Rynek energetyczny a farmy wiatrowe

Przeczytaj także: 3 scenariusze dla miksu energetycznego Polski

Przesadnie wysokie podatki oraz wymogi organizacji oraz traktatów międzynarodowych, głównie tych, które stawiają na ochronę środowiska, zrodziły potrzebę rozwoju tańszej i „czystszej” energii. Bardzo obiecującym zjawiskiem zwizualizowanym na pierwszym wykresie wydaje się być rokroczne poszerzanie udziału energii odnawialnej w jej generalnym zużyciu. W jej skład wchodzą coraz szybciej rozwijające się branże, które mogą zarówno opierać się na redukcji kosztów energii oraz żyć zgodne z dekalogiem Traktatu z Kioto, który, w generalnym rozumieniu, ma doprowadzić do obniżenia emisji dwutlenku węgla do atmosfery.

Jak donosi raport Unii Europejskiej aż 43 proc. nowo instalowanych mocy wytwórczych w 2008 roku w UE pochodziło z energetyki wiatrowej, co jest bardzo dobrym sygnałem dla tej branży. Świadczy bowiem o mocnym parciu organów UE do uniezależnieniu się od dostaw surowców energetycznych przede wszystkim z Rosji. Poza Unią, do państw, które pretendują do rozbudowania mocy energii odnawialnej należą również Stany Zjednoczone. Jedynym problemem, który dotyczy tej branży to wysoka kapitałochłonność, w związku z czym w przypadku krajów nie należących do czołówki światowych gospodarek, rozbudowa takich inwestycji może okazać się przedsięwzięciem długoterminowym i obarczonym wysokim ryzykiem. Ogólnie na świecie dynamika skumulowanego wzrostu budowanych elektrowni wiatrowych przedstawia się następująco: Wśród dziesiątki najprężniej działających gospodarek do tych, które posiadają najwięcej farm wiatrowych należą Niemcy, USA, Hiszpania, Indie, Chiny, Dania, Włochy, Japonia, Wielka Brytania oraz Holandia. Według danych GWEC Polska posiadała na koniec 2008 roku 472 farmy. Warto podkreślić, że jest to ok. 0,39 proc. wszystkich farm na świecie. Udział państw o największej ilości farm wiatrowych w globalnym rynku energii kreuje się następująco: Jak można zaobserwować na powyższym wykresie, największy udział w ogólnym rynku farm wiatrowych ma Europa, następnie Ameryka Północna (z dominującą rolą USA), później Azja, Region Pacyfiku, Afryka (wraz z Bliskim Wschodem) oraz Ameryka Południowa.