Tydzień 4/2007 (22-28.01.2007)

Przeczytaj także: Tydzień 3/2007 (15-21.01.2007)

• Coraz więcej wiemy o wynikach polskiej gospodarki w 2006 roku. Według MF deficyt budżetu wyniósł 25,08 mld zł (82,1% rocznego planu), wobec zapisanych w ustawie budżetowej 30,55 mld zł. Ubiegłoroczne przychody z prywatyzacji po wyniosły 621,9 mln zł, a więc tylko 11,3% pierwotnego rocznego planu ( 5,50 mld zł). W pełni wykonano plan dotacji do funduszu emerytalno-rentowego (14,93 mld) zł i dotacji dla Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - FUS (24,48 mld zł). Na obsługę długu krajowego wydano 23,34 mld zł (98,6% planu),a zadłużenia zagranicznego - 4,5 mld zł (98,8% planu). Największą pozycję budżetu stanowiły obligacje (38,8 mld zł, czyli 164,8% rocznego planu).
• Na 30.11.2006 zadłużenie Skarbu Państwa wyniosło 477,13 mld zł. Od 1.01.2006 roku łączny dług wzrósł o 8,4% czyli o 36,96 mld zł.
• Według Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej (MPiPS) stopa bezrobocia wyniosła w grudniu 14,9%, a na koniec tego roku spadnie do 14,1%.
• NIK przedstawił tezę, że Polskie Huty Stali sprzedano koncernowi Mittal Steel o 2 mld zł za tanio. Winą za to obarcza urzędników Ministerstwa Skarbu. NIK zaleca ministrowi skarbu renegocjację umowy prywatyzacyjnej. W 2006 produkcja Mittal Steel wzrosła o ponad 13% r/r i wyniosła ok. 5 mln ton stali (w 2007 ma wynieść ok. 5,9 mln ton). W 2007 roku firma ukończy cztery inwestycje na łączną kwotę ok. 3 mld zł.
• Kompania Węglowa zakończyła ubiegły rok stratą w wysokości ok. 73 mln zł. Plany na 2007 rok są optymistyczne i zakładają 51,9 mln zł zysku netto. Jednak nie można zapominać o tym, że w rządowym programie restrukturyzacji założono, że powinna ona otrzymać jeszcze ponad 400 mln zł dokapitalizowania. Planuje się też kolejną reorganizację, a wynika z niej, że kopalnie mają być skupione w czterech centrach wydobywczych. Dziś w Kompanii Węglowej (największej górniczej firmie w Europie) w 17 kopalniach i pięciu zakładach pracuje ponad 67 tys. osób, wydobycie wynosi ok. 53 mln ton węgla rocznie, co stanowi ponad 50% produkcji węgla kamiennego w Polsce.
• PKN Orlen wezwał do sprzedaży tych akcji litewskiego kombinatu w Możejkach, które są w rękach mniejszościowych akcjonariuszy. Obecnie PKN ma prawie 89,2 % akcji Możejek, a litewski rząd – 10%. Skup dotyczy więc 0,8 % akcji. Wiele wskazuje na to, że PKN zamierza wycofać kombinat z giełdy.
• Terminal skroplonego gazu LNG w Świnoujściu zacznie pracować od 2011 roku i będzie otrzymywał surowiec z Algierii. Jednak nie jest wykluczone, że będziemy go otrzymywali także z rosyjskiego terminalu koło Petersburga.
• W dalszym ciągu nieczynny jest rosyjski rurociąg naftowy do litewskich Możejek. Brak też deklaracji rosyjskiego Transnieftu, kiedy wykonana będzie naprawa uszkodzeń.

Komentarz do wydarzeń gospodarczych

---

ROZMOWY TAKŻE W BIZNESIE KSZTAŁCĄ...

W wielu dziedzinach życia społecznego występują pojęcia, które są bardzo często używane, chociaż ich zdefiniowanie stwarza czasem spore kłopoty. Jednym z takich pojęć jest przedsiębiorczość. Różnorodność definicji jest tu duża, a jej przyczyną są różnice w wiedzy, doświadczeniu, punkcie widzenia dyskutujących i to, czemu taka definicja ma służyć.

