Ubóstwo wśród dzieci w UE 2008

Przeczytaj także: Państwa OECD - biedni i bogaci

Jaka jest sytuacja dzieci, których rodzice pracują?

Nie wszystkie dzieci, których rodzice pracują, są poza ryzykiem ubóstwa. 13 proc. dzieci, mieszkających w gospodarstwach domowych, w których ktoś pracuje żyje poniżej progu ubóstwa. Wskaźnik ten osiąga od 7 proc. lub mniej w krajach nordyckich do ponad 20 proc. w Hiszpanii, Portugalii i Polsce. Ubóstwo wśród osób pracujących jest skutkiem niskich zarobków oraz niskiej intensywności pracy.


Do jakiego stopnia transfery społeczne redukują ryzyko ubóstwa wśród dzieci?

W Unii Europejskiej transfery społeczne inne niż dodatkowe dochody (takie jak zasiłki rodzinne lub dla bezrobotnych) średnio redukują ryzyko ubóstwa wśród dzieci o 42 proc., co stanowi lepszy wynik niż dla całej populacji (38 proc.). Wpływ transferów społecznych na poziom ubóstwa wśród dzieci jest wyższy niż na poziom ubóstwa całości populacji w większości krajów Unii. W Danii, Niemczech, Francji, Austrii, Słowenii, Finlandii i Szwecji wspomniane wyżej transfery społeczne redukują ryzyko ubóstwa wśród dzieci o 53 proc. lub więcej, zaś w Grecji, Hiszpanii i na Łotwie poziom redukcji wynosi mniej niż 20 proc. Jaka jest sytuacja w poszczególnych krajach członkowskich Unii Europejskiej?

Raport przedstawia także obszerną diagnozę głównych przyczyn ubóstwa wśród dzieci wewnątrz Unii Europejskiej oraz zwraca uwagę na interakcję trzech głównych czynników: brak pracy lub niska intensywność pracy, ubóstwo wśród pracujących i niewystarczający poziom dochodu. Kraje osiągające najlepsze wyniki (Grupa A) realizują skuteczną politykę we wszystkich dziedzinach, szczególnie poprzez łączenie strategii ułatwiających dostęp do zatrudnienia z uruchomieniem szeregu usług np. opieka nad dziećmi oraz wsparciem w postaci zasiłków.

Grupa A (Austria, Cypr, Dania, Finlandia, Holandia, Szwecja, Słowenia) obejmuje kraje, które osiągają relatywnie dobre wyniki w walce z ubóstwem dzieci poprzez skuteczne działania w wielu dziedzinach. W krajach tych udaje się pogodzić stosunkowo niski poziom bezrobocia i poziom ubóstwa w gospodarstwach domowych, w których mieszkają dzieci z względnie wydajnymi transferami społecznymi. Państwa te, jak podkreślają eksperci, powinny nadal monitorować rozwój ubóstwa wśród dzieci na poziomie krajowym, odkąd w niektórych z nich poziom ubóstwa uległ nagłemu podwyższeniu.