Pomoc publiczna na ratowanie i restrukturyzację firmy

Przeczytaj także: Pomoc publiczna dla przedsiębiorców – jakie zmiany?

Pomoc na ratowanie ma charakter tymczasowy, co oznacza że jest udzielana na nie dłużej niż 6 miesięcy. Jest to pomoc zwrotna, udzielana w formie gwarancji kredytowych lub pożyczek na warunkach komercyjnych, w celu zachowania płynności finansowej niewydolnego finansowo przedsiębiorstwa na czas opracowania planu restrukturyzacji i/lub likwidacji. Projekt pomocy na ratowanie musi spełnić wszystkie poniższe warunki, aby mógł być zaakceptowany przez Komisję Europejską:

• pomoc musi polegać na wsparciu płynności finansowej przedsiębiorstwa i przyjąć formę gwarancji kredytowych lub pożyczek udzielanych na zasadach komercyjnych,
• pomoc musi być uzasadniona poważnymi trudnościami społecznymi, a jej udzielenie nie może mieć negatywnych konsekwencji dla pozostałych krajów członkowskich,
• w ciągu sześciu miesięcy od wyrażenia zgody na udzielenie pomocy na ratowanie kraj członkowski przekazuje Komisji Europejskiej plan restrukturyzacji lub likwidacji albo dowód na to, że pożyczka została spłacona i/lub gwarancja kredytowa została zakończona,
• pomoc musi być ograniczona do kwoty niezbędnej dla utrzymania działalności gospodarczej przedsiębiorstwa w okresie, w którym pomoc jest dopuszczalna,
• zastosowanie dla pomocy ma zasada „pierwszy i ostatni raz”.

Od momentu, w którym zostanie opracowany plan restrukturyzacji lub likwidacji i zaczyna być on wdrażany, każda kolejna pomoc dla przedsiębiorstwa zagrożonego uznawana jest za pomoc na restrukturyzację. Pomoc na restrukturyzację oceniana jest przez Komisję Europejską odrębnie; musi ona spełniać następujące warunki:

• musi dotyczyć przedsiębiorstwa zagrożonego,
• przyznanie pomocy musi być uwarunkowane wdrożeniem planu restrukturyzacji, który został zatwierdzony przez Komisję Europejską; w przypadku małych i średnich przedsiębiorstw plan restrukturyzacji zatwierdza kraj członkowski i przesyła go Komisji Europejskiej,
• w celu ograniczenia negatywnych skutków dla warunków wymiany handlowej pomiędzy krajami członkowskimi oraz zapewnienia, że efekty pozytywne przeważą nad negatywnymi, należy wprowadzić proporcjonalne środki wyrównawcze (np. zbycie aktywów przedsiębiorstwa, ograniczenie jego zdolności produkcyjnych lub udziału w rynku, ograniczenie barier wejścia na dane rynki — wymóg ten najczęściej nie dotyczy małych i średnich przedsiębiorstw),
• wartość i intensywność pomocy muszą być ograniczone do minimum kosztów restrukturyzacji koniecznych do jej podjęcia; przedsiębiorstwa są zobowiązane do zapewnienia znaczącego wkładu własnego w planie restrukturyzacji, który będzie pochodził ze środków własnych — znaczący wkład własny w przypadku przedsiębiorstw małych oznacza 25%, średnich — 40% i dużych — 50%,
• Komisja Europejska może nałożyć dodatkowe warunki i obowiązki w celu ograniczenia zakłóceń konkurencji,
• przedsiębiorstwo musi w pełni wdrożyć plan restrukturyzacji i wypełnić wszystkie inne zobowiązania ustanowione w decyzji Komisji Europejskiej zezwalającej na pomoc,
• Komisja Europejska powinna otrzymać potwierdzenie, że plan restrukturyzacji jest właściwie wdrażany, w postaci szczegółowych raportów regularnie jej przekazywanych przez państwo członkowskie.