Miałem ostatnio bardzo ciekawą rozmowę z kierownictwem jednej z placówek badawczo-rozwojowych. Ta rozmowa toczyła się wokół treści kryjącej się za pojęciem przedsiębiorczości firmowej i o tym, co nazywamy sukcesem w rywalizacji rynkowej. Mówiliśmy też o roli menedżera w działalności współczesnej firmy. Dziś postanowiłem podzielić się z moimi Czytelnikami kilkoma uwagami, które z tego spotkania wynikają...

1.Współczesny biznes rządzi się na ogół znanymi prawami. Mają one podobny charakter do uniwersalnych praw przyrody, chociaż ich przestrzeganie nie gwarantuje sukcesu. Warto jednak pamiętać, że działanie wbrew nim, w istotnym stopniu zwiększa poziom ryzyka i prawdopodobieństwo poniesienia porażki.

2. Istotą współczesnej gospodarki jest globalny charakter procesów konkurencyjnych. Zdolność firm do odnoszenia sukcesów w tej gospodarce to nie tylko warunek ich rozwoju, to coraz częściej warunek ich przetrwania.

3. Niezależnie od tego jak będziemy nazywać współczesny biznes, to zawsze będzie on przede wszystkim grą zespołową. By w takim biznesie menedżer był skuteczny musi umieć w jak największym stopniu wyzwolić i zintegrować możliwości wszystkich swoich partnerów. Musi umieć:

- włączać w fazę przygotowawczą każdego przedsięwzięcia świadomość wszystkich swoich biznesowych partnerów, którą tworzy ich:

• wiedza,
• doświadczenie,
• wyobraźnia,

- a także musi umieć wykorzystać w fazie realizacyjnej w jak największym stopniu ich

• umiejętności i
• wolę działania.

Motorem uruchamiającym tę bazę jest zawsze wola zespołowego działania i determinacja w dążeniu do sukcesu.

4. Niezależnie od tego jak będziemy opisywać rolę współczesnego menedżera w biznesie to zawsze jego pozycja będzie służalcza wobec innych, w tym wobec:

• współpracowników, którym służy on swoją świadomością, umiejętnościami i wolą działania,
• partnerskich firm, którym oferuje lojalną współpracę,
• klientów, którym oferuje to, co najlepiej potrafi.

5. Niezależnie od tego jaki styl działania wybierze współczesny menedżer, to zawsze musi on:

• być jednocześnie wysokiej klasy specjalistą w obszarze swojego działania, ale też powinien posiadać szerokie horyzonty,
• sprawnie poruszać się jednocześnie w wielu płaszczyznach wiedzy i umiejętności, ale też mieć zdolność do koncentracji uwagi, wiedzy i umiejętności na sprawie w danym momencie istotnej,
• koncentrować swoją uwagę, a wraz z nią swoją wiedzę, doświadczenie i wyobraźnię przede wszystkim na zrozumieniu dnia dzisiejszego i jutra firmy. Jego wola działania musi być ukierunkowana na wykreowanie przyszłości firmy. Niezależnie od tego winien jednak bywać także w licznych środowiskach zawodowych, oraz brać aktywny udział w różnych sferach życia społecznego.

Doświadczenie uczy, że rezultat uczestnictwa w rynkowej rywalizacji zależy w pierwszej kolejności od jakości tych firmowych procesów przygotowawczych, które wyprzedzają tak samą decyzję jak i jej realizację. Bez większego błędu można powiedzieć, że w fazie przygotowawczej najczęściej tkwi klucz do sukcesu i w niej należy w pierwszej kolejności szukać przyczyn porażki. Potraktuj kilka tych uwag jako inspirację do własnych przemyśleń, to także element procesu przygotowań do kolejnego przedsięwzięcia, które Cię czeka...

A teraz dwa problemiki z cyklu "powróćmy do naszych baranów"

1. Nie trzeba być szczególnie mądrym, by za podstawę skutecznego działania w gospodarce przyjąć jako zasadę, że "warto chodzić po ziemi". Niekiedy jednak mam wrażenie, że polityka energetyczna w naszym wydaniu niekiedy przypomina znane polskie powiedzenie "cała para w gwizdek". Pragmatycy sugerują nieco inną technologię, proponują takie postępowanie, by osiągnąć sukces poprzez konsekwentną realizację realnej i realizowalnej koncepcji, przy minimum medialnego hałasu. Sugerują też, by łączyć siły z partnerami rzetelnymi i przewidywalnymi, z partnerami, z którymi chcemy współpracować w długim horyzoncie czasowym, a jednocześnie prezentując się jako partner odpowiedzialny i przewidywalny. Łatwo powiedzieć, lecz trudniej to zrealizować. Prócz tego takie działanie nie jest medialne i to jest prawdziwy problem....

W grudniu 2006 r. ogłoszono naszą strategię na lata 2007-2011, w której PGNiG planuje realizację dwóch projektów dywersyfikacjnych - terminalu gazu LNG oraz gazociągu ze Skandynawii. Fakty są takie, że póki co głównym dostawcą gazu jest i jeszcze długo będzie Gazprom. Terminal do odbioru skroplonego gazu (prawdopodobnie z Algierii) ma być oddany do użytku w 2011. Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo prowadzi rozmowy z duńskim koncernem DONG o budowie gazociągu przez Bałtyk i dostawach gazu z Danii, ale ekonomiczne analizy są jeszcze dziś niekorzystne.

Media informują, że gaz z Danii i Norwegii w transakcjach sportowych kosztuje 400-800 USD/m³, podczas gdy z Rosji gaz kupujemy w cenie 270-290 USD. Co prawda w dalszym ciągu mówi się o rurociągu z Danii i możliwych dostawach na poziomie 2-2,5 mld m³ gazu rocznie, ale nie można zapominać, że w 2005 roku PGNiG zrezygnowało z zakupu 500 mln m³ gazu z Norwegii...

2. Po naszej przegranej w sprawie akcyzy na samochody sprowadzane z unijnych krajów przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości teraz mamy szansę na kolejną przegraną. Problem jest znany od 2005 roku, bo zgodnie z unijną dyrektywą akcyzę na prąd powinni płacić jego dystrybutorzy, czyli zakłady energetyczne. Natomiast w naszym kraju płacą ją elektrownie, więc konieczne jest znowelizowanie ustawy o akcyzie. Rząd podjął zobowiązanie wobec Komisji Europejskiej, że zmiana ta będzie dokonana do końca 2005 roku. Do dna dzisiejszego nie zrealizowano tego zobowiązania. Teraz mówi się, że załatwimy ten problem w pierwszej połowie 2007 roku. Jak wiadomo w 2006 roku Komisja Europejska wszczęła przeciw Polsce postępowanie w tej sprawie, które może się skończyć przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości. W czym tkwi problem? Wprowadzenie tej dyrektywy grozi wygenerowaniem dodatkowych kosztów i wzrostem cen energii. Jest to więc decyzja trudna ze względów ekonomiczno-społecznych.

Obecnie producenci energii płacą 20 zł akcyzy za megawatogodzinę. Jeśli po dostosowaniu prawa do wymogów unijnych podatek akcyzowy będą płacić dystrybutorzy, to należałoby się liczyć z tym, że elektrownie obniżą ceny prądu o całą kwotę akcyzy, a to nie jest pewne. A więc niebezpieczeństwo wzrostu cen prądu rzeczywiście więc istnieje, bo dystrybutorzy będą mogli przerzucić akcyzę w całości na konsumenta. W tym miejscu warto dodać, że tak ten podatek w Polsce należy do najwyższych w UE. Minimalna stawka akcyzy na energię to w Unii 0,5 euro za megawatogodzinę dostarczaną firmom i 1 euro za megawatogodzinę dla zwykłych konsumentów. W Polsce jest jedna stawka - odpowiednio dziesięć i pięć razy wyższa! W ubiegłym roku była nawet koncepcja obniżki akcyzy o połowę, ale przy obecnych zobowiązaniach i wydatkach rządowych sprawa jest mało prawdopodobna. Problem jest jednak poważny, bo gdy sprawa będzie rozpatrywana przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości, może on postąpić tak, jak w przypadku akcyzy na samochody, rząd będzie musiał zwrócić elektrowniom niesłusznie pobrana akcyzę...