturowa. Następnie 520 menadżerów firm działających w skali międzynarodowej nadało czynnikom wagi.

- Wysoka pozycja Polski w rankingu nie jest przypadkowa. Nasz kraj wraz z rozwojem gospodarki bardziej otwiera się na rynki międzynarodowe. Kolejnym etapem powinno być umacnianie się i wzrost polskich firm i budowanie ich silnej pozycji na rynkach międzynarodowych. Doprowadzi to do stworzenia prawdziwych polskich czempionów. Kandydatów widzę zarówno wśród historycznie dużych firm, pozostających pod wpływem skarbu państwa jak i wśród firm młodych, zarządzanych przez przedsiębiorców, którzy coraz odważniej radzą sobie na rynkach globalnych. Przykładem takiego przedsiębiorcy jest Ryszard Florek, założyciel firmy Fakro, Przedsiębiorca Roku 2010 w konkursie Ernst & Young – mówi Łukasz Zalicki Partner Zarządzający Działem Doradztwa Biznesowego Ernst & Young.

Wysokie miejsce krajów mniejszych od Polski wynika z tego, że Indeks Globalizacji mierzy stopień globalizacji gospodarek w sposób relatywny. Oznacza to, że międzynarodowa integracja w zakresie handlu, inwestycji, technologii, siły roboczej czy też kultury jest mierzona w relacji do Produktu Krajowego Brutto.

Z tegorocznego raportu Ernst & Young „Winning In a Polycentric World – Globalization and the Changing World of business”, którego częścią jest ranking najbardziej zglobalizowanych gospodarek świata wynika także, że zmienia się rozumienie globalizacji. Wyraźnie widać konieczność akceptowania przez globalne firmy działania na różnych rynkach, o różnym stopniu rozwoju.

Myślenie globalne – działanie lokalne

Badanie Globalizacji przeprowadzone przez Economist Intelligence Unit w 2010 roku wśród 1050 przedstawicieli wyższego szczebla menadżerskiego z firm z całego świata pokazuje, że firmy powoli odchodzą od centralistycznego zarządzania, przekazując władze lokalnym menedżerom. Mimo to wciąż 30% badanych firm przyznaje, że w globalnym kierownictwie nie ma żadnego przedstawiciela innego kraju niż kraj spółki-matki, a mniej niż 10% ma ponad połowę przedstawicieli innych rynków.

Ostatni kryzys zwiększył też rolę rządów w gospodarkach państw. Zaostrzone regulacje, plany naprawy gospodarek – to wszystko ma wpływ na prowadzenie biznesu. Oznacza to konieczność zmiany strategii współpracy z rządami. Do tej pory większość firm starała się prowadzić swoje interesy niezależnie od decyzji rządowych. Teraz, aczkolwiek niesie to ze sobą ryzyko, muszą wypracować model współpracy z decydentami. Nie jest to nowością dla firm działających na rozwijających się rynkach, natomiast te, które działają w rozwiniętych gospodarkach powinny przykładać większą wagę do spraw publicznych czy regulacyjnych. Zwłaszcza, że wiele krajów zmienia swoją politykę podatkową, wzrost podatków bezpośrednich i pośrednich jest w wielu krajach nieunikniony. Respondenci badania przeprowadzonego przez Ernst & Young na pytanie jakie metody naprawcze powinny być zastosowane przez poszczególne rządy wymieniają obniżenie podatków (56%), zwiększenie mobilności siły roboczej (48%), dalszą liberalizację handlu (45%) oraz prywatyzację państwowych przedsiębiorstw (34%).