Tydzień 21/2006 (22-28.05.2006)

Przeczytaj także: Tydzień 20/2006 (15-21.05.2006)

• Zadłużenie Skarbu Państwa wzrosło na koniec I kw. 2006 roku do 465 mld zł (to wzrost o 4,6% w stosunku do końca 2005 roku i o 5,27 mld zł w ciągu miesiąca) w tym zadłużenie zagraniczne na koniec marca wyniosło 135 mld zł zł (wyższe o 8,3% w stosunku do końca 2005 roku), a zadłużenie krajowe wyniosło 330 mld zł na koniec marca 2006 roku.
• W opinii MFW inflacja w Polsce pozostanie do końca 2007 roku poniżej celu NBP (2,5% +/- 1 pkt proc.), w granicach 0,25-0,50 pkt proc. poniżej celu inflacyjnego. W kwietniu inflacja konsumencka wyniosła 0,7% r/r, wobec 0,4% w marcu. W tym roku RPP dwukrotnie obniżała stopy procentowe (w styczniu i lutym) każdorazowo o 25 pb, a główna stopa referencyjna wynosi obecnie 4,0%.
• Międzynarodowy Fundusz Walutowy podwyższył na 2006 rok prognozę wzrostu PKB dla Polski z 4% do 4,8% oraz do 4,5% w 2007 roku. W ocenie ekspertów MFW "Polska, patrząc na cykl koniunkturalny, jest obecnie w silnym okresie rozwoju". Ich zdaniem ta dobra koniunktura to przede wszystkim skutek napływu inwestycji zagranicznych oraz niskiej inflacji, a także stosunkowo niskiego deficytu na rachunku obrotów bieżących.
• MFW zachęca Polskę do obniżenia w 2007 roku deficytu z 30 mld zl do 26 mld zł. Podkreśla, że „Polska po raz pierwszy korzysta z połączenia silnego i zrównoważonego wzrostu, niskiej inflacji, rosnącego zatrudnienia i niewielkiego deficytu obrotów bieżących. Eksperci Funduszu stwierdzają, że jest teraz dobry moment na obniżanie deficytu budżetowego, a co za tym idzie, długu publicznego”. Ich zdaniem, na „obecny szybki wzrost gospodarczy wpłynęło wejście Polski do Unii Europejskiej, poprawa koniunktury w krajach strefy euro oraz restrukturyzacja, którą przeszły polskie przedsiębiorstwa na początku tej dekady”. Zalecają, by Polska jak najszybciej zdecydowała się na przyjęcie euro.
• Według Ministerstwa Gospodarki wzrost PKB na 2006 rok wyniesie 4,5-4,6% (w budżecie przyjeto 4,3%), a w 2007 wyniesie 4,6%. Warto tu przypomnieć, że w 2005 roku wzrost gospodarczy wyniósł 3,4%.
• Przewidywane jest złożenie do Sejmu (do końca czerwca) rządowego projektu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wśród propozycji jest skrócenie czasu rejestracji do 7 dni. Będzie ona możliwa do dokonania w urzędzie skarbowym. Ustawa ma też doprecyzować odpowiedzialność urzędów skarbowych za podejmowane decyzje.
• W marcu produkcja przemysłowa wzrosła o 16,4% (w lutym o 10,2%). Eksperci przewidują utrzymanie się tej korzystnej tendencji.
• Kwietniowa inflacja w kwietniu wyniosła 0,7% r/r (0,4% w marcu). H. Wasilewska-Trenkner (członek RPP) przewiduje w miesiącach spadek inflacji do 0%.
• Według GUS w I kw. 2006 roku inwestycje wzrosły o ok. 9% r/r (w przedsiębiorstwach zatrudniających powyżej 50 osób).
• Pod koniec I kw. br Polacy dysponowali oszczędnościami w wysokości 498,1 mld zł. To wzrost w ciągu kwartału o 6,2%, a w ciągu roku o 18,3%. Bez środków zgromadzonych na kontach II filara emerytalnego wartość oszczędności wyniosła 403 mld zł.
• Na kontach bankowych przedsiębiorców jest już zgromadzonych ponad 120 miliardów złotych. Wbrew oczekiwaniom jeszcze nie inwestują oni w rozwój swoich firm. Eksperci podejrzewają, że główną przyczyną jest niepewność co do dalszego rozwoju sytuacji gospodarczej tak w naszym kraju, jak i poza jego granicami. W pewnym stopniu wynika to także z konieczności zgromadzenia środków na współfinansowanie projektów unijnych.
• Dotąd ZUS podlegał Ministerstwu Pracy (obecnie w koalicyjnym rządzie kieruje nim przedstawiciel Samoobrony). Premier postanowił jednak podporządkować ZUS bezpośrednio swojemu urzędowi.
• Będzie nowelizacja prawa offsetowego. Będą doprecyzowane zasady zakupu importowanego uzbrojenia, a umowa offsetowa z zagranicznym producentem będzie musiała być podpisana przed kontraktem. Z programów offsetowych będą mogły skorzystać liczne przedsiębiorstwa, w tym prywatne firmy. Zagraniczny dostawca nie realizując uzgodnionego projektu, będzie mógł zaproponować inne, równoważne projekty.
• Eureko nie dostaje zgody Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych (KNUiFE) na kupno kolejnego pakietu akcji PZU. Na początku miało 21% akcji PZU, potem od Banku Millennium kupiło 10% akcji, następnie skupiło akcje pracownicze i 1,2% akcji od funduszu Manchester Securities Corporation dochodząc do poziomu 33% minus jedna akcja. Dalsze zwiększenie ilości akcji wymaga już zgody KNUiFE i na taką zgodę czeka Eureko, które od Manchester Securities Corporation chce kupić dalsze 3,13% akcji PZU. Na rozwiązanie czeka też spór z polskim rządem o realizacje zobowiązania do sprzedaży na rzecz Eureko 21% akcji PZU. W tej sprawie Polska przegrała przed trybunałem arbitrażowym.
• Do końca 2005 r. ze Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego wypłacono tylko 9,1% całości dostępnych pieniędzy. Także w trzech innych programach: Transport, Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw i Rozwój Zasobów Ludzkich zrealizowano tylko 2 proc. możliwych płatności.
• PGNiG zamierza już trzeci raz w tym roku wystapić do Urzędu Regulacji Energetyki z wnioskiem o podwyżkę cen sprzedawanego gazu w połowie 2006 roku. W tym roku podniesiono już ceny dwa razy: w styczniu o 6% i w kwietniu o kilkanaście procent w zależności od odbiorcy.

Komentarz do wydarzeń gospodarczych

---

KILKA POZORNIE OCZYWISTYCH PRAWD DOTYCZĄCYCH TECHNOLOGII OSIĄGANIA ZAWODOWYCH SUKCESÓW

By program skierowany do ludzi wywołał właściwą reakcję musi budzić nadzieje, a jego fundamentem musi być zaufanie do tych, którzy go głoszą. Bazą dla menedżera w skutecznym kierowaniu teamem jest ten szczególny typ zaufania, zwany menedżerskim autorytetem. Opiera się on nie tylko na jego zaawansowanej wiedzy, ale przede wszystkim na wielokrotnie potwierdzonej umiejętności skutecznego jej stosowania, na umiejętności osiągania sukcesów w konkurencyjnym otoczeniu.

Zrozumieć świat biznesu i osiągnąć w nim sukces, to odwieczny problem każdego z nas, niezależnie od miejsca zajmowanego na drabinie społecznej. Jeżeli spojrzeć na technologię realizacji takiego celu z pewnego dystansu, to łatwo zauważyć, że zdecydowana większośc z nas stawiając sobie w życiu jakiś zawodowy cel jest na ogół tak nim zauroczona, że

• mniej uwagi poświęca zastanowieniu się czy jest on na miarę posiadanych możliwości i czy po jego osiągnięciu jest jakiś sensowny ciąg dalszy, a niestety
• najmniej uwagi zwraca na drogę prowadzącą do niego, z analizą potencjalnych trudności i niebezpieczeństw włącznie.

Patrząc na ten problem niekiedy mam wrażenie, że technologia osiągania sukcesów zawodowych jest trudna do zrozumienia dla wielu z nas, bo opiera się na regułach tak prostych i do tego tak oczywistych, że aż trywialnych. My zaś klucza do tego sukcesu doszukujemy się w zupełnie innym miejscu...

Upływający czas w naszym życiu jest podstawowym parametrem. Bezwzględnie weryfikuje nasze nadzieje i wyznaczane cele. Niektórzy mówią, że jest on jak korozja. Niektóre cele życiowe zżera, pozostawiając po nich bezwartościową rdzę, inne przyobleka gustowną patyną...

Co robić, by nie przegrać, by kiedyś po latach bez wstydu, a nawet dumnnie patrzeć na swoją przeszłość i na swoje dokonania? Mam tu dla Ciebie trzy proste wskazania:

• realnie i bez zniekształceń postrzegaj otaczający Cię świat i swoje w nim miejsce,
• prawidłowo oceniaj stopień swojego uzależnienia od otoczenia i
• trafnie szacuj rzeczywisty obszar wolności jaki masz w swoich życiowych wyborach.

Każdy posiada w sobie pakiet potencjalnych możliwości. Ich wartość poznajemy dopiero w swoistej „próbie ognia” na konkurencyjnym rynku, gdzie weryfikowane są te potencjalne możliwości, zdolność do ich wykorzystania i efekty pracy. Zamiana potencjalnych możliwości, a nawet talentów w realne atuty, a następnie w podwaliny pod trwałe pasmo wyróżniających sukcesów to z jednej strony sztuka, ale z drugiej proces zależny od bardzo wielu czynników. I niestety nie wszyscy to potrafią, nie wszystkim się to udaje niezależnie od posiadanego potencjału, woli działania i pracy nad sobą. Bo jeśli:

• za zwykłą umiejętność życiową można uznawać wykorzystywanie pewnej ilości szans, wynikających z realnie posiadanych możliwości,
• za zawodowstwo uważa się umiejętność korzystania z wszystkich posiadanych atutów i talentów w różnych sytuacjach życiowych i zawodowych,

to już prawdziwą sztuką jest

• biegłość w korzystaniu ze swoich wszystkich możliwości i talentów, aż do ich naturalnych ograniczeń, a także
• zdolność do ich ciągłego rozwoju tak, by te możliwości były konkurencyjne oraz
• umiejętność każdorazowego lokowania swoich atutów tam, gdzie mogą dać największe efekty!

Sugeruję mądrą prace nad sobą i nad swoim rozwojem, ale mówiąc to nie myślę tylko o rozwoju umiejetności zawodowych. Proponuję pracę nad rozwojem szeroko rozumianej własnej świadomości, bo w normalnych warunkach jest ona zawsze fundamentem i głównym stabilizatorem środowiskowej pozycji każdego z nas. Sugeruję mądrą pracę nad własnym rozwojem chociaż sam widzę w jakim stopniu każdy z nas ma realny wpływ na to co się dzieje w jego otoczeniu, w jakim stopniu efektywność jego codziennych działań jest uzależniona od otoczenia, jaki ma realny margines, w którym może się poruszać, czyli w jakim stopniu ta praca nad sobą będzie miała wpływ na jego skuteczność, na jego osobisty sukces ?... I bez odpowiedzi pozostawiam pytanie: czy nie warto tego wysiłku skierować w doskonalenie swojej codziennej umiejętności poruszania się po świecie, w spryt życiowy czyli w to, co (jak wiele przykładów to potwierdza) pozwala żyć względnie miło, łatwo i przyjemnie?

Jeśli jednak pokonałeś powyższe watpliwości zwróć w pierwszej kolejności uwagę na swoje otoczenie i na swoje uzależnienie od niego. Zastanów się w jakim stopniu jesteś od niego uzależniony, jaki masz realny margines, w którym możesz się bezpiecznie poruszać, a jaki obszar ze swiadomością ryzyka możesz zaanektować dla siebie. Chcę tu z całą mocą podkreślić, że w mojej ocenie w życiu zawodowym w pierwszej kolejności rzecz idzie o trafne oszacowanie tych ograniczeń, a dopiero potem o opanowanie sztuki jak najskuteczniejszego wykorzystywania swoich możliwości właśnie w tym wąskim marginesie, w którym można się cieszyć względną wolnością w dokonywaniu wyborów, w którym można pokierować losami zespołu, firmy i swoimi losami.

Podsumowując, sugeruję, abyś za kluczowe warunki swojej udanej kariery zawodowej i źródło zadowolenia z niej (mimo świadomości sygnalizowanych wyżej ograniczeń i potencjalnych zagrożeń) uznał:

• poznanie swoich realnych możliwości oraz ich granic,
• jak najmądrzejsze pracowanie nad swoim rozwojem oraz
• racjonalne gospodarowanie posiadanym potencjałem świadomościowym.

A jeśli chodzi o drugi fragment pytania (myślę tu o fragmencie dotyczącym "życia miłego, łatwego i przyjemnego, a także o rozwijaniu umiejętności poruszania się w życiu i o spryt życiowy") to zapewniam Cię, że solidna praca nad swoim rozwojem i mądre gospodarowanie swoimi możliwościami wcale nie wyklucza dobrego, udanego i miłego życia...

A teraz tradycyjnie zajmijmy się naszymi baranami:

1. Wg słów premiera w 2009 roku Polska wejdzie do ERM-2, a do strefy euro przystąpimy dwa lata później, bo w 2011. Problemem naszym będzie spełnienie unijnych wymagań (kryteria z Maastricht), szczególnie wymagań dotyczących deficytu finansów publicznych. Tegoroczny deficyt może wynieść 2,5% PKB. Jednak jak wiadomo nasze statystyki nie uwzględniają wpłat do otwartych funduszy emerytalnych, a nasz rząd traktuje w swoich kalkulacjach te wpłaty tak, jak pieniądze publiczne i obecnie nie powiększają one deficytu. Jeśli jednak od 2007 zaczniemy liczyć finanse publiczne i deficyt według zasad ustalonych przez Eurostat, to zamiast planowanego na 2007 rok deficytu 2,2% PKB deficyt wyniesie 4,1% PKB!

2. Według NBP w kwietniu inflacja bazowa wyniosła netto 1,0% r/r (w marcu 0,7%), a po wyłączeniu cen:

• kontrolowanych wyniosła -0,6% r/r w ujęciu rocznym wobec -0,6% r/r w marcu,
• o największej zmienności wyniosła w kwietniu 0,2% r/r wobec -0,1%r/r w marcu,
• o największej zmienności i cen paliw wyniosła 0,0%, wobec -0,2% r/r w marcu,

a liczona metodą „15-procentowej średniej obciętej” wyniosła w kwietniu 0,8%, wobec 0,7% r/r w marcu. Wskaźnik cen i usług konsumpcyjnych (inflacja CPI) w kwietniu wyniósł 0,7% r/r wobec 0,4% w marcu.

3. Wiele wskazuje na to, że Orlen kupi od Jukosa jego udziały w rafinerii Możejki wraz z udziałami będącymi w rekach rządu Litwy. Bez odpowiedzi pozostaje pytanie: będziemy mieli rafinerię, lecz jak będzie z dostawcami ropy? Już poprzednio, gdy starategicznym udziałowcem Możejek był amerykański koncern, Rosja przykręciła kurek i Amerykanie wycofali się z inwestycji. Teraz też nie wiadomo, czym ten miliardowy zakup się skończy, bo na kupienie jej liczyły tak koncerny naftowe rosyjskie, jak i kazachskie, a wiele wskazuje na to, że z tego zakupu nie zrezygnowały. Umowy z Jukosem i z rządem litewskim są przygotowane i czekały na amerykański sąd, który ostatecznie wyraził zgodę na sprzedaż przez Jukos 53,7% akcji litewskiej rafinerii w Możejkach. Jeśli nie powstaną nowe przeszkody, to nabywcą będzie polski PKN Orlen, a cena transakcji to ok. 1,5 mld USD. Rząd litewski też chce sprzedać Orlenowi swoje 40% udziałów w rafinerii. Jeśli transakcja odbędzie się wbrew rosyjskim interesom (Moskwa żąda spłat należności podatkowych przez Jukosa, stąd jej sprzeciw) należy się liczyć z trudnymi rozmowami na temat dostaw ropy. Analitycy obawiają się konsekwencji tej transakcji dla stabilności finansowej PKN Orlen, bo to nie tylko problem zakupu akcji od Jukosa i litewskiego rządu (ok. 2,5 mld USD), ale także koszt modernizacji rafinerii szacowany obecnie na ok. 1 mld USD. Modernizacja ta ma podnieść zdolności Możejek do przerobu ropy naftowej z ok. 9 mln ton do 11 milionów ton rocznie.