Telekonferencje: region CEE przyszłością?

Przeczytaj także: Aplikacje wideo w pracy popularniejsze

Mimo znacznych możliwości wzrostu usług telekonferencyjnych w regionie CEE, dostawcy zdają sobie sprawę, że osiągnięcie wzrostu liczby telekonferencji związane jest z wysokimi inwestycjami w edukację klientów na temat możliwości rynku. Zdaniem ekspertów mała świadomość istnienia usług telekonferencyjnych wśród małych, średnich, a także większych przedsiębiorstw może opóźnić ekspansję rynkową.

Dostawcy usług, którzy chcą traktować Europę Środkowo-Wschodnią jak inwestycję długoterminową, oczekują znacznych zysków. Ponadto największe problemy wiążą się z technologiami telekonferencyjnymi opartymi na protokole VoIP – ze względu na względnie słabą infrastrukturę telekomunikacyjną w regionie.
„Nastąpił jednak wyraźny postęp w usprawnieniu infrastruktury telekomunikacyjnej, niezbędnej do telekonferencji w dużych miastach regionu Europy Środkowo-Wschodniej. Gwarantuje to poprawę i zwiększenie dostępności tych usług dla klientów” – twierdzi Petruczynik. “Z drugiej jednak strony biznesmeni w tym regionie wciąż z nieufnością odnoszą się do bardziej zaawansowanych technologii telekonferencyjnych, ponieważ wolą tradycyjne spotkania twarzą w twarz lub podstawowe konferencje audio.”

Frost & Sullivan uważa, że propagowanie wiedzy o korzyściach płynących z usług telekonferencyjnych powinno stanowić priorytet dla dostawców kierujących swoją ofertę do krajów regionu Europy Środkowo-Wschodniej. Obniżenie kosztów, chociaż uznaje się je za główną motywację dla przyjęcia nowych technologii w zakresie usług telekonferencyjnych, to tylko jedna z wielu oferowanych korzyści. Poprawa wydajności, oszczędność czasu oraz możliwość poprowadzenia spotkania z dowolnego punktu na świecie – to kolejne zalety usług telekonferencyjnych.

„Jednakże kluczem do pomyślnego wdrożenia usług telekonferencyjnych w regionie Europy Środkowo-Wschodniej jest zlokalizowany system wsparcia” – zauważa Petruczynik. „Region Europy Środkowo-Wschodniej posiada szereg języków i kultur, a jeden język (w większości przypadków angielski) nie będzie tu skuteczny w związku z tym, że wielu pracowników mniejszych spółek słabo zna języki obce.